Την Κυριακή ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε συνέντευξη στο «Βήμα», στην οποία για μια ακόμη φορά επιχείρησε να προβοκάρει κι εκθέσει τον Ανδρουλάκη. Ξαναμίλησε δηλαδή για συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, σε σημείο που όποια απάντηση κι αν λάβει να την εκμεταλλευθεί και να κτίσει την προπαγάνδα του.
Όταν ρωτήθηκε ποιο μπορεί να είναι το πεδίο της σύγκλισης, απάντησε τις «ανάγκες της κοινωνίας» (βασικός μισθός, κοινωνικό κράτος, κράτος δικαίου, διαφανής διαχείριση δημοσίου χρήματος κ.α.).
Ο Ανδρουλάκης δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω. Πήγε στην ΚΕ του ΚΙΝΑΛ/ΠαΣοΚ και με την κομματική γλώσσα στην οποία τα καταφέρνει καλά, ανέφερε ότι το κόμμα του στέκεται απέναντι «στις αντιθεσμικές και αντιδημοκρατικές συμπεριφορές αριστερών και δεξιών δημαγωγών που δίνουν χώρο νομιμοποίησης στο μίσος, τον ρατσισμό και σε βίαιες συμπεριφορές». Κι έκλεισε την πόρτα στον Αλέξη Τσίπρα ισχυριζόμενος ότι όπλο του κόμματός του είναι η δημοκρατία, η πρόοδος κι ο ορθός λόγος που τοποθετεί τα ζητήματα στη δημόσια σφαίρα με έναν ρεαλιστικό τρόπο και στη βάση πραγματικών δεδομένων.
Τα συζητάμε όλα αυτά βλέποντας για μια ακόμη φορά πόσο μόνος είναι ο Αλέξης Τσίπρας.
Προσοχή: Δεν εννοούμε ότι είναι μόνος στην κοινωνία (αν κι από εκεί δεν μπορεί όπως φαίνεται ν’ αποκομίσει το παραμικρό από τις συνεχείς και πολύπλευρες κρίσεις που αντιμετωπίζει και χειρίζεται ρεαλιστικά η κυβέρνηση) αλλά ότι είναι μόνος στο πολιτικό σκηνικό. Ακόμη και μέσα στο κόμμα του.
Ακούστε: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αναβάλλει το συνέδριό του (14-17 Απριλίου), όπως πολλοί θα περίμεναν λόγω του πολέμου. Κι οι ομάδες ή παραομάδες παίρνουν θέσεις. Άρχισαν και τροχιοδεικτικές βολές. Οι παλιοί Αριστεροί που συγκροτούν τους «53» κι οι Φίλης, Βούτσης. Σκουρλέτης, συγκέντρωσαν τους δημοσιογράφους του ΣΥΡΙΖΑ σε μια χαλαρή συζήτηση. Εκεί ξεκαθάρισαν την πλήρη αντίθεσή τους στις προθέσεις Τσίπρα για εκλογή αρχηγού και ΚΕ από τη βάση καθώς και στην σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Από τη συνάντηση/συζήτηση έγινε σαφές ότι θα «παλέψουν» όσο μπορούν κι όσο τους επιτρέπουν οι συσχετισμοί που θα διαμορφωθούν. Κι ότι θ’ αποτελούν ως «ομπρέλα» ή κάτι άλλο που ίσως θα διαμορφωθεί , μια ξεχωριστή πολιτική οντότητα/συνιστώσα και μετά το συνέδριο.
Ακούστε: Στο εσωκομματικό πεδίο και μάλλον ως απάντηση στους «ομπρελίστας» παρουσιάστηκε μια νέα κίνηση/συνιστώσα, που θεωρητικά είναι αποστασιοποιημένη από τον Τσίπρα. Όμως, πώς μπορεί να είναι αποστασιοποιημένη μια τάση στην οποία συμμετέχει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος; Λογικά λοιπόν, αποτελεί παράλληλο όχημα των προεδρικών.
Ακούστε: Πήγε ο Τσίπρας στη Βουλή κι άρχισε ν’ αναπτύσσει το μύθευμα περί εκλογών εδώ και τώρα. «Σας εκλιπαρούμε», ανέφερε με το γνωστό ύφος ηθοποιού από μπουλούκι, απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό. « Εκλογές τώρα, τον Μάρτιο μην περιμένετε τον Μάιο. Θέλετε να αλλάξετε τον εκλογικό νόμο; Αλλάξτε τον. Εκλογικός νόμος που θα δίνει μπόνους στο δεύτερο κόμμα δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί δεύτερο κόμμα είστε»! Τότε, τον αποδόμησε ο ευρωβουλευτής του, ο Κούλογλου, ισχυριζόμενος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει δεύτερο κόμμα.
Ακούστε: Η εκ του πατριωτικού ΠαΣοΚ προερχόμενη βουλευτής (βουλεύτρια στην συσριζαϊκή διάλεκτο) Νίνα Κασιμάτη, έκανε καταγγελία εναντίον του Μητσοτάκη επειδή συναντήθηκε με τον Ερντογάν!! Τη στιγμή μάλιστα που το κόμμα της επικρότησε τη συνάντηση! Δηλαδή, πλήρης διαφοροποίηση ή αλλιώς το γνωστό… ότι του φανεί του λωλοθοδωρή…
Ακούστε: Πήγε ο Τσίπρας στη Βουλή και με το γνωστό οργίλο ύφος (που παρεμπιπτόντως θα γίνει νούμερο σε καλοκαιρινή επιθεώρηση) κατάγγειλε τον Μητσοτάκη ότι δίνει ψίχουλα στο λαό! Τότε, τον άδειασε ο Τσακαλώτος!! «Έχουμε ενεργειακή κρίση και ανακοινώθηκαν νέα μέτρα. Δεν θα μπω στη συζήτηση αν είναι ψίχουλα ή όχι. Όποια μέτρα γίνονται για να βοηθήσουν τον κόσμο που υποφέρει είναι καλό. Δεν θεωρώ ότι επαρκούν».
Αυτά και πολλά άλλα, δείχνουν τις αντιθέσεις στις θέσεις Τσίπρα.
Κι όταν οι διαφοροποιήσεις βρίσκονται μέσα στο σπίτι του, κάτι συμβαίνει. Κάτι υποβόσκει. Το ελάχιστο μπορεί να είναι η εσωστρέφεια… Το σημαντικό το βλέπουμε όλοι, αποτυπώνεται στην ακινησία του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία. ‘Ένα κόμμα απωθητικό. Όχι μόνο επειδή είπε απίστευτα ψέματα. Όχι μόνο επειδή ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν με την πραγματικότητα και την κοινωνία. Αλλά κι επειδή δεν μπορεί να εκφράσει το παραμικρό ρεαλιστικό σχέδιο για το εγγύς κι απώτερο μέλλον, παρά μόνο μίσος, οργή, λαϊκισμό, ουτοπίες κι ανακατωσούρα.
