Το θέμα της διατροφής του σύγχρονου ανθρώπου είναι αναμφίβολα σημαντικό και γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια, ο επιστημονικός κόσμος έχει διατυπώσει αρχές της υγιεινής διατροφής, έχει επισημάνει βλαπτικές ή αμφίβολης ωφέλειας διατροφικές συνήθειες και έχει προβληματιστεί πάνω σε διαιτητικές απόψεις που παραμένουν ασαφείς και αδιευκρίνιστες. Πάμε να λύσουμε τις απορίες που τυχόν υπάρχουν.

Κάντε κλικ επάνω στην επιλογή που σας ενδιαφέρει και θα μεταφερθείτε απευθείας στις απαντήσεις!

1. Σε τι ρυθμούς κυμαίνεται σήμερα η παχυσαρκία;
2. Πώς σχετίζεται η παχυσαρκία με τις ορμόνες;
3. Τι είναι η διατροφική πυραμίδα;
4. Μας παχαίνουν οι υδατάνθρακες;
5. Τι συμβαίνει με τα προϊόντα ολικής αλέσεως & τα λαχανικά;
6. Ποιος είναι ο ρόλος του γρήγορου φαγητού;
7. Τι πρέπει να γνωρίζουμε για το κρέας & το ψάρι;
8. Τι είναι φυτοφαγία;
9. Φυτοφαγία: ποιες είναι οι κατηγορίες;
10. 5 μύθοι για τη χορτοφαγία
11. Ποια είναι τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά;
12. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της φυτοφαγίας;
13. Φυτοφαγική δίαιτα: που εστιάζεται η προσοχή;
14. Αποτελεί η φυτοφαγία ασπίδα κατά των χρόνιων νοσημάτων;
15. Συμπερασματικά

1. Σε τι ρυθμούς κυμαίνεται σήμερα η παχυσαρκία;

Οι σωστές διατροφικές συνήθειες σε συνδυασμό με την καθημερινή άσκηση αποτελούν τον βασικό στόχο γι’ αυτούς που θέλουν να χτίσουν ή να συντηρήσουν έναν υγιή οργανισμό. Πρόκειται για «συνταγή» η οποία ακούγεται απλή, στην πραγματικότητα όμως είναι αρκετά σύνθετη. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι ο αριθμός των υπέρβαρων ατόμων στις ΗΠΑ διπλασιάστηκε τα τελευταία 20 χρόνια και σήμερα αποτελεί το 60% του πληθυσμού ενώ, στην Ευρώπη και στην Ασία μπορεί η αντίστοιχη αύξηση να είναι μικρότερη αλλά δεν παύει να είναι μεγάλη και ανησυχητική.

Μάλιστα, σε ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες, η παχυσαρκία αυξάνεται ακόμα γρηγορότερα απ’ ότι στην Αμερική (πχ. στην Αίγυπτο και στο Μεξικό ο ρυθμός αύξησης είναι 3 φορές υψηλότερος ενώ, κάθε χρόνο εμφανίζονται στην Κίνα και στην Ινδία περισσότερα περιστατικά σακχαρώδους διαβήτη απ’ ότι αθροιστικά σ’ όλες τις υπόλοιπες χώρες). Το σύνδρομο της παχυσαρκίας αυξάνει σημαντικά και το κόστος ιατρικής περίθαλψης (κόστος σίτισης & κόστος ιατρικών λογαριασμών εξαιτίας της παχυσαρκίας) παγκοσμίως, πχ. το κόστος περίθαλψης για τα παχύσαρκα παιδιά στις ΗΠΑ εκτιμάται στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αρκεί να σκεφτούμε ότι παγκοσμίως υπάρχουν περίπου 35 εκατομμύρια υπέρβαρα παιδιά, για να μην αναφερθούμε και στα 300 εκατομμύρια υπέρβαρους ενηλίκους!

2. Πώς σχετίζεται η παχυσαρκία με τις ορμόνες;

Την περασμένη δεκαετία, οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν τεράστιο αριθμό ορμονών που συμμετέχουν στην ρύθμιση του αισθήματος της πείνας. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες οι ορμόνες αυτές ελέγχουν το πόσο τρώμε και βοηθούν στην διατήρηση σταθερού και φυσιολογικού σωματικού βάρους. Η λεπτίνη πχ., εκκρίνεται διαρκώς από τα λιποκύτταρα και τα επίπεδά της στην κυκλοφορία του αίματος αποτελούν ένδειξη για τα αποθέματα λίπους που υπάρχουν στο σώμα.

Η ένδειξη αυτή περνά στο υποθάλαμο, που είναι η περιοχή του εγκεφάλου υπεύθυνη για την διατροφική μας συμπεριφορά, και λαμβάνεται ως οδηγός για την διατήρηση της σταθερότητας των αποθεμάτων αυτών. Το πρόβλημα με τους παχύσαρκους που αυξάνουν το βάρος τους είναι ότι αναπτύσσουν αντοχή στην δράση αυτή της λεπτίνης και συγκεκριμένα, ο εγκέφαλος χάνει την ικανότητά του να αντιδρά σ’ αυτές τις ρυθμιστικές ορμόνες, με αποτέλεσμα την αύξηση του σωματικού λίπους. Έτσι, όσο περισσότερο παχαίνει το άτομο τόσο περισσότερη λεπτίνη παράγει και τόσο λιγοστεύει η ευαισθησία του υποθαλάμου. Τελικά, ο υποθάλαμος ερμηνεύει το αυξανόμενο επίπεδο λίπους ως φυσιολογικό και από ‘κει και πέρα, τυχόν πτώση του επιπέδου της λεπτίνης λόγω απώλειας σωματικού βάρους μεταφράζεται ως προειδοποίηση για λιμοκτονία.

3. Τι είναι η διατροφική πυραμίδα;

Μια σημαντική προσπάθεια για να κατευθυνθεί το καταναλωτικό κοινό σ’ έναν υγιεινότερο τρόπο διατροφής έγινε το 1992 από τον U.S. Department of Agriculture (USDA), με την διάσημη πλέον «Διατροφική Πυραμίδα». Η διατροφική πυραμίδα προτείνοντας την ιδανική συχνότητα κατανάλωσης τροφίμων από όλες τις ομάδες (κρέας, γαλακτοκομικά, ψωμί-δημητριακά, φρούτα, λαχανικά και λίπη), αποτέλεσε ένα σημαντικό και διαχρονικό διαιτητικό εργαλείο. Ωστόσο, υπάρχει και ο λόγος όσον αφορά την αξιοπιστία της, που ως βασικό επιχείρημα επισημαίνει ότι στην προσπάθεια να αποτελέσει η πυραμίδα έναν ευρέως κατανοητό διατροφικό οδηγό, παρουσιάζει ελλείψεις που τον καθιστούν απλοϊκό. Έτσι, βλέπουμε συχνά την δομή της Πυραμίδας να τροποποιείται, να εμπλουτίζεται ή να έχει επιμέρους διαχωρισμούς των προαναφερομένων τροφικών ομάδων σε άλλες μικρότερες, των οποίων η συχνότητα κατανάλωσης διαφοροποιείται.

Ο επιστημονικός κόσμος έχει πλέον τεκμηριώσει ότι εκτός από την ομάδα των λιπών (κυρίως των κορεσμένων), και ορισμένες κατηγορίες τροφίμων από την ομάδα των υδατανθράκων μπορεί να αποβούν ιδιαίτερα επιβλαβείς για την υγεία του ανθρώπου. Στην Πυραμίδα αυτό διαφαίνεται με την άνοδο των γλυκών στο τελευταίο επίπεδο. Μια αντίφαση που θα μπορούσαμε εδώ να επισημάνουμε είναι ότι μετά το 1990, στην αγορά μπήκαν πολλά προϊόντα light. Ο καταναλωτής εύκολα αποπροσανατολίζεται και θεωρεί ότι είναι διατροφικά σωστός όταν απορρίπτει πχ. ένα κανονικό κέικ και το αντικαθιστά με ένα κέικ χαμηλό σε λιπαρά, το οποίο όμως ουδεμία διαφορά έχει από το προηγούμενο όσον αφορά τους βλαπτικούς απλούς υδατάνθρακες που περιέχει.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου.

Δήλωση του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Γιάννη Οικονόμου, για τη συνέντευξη του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο «Βήμα της Κυριακής»:

«Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες βίωσαν με τραγικό τρόπο, στη ζωή και την τσέπη τους, τις συνέπειες των αφελών και ανεύθυνων πολιτικών του κ. Τσίπρα. Όταν κυβέρνησε, έφερε, με τους πολιτικούς του παραλογισμούς, την πατρίδα στο χείλος του γκρεμού και χρέωσε τους Έλληνες με 100 δισ. ευρώ. Αντίθετα, η Κυβέρνησή μας χειρίζεται, επί τρία σχεδόν χρόνια, αλλεπάλληλες εξωγενείς και διεθνείς κρίσεις, στις οποίες απαντά με πράξεις και γνώμονα τόσο την ασφάλεια και τη σταθερότητα της κοινωνίας, όσο και την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων. Στο τέλος της τετραετίας, με αυτά τα δεδομένα, οι πολίτες θα συγκρίνουν και θα αποφασίσουν.

Κατά τα άλλα, στη συνέντευξή του στο “Βήμα της Κυριακής”, ο κ. Τσίπρας επιβεβαιώνει ότι υπολείπεται των περιστάσεων και των διεθνών δεδομένων του 21ου αιώνα. Δικαιολογεί -έντεχνα και απερίσκεπτα για τα εθνικά μας συμφέροντα- τη ρωσική επίθεση στην Ουκρανία. Δεν κατανοεί ότι η Ελλάδα είναι η Δύση, είναι η καρδιά του δυτικού πολιτισμού, το ιστορικό όριο ανάμεσα στο δεσποτισμό και τη Δημοκρατία.

Φτάνει στο σημείο να αποκαλέσει «φιέστα» την ενίσχυση της Ελλάδας με το εξοπλιστικό πρόγραμμα, ως συνέχεια της θέσης του ΣΥΡΙΖΑ ότι η άμυνα της πατρίδας δεν είναι αυτοσκοπός. Μέσα στο πλέον επιβαρυμένο διεθνές περιβάλλον μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι προτάσεις του (χωρίς κοστολόγηση και πάλι) θα ξαναφέρουν την κοινωνία στην εποχή των μνημονίων, ώστε να ξαναβρεί το χαμένο του πολιτικό ρόλο. Το απόγειο της πολιτικής του παραφροσύνης είναι το αίτημα για εκλογές μέσα σε μια ιστορική συγκυρία που επιβάλλεται η σταθερότητα και η ασφάλεια».