Ομιλία Νίκου Ανδρουλάκη Προέδρου ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής στο προσυνέδριο για τη Δημόσια Υγεία στη Θεσσαλονίκη
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,
Υλοποιούμε σήμερα αυτό που είχα δεσμευθεί. Ότι το πρόγραμμά μας θα είναι βαπτισμένο από δημόσιο διάλογο με τα μέλη μας, τους φίλους μας, τους κοινωνικούς εταίρους και όλο τον Ελληνικό λαό. Ένα πρόγραμμα που θα απαντά στα πολύ μεγάλα προβλήματα, των ημερών μας. Και πως θα μπορούσε να λείπει από αυτά τα προβλήματα το θέμα της υγείας μετά την απίστευτη περιπέτεια της πανδημίας τα τελευταία χρόνια.
Όμως θα μου επιτρέψετε, πριν πάω στην εισήγησή μου για το θέμα του ΕΣΥ που το ΠΑΣΟΚ έφτιαξε στη χώρα μας ως πυλώνα κοινωνικής σταθερότητας και δικαιοσύνης, θέλω να πω δυο κουβέντες για την πολιτική συγκυρία.
Δυστυχώς η ανθρωπότητα παρακολουθεί σοκαρισμένη έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης, με εκατομμύρια πρόσφυγες, χιλιάδες νεκρούς χωρίς να ξέρουμε ποιο θα είναι το τέλος. Με απίστευτες παρενέργειες στην ήπειρό μας αλλά και στην παγκόσμια οικονομία. Η ενεργειακή κρίση, που δεν είναι προϊόν του πολέμου αλλά κλιμακώνεται λόγω αυτού, προέκυψε νωρίτερα. Οι ανατιμήσεις και ο πληθωρισμός, κάνουν τη ζωή μας να έχει λιγότερες βεβαιότητες και να αθροίζονται νέα προβλήματα στα προηγούμενα της οικονομικής κρίσης και της πανδημίας.
Αυτή η εποχή χρειάζεται έναν ουσιαστικό προοδευτικό λόγο που θα αγκαλιάζει τα προβλήματα με τη λογική και όχι έναν λόγο που προτεραιότητά του θα είναι ο μικροκομματισμός, η διαίρεση και η διχόνοια. Τα ζήσαμε. Πλήρωσε ο Ελληνικός λαός τις πρακτικές του “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα”, του “διαίρει και βασίλευε”. Τα πλήρωσε από τη Νέα Δημοκρατία, τα πλήρωσε και από το ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς λοιπόν έχουμε μια τεράστια εθνική ευθύνη, μέσα από το δημόσιο διάλογο, μέσα από την ανασυγκρότηση μας, μέσα από την καθημερινή μας προσπάθεια να ενδυναμώσουμε τον ορθό λόγο και να ενώσουμε τον Ελληνικό λαό. Είναι εποχή ενότητας και όχι εποχή διαίρεσης.
Για αυτό λοιπόν συζητάμε με όλους, με έναν μόνο στόχο. Η πατρίδα μας και ο Ελληνικός λαός, να ξαναζήσουν μέρες κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής αξιοπρέπειας γιατί αυτή είναι η παρακαταθήκη της Δημοκρατικής Παράταξης. Αυτό ήταν το ΠΑΣΟΚ και αυτό γινόμαστε μέρα με τη μέρα, ως ισχυρή δύναμη. Στα πρόσωπά σας συναντώ την ελπίδα και την πίστη, σε όλη την Ελλάδα, όλες οι γενιές μαζί καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα αυτή η παράταξη να παίξει όχι ένα ρυθμιστικό ρόλο όπως θέλει ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας. Αλλά να γυρίσει σελίδα η πατρίδα μας.
Φίλες και φίλοι,
Λένε “μα έχουν θέσεις; Μόνο για ανανέωση μιλούν.” Εμείς δεν μιλάμε μόνο για ανανέωση. Μιλάμε για ανανέωση του πολιτικού ήθους, της πολιτικής συμπεριφοράς και της πολιτικής κουλτούρας, που κάνει την πολιτική λειτούργημα, την ανιδιοτέλεια πλεονέκτημα και βάζει στο περιθώριο το πάθος για εξουσία. Την ανάγκη κάποιων να έχουν συνεχώς μια καρέκλα. Και μπροστά στο να κατακτούν πάντα το στόχο τους, είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Να χρησιμοποιήσουν τους δημόσιος πόρους, τους φόρους σας, να παίξουν με τα εθνικά θέματα. Έχουμε μια άλλη αντίληψη για την πολιτική και αυτό είναι για εμάς η ανανέωση.
Θέλω να σταθώ στα μέτρα της ενεργειακής κρίσης. Από τις αρχές του χρόνου, μιλήσαμε για την ανάγκη φορολόγησης των υπερκερδών των μεγάλων εταιριών. Δεν γίνεται να λέει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι θα έχουν 200 δισεκατομμύρια ευρώ υπερκέρδη στην Ευρώπη μέσα στο 2022 και να μην υπάρχει φορολόγηση των υπερκερδών για να γίνει δίκαιη κατανομή των βαρών στον Ελληνικό λαό και τα μέτρα να λειτουργήσουν ως ασπίδα. Είπαμε για το πλαφόν στη ρήτρα αναπροσαρμογής όπως έκαναν άλλα κράτη. Αυτό δεν μπορεί να είναι λαϊκισμός. Όταν τα κάνει η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Γαλλία, γιατί να μην μπορούν να τα κάνουν άλλα κράτη;
Και βέβαια μιλήσαμε για μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς που κάνουν την Ελλάδα ενεργειακά ασφαλή χώρα. Και όχι μια χώρα που ο κ. Μητσοτάκης κατάφερε να αυξήσει τη δέσμευσή της στο φυσικό αέριο κατά 25% στην παραγωγή ενέργειας και να είμαστε ευάλωτοι σήμερα, περισσότερο από άλλες χώρες σε αυτή την ενεργειακή κρίση. Αλλά πως θα γίνει αυτή η αλλαγή της πολιτικής όταν βαφτίζει την απανθρακοποίηση που λέει η Ευρώπη, μόνο απολιγνιτοποίηση. Λες και δεν είναι το φυσικό αέριο ορυκτό καύσιμο. Ακόμη και οι Γερμανοί, που έχουν πολύ μεγάλους αγωγούς με τους Ρώσους, το 2011, όταν άρχισε να μειώνεται η πυρηνική ενέργεια λόγω της Φουκοσίμα, μέχρι σήμερα το ποσοστό στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από το φυσικό αέριο είναι σταθερό, δεν είχαν περισσότερη εξάρτηση.
Τα λέω αυτά, διότι κεντρική πολιτική μας είναι η διάχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες μέσω του “Εξοικονομώ”, των φωτοβολταϊκών στις στέγες. Να εξοικονομούν ενέργεια και να παράγουν μεγάλο κομμάτι αυτής που καταναλώνουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι μεταποιητές μέσα από ενεργειακές κοινότητες, όπως γίνεται σε άλλα κράτη. Αυτά τα μέτρα είναι που θωρακίζουν την Ελλάδα και που κάνουν το ταμείο ανάκαμψης ένα οικονομικά, ανταγωνιστικά και κοινωνικά βεβαίως εργαλείο ανάπτυξης.
Φίλες και φίλοι,
Τον Δεκέμβριο 270.000 άνθρωποι ήρθαν και κατέθεσαν την αγωνία και την ελπίδα τους. Υπήρξε μία καθυστέρηση λόγω της πανδημίας, αλλά πριν 15 ημέρες ανακοινώσαμε το πλήρες χρονοδιάγραμμα. Εδώ από τη Θεσσαλονίκη, το πρώτο Περιφερειακό Συνέδριο για το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ένα πρώτο βήμα για να συνεχιστεί ο διάλογος μέσω διαδικτύου, ώστε μέχρι τις εκλογές να είναι ένα μεγάλο κομμάτι του προγράμματός μας. Το δεύτερο Περιφερειακό Συνέδριο θα γίνει στην Κοζάνη, σε 15 ημέρες από σήμερα, και θα αφορά στο μείζον ζήτημα της ενέργειας, των ανισοτήτων και του νέου παραγωγικού μοντέλου που πρέπει να χρηματοδοτείται από τον νέο ενεργειακό σχεδιασμό.
Δεν πρόκειται να ταλαντευτούμε. Όλα μας τα βήματα θα γίνουν με την κοινωνία μπροστά. Στις 8 Μαΐου εκλέγουμε νομαρχιακές και δημοτικές οργανώσεις και συνέδρους για το Συνέδριο που θα γίνει 20 – 22 Μαΐου.
Και βέβαια, την ίδια ημέρα, όπως δεσμεύτηκα και τον Δεκέμβριο, αποφασίζουμε για το σύμβολό μας και το όνομά μας. Γιατί το όνομά μας είναι η ψυχή μας, είναι η ιστορία μας και αυτή την ιστορία θα τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού.
Αυτή η ιστορία άφησε στον τόπο αυτό το Εθνικό Σύστημα Υγείας, που κάποιοι όλα τα προηγούμενα χρόνια, με μια βαθιά συντηρητική αντίληψη, το περιφρονούσαν. Αυτό το Σύστημα Υγείας με τους χιλιάδες ανθρώπους που έδωσαν αγώνες στα Νοσοκομεία μας, τους υγειονομικούς, κράτησε όρθιο με τα όποια προβλήματα τον ελληνικό λαό. Θέλουμε λοιπόν να ξεκινήσουμε από αυτό.
Αγαπητές φίλες και φίλοι
Για παραπάνω από δύο χρόνια, το σύστημα υγείας δοκιμάζεται από μια πρωτοφανή κρίση δημόσιας υγείας. Παρόλα αυτά, το ΕΣΥ επιβεβαιώνει καθημερινά τις αντοχές και τη δυναμική του, χάρη στις συνεχείς προσπάθειες και τον καθημερινό αγώνα των ιατρών, των νοσηλευτών, του υγειονομικού προσωπικού μας.
Θέλω λοιπόν να τους ευχαριστήσω πραγματικά, όλες και όλους, ως Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αλλά και ως πολίτης. Για όλα αυτά που είχαν συνεισφέρει πριν, αλλά και για όλα αυτά που έχουν κάνει για όλους μας κατά την περίοδο της πανδημίας. Αρκετοί από αυτούς που περιφρονούσαν το ΕΣΥ ανακάλυψαν τη σημασία και το ρόλο του την τελευταία περίοδο.
Είναι όμως η συζήτηση για το σύστημα υγείας, τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται και την προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του ένα ζήτημα επικαιρότητας, λόγω της συγκυρίας της πανδημίας, ή είναι κάτι διαχρονικά επίκαιρο και αναγκαίο; Σε αυτή τη σύντομη τοποθέτηση θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις, ως έμπνευση και αφετηρία για να σχεδιάσουμε ένα σύγχρονο σύστημα υγείας που θα απαντά στις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν οι επόμενες γενιές. Η δημοκρατική παράταξη είναι ταυτισμένη με τις μεγάλες τομές στο σύστημα υγείας. Καθώς ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου με το Γιώργο Γεννηματά και τον Παρασκευά Αυγερινό στις αρχές της δεκαετίας του 1980, που οραματίστηκαν και πραγμάτωσαν μια από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Και στη συνέχεια ήταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που αλλεπάλληλες φορές εισήγαγαν ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις για ένα βιώσιμο, αποτελεσματικό και κοινωνικά δίκαιο σύστημα υγείας. Η θεσμοθέτηση του ΕΣΥ και η ενίσχυσή του, είναι η πραγμάτωση μιας ιδεολογικής πλατφόρμας που υπεύθυνα προάγει την κοινωνική δικαιοσύνη και εν τέλει οδηγεί σε μια αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο που σκεφτόμαστε το κοινωνικό κράτος, την κοινωνική πολιτική και την αλληλεγγύη ευρύτερα.
Είναι η ιδεολογική πλατφόρμα που διαφοροποιεί τη δημοκρατική παράταξη, από τις δυνάμεις της συντήρησης από τη μία, και τις δυνάμεις του λαϊκισμού από την άλλη.
Αγαπητοί φίλοι,
Αναμφίβολα, η πορεία του ΕΣΥ δεν ήταν γραμμική. Κατά τη σχεδόν 40ετή ιστορία του, πολλοί αντιστάθηκαν στις αλλαγές, πολλοί εναντιώθηκαν στο δημόσιο χαρακτήρα του. Η ιστορική αυτή μεταρρύθμιση όμως, αφήνει αναμφίβολα ένα μεγάλο θετικό πρόσημο. Που βρισκόμαστε όμως σήμερα; Ποιες είναι οι προκλήσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε;
Θα σταθώ σε κάποια βασικά σημεία που προσωπικά εντοπίζω, καθώς είμαι σίγουρος ότι οι εισηγητές της εκδήλωσης θα επεκταθούν περαιτέρω. Καταρχάς στο ζήτημα της αξιοποίησης των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Παρά το γεγονός ότι στο Έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που συνοδεύει το ελληνικό σχέδιο, εντοπίζονται σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα, η χώρα μας διαθέτει για την υγεία μόλις το 4,5% των πόρων που θα λάβει, ενώ η Πορτογαλία το 7,5% και η γειτονική μας Ιταλία το 10%. Μέσα στο 4,5% περιλαμβάνονται όμως και κονδύλια που αφορούν την πράσινη μετάβαση, όπως η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης τουλάχιστον 156 Κέντρων Υγείας (το 50% του συνόλου των Κέντρων Υγείας στην Ελλάδα) τα οποία δεν είναι άμεσες δαπάνες Υγείας.
Ουσιαστικά μόνο 527 εκατομμύρια, το 1/3 κατευθύνονται καθαρά προς την ενίσχυση των υπηρεσιών υγείας, ενώ 317 εκατομμύρια αναμένεται να διατεθούν στην ανακαίνιση και αναβάθμιση του εξοπλισμού των νοσοκομείων σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή η Ιταλία προωθεί τη δημιουργία 1.200 κέντρων υγείας, την επέκταση της τηλεϊατρικής μέσω της δημιουργίας 600 κέντρων συντονισμού (1 ανά 100.000 κατοίκους) και αξιοποιεί τα δάνεια που εμείς εκχωρούμε στις τράπεζες, για τον εκσυγχρονισμός του ιατρικού εξοπλισμού των νοσοκομείων και τη δημιουργία νέων μονάδων εντατικής θεραπείας και αυξημένης φροντίδας.
Βλέπουμε λοιπόν ότι η κυβέρνηση αφήνει μία σημαντική ευκαιρία να εκσυγχρονίσει το ΕΣΥ, το οποίο υποφέρει από την υποχρηματοδότηση λόγω και της δεκαετούς οικονομικής κρίσης. Ακόμα και σήμερα, η συνολική χρηματοδότηση του τομέα υγείας ανέρχεται σε 7.8% του ΑΕΠ, αρκετά χαμηλότερη από σχεδόν όλες τις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Παράλληλα, η χώρα έχει τις υψηλότερες ιδιωτικές δαπάνες υγείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα χαμηλή χρηματοδότηση από δημόσιους πόρους.
Όντας αντίστροφα προοδευτικό, το μίγμα της χρηματοδότησης πλήττει βαρύτατα τους οικονομικά ασθενέστερους και αναπόφευκτα επηρεάζει και την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. Περίπου 8% του πληθυσμού δηλώνει ότι δεν λαμβάνουν ικανοποιητικές φροντίδες υγείας, με τα αντίστοιχα ποσοστά να είναι πολύ υψηλότερα για τους χρονίως πάσχοντες και τους μη προνομιούχους. Η χώρα μας εμφανίζει την δεύτερη χειρότερη επίδοση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε αυτό το δείκτη, με τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό μέσο όρο να κυμαίνεται στο 2%.
Σημαντικές στρεβλώσεις υπάρχουν και στο πεδίο της παροχής υπηρεσιών υγείας.
Η Ελλάδα έχει ένα σύστημα υγείας με πολλές και άνισα κατανεμημένες νοσοκομειακές δομές, η λειτουργία των οποίων δε στηρίζεται σε τεκμηριωμένους δείκτες. Τα νοσοκομεία απορροφούν το 44% της δαπάνης υγείας, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι μόλις 28%.
Το άριστα εκπαιδευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό εργάζεται κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Χωρίς να υπάρχουν οι υποδομές και η απαιτούμενη υποστήριξη
- για μετρήσεις και στοιχεία σχετικά με τα κλινικά αποτελέσματα,
- την ποιότητα των υπηρεσιών
- και τη συνολική επίδοση των νοσοκομείων.
Αν και είναι ευρέως αποδεκτό ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας πρέπει να αποτελεί τον πυρήνα των σύγχρονων υγειονομικών μεταρρυθμίσεων, υπάρχει σημαντική υποχρηματοδότηση και έλλειψη σοβαρού σχεδίου για την αναδιάρθρωση της, ακόμα και σήμερα. Εκ του αποτελέσματος, οι απόπειρες που έγιναν τα τελευταία χρόνια από διαδοχικές κυβερνήσεις ήταν πρόχειρες και επιφανειακές και δεν απάντησαν στις μεγάλες προκλήσεις.
Παράλληλα, η χώρα μας πρακτικά δεν έχει σύστημα, ούτε προγραμματικό σχέδιο για τη μακροχρόνια φροντίδα, παρά το γεγονός ότι στο μέλλον θα έρθει αντιμέτωπη με την αυξημένη ζήτηση για τέτοιου είδους υπηρεσίες, εξαιτίας της δημογραφικής γήρανσης και της αυξανόμενης συχνότητας συγκεκριμένων χρονίων νοσημάτων. Μια ολοκληρωμένη πολιτικής υγείας απαιτεί ολιστικές προσεγγίσεις, κοιτώντας πέρα από το σύστημα και τις υπηρεσίες υγείας και στοχεύοντας και σε μακροχρόνιο ορίζοντα και σχεδιασμό.
Το κράτος οφείλει να μεριμνά για την υγεία του πληθυσμού, και όχι απλά να διαχειρίζεται την ασθένεια. Στην χώρα μας δαπανώνται μόλις 22 ευρώ κατά κεφαλήν για οργανωμένα προγράμματα πρόληψης (ή 1.4% της δαπάνης υγείας), έναντι μέσου όρου 102 ευρώ για αντίστοιχες δράσεις στις χώρες του ΟΟΣΑ.
Η Ελλάδα είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν υπάρχουν οργανωμένα προγράμματα δευτερογενούς πρόληψης για μια σειρά από νοσήματα (π.χ. συγκεκριμένα νεοπλάσματα), τα οποία μπορούν να προληφθούν και να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά. Παράλληλα, η χώρα μας έχει -μεταξύ άλλων- μια από τις χειρότερες επιδόσεις όσον αφορά το κάπνισμα, τους δείκτες φυσικής άσκησης, την παιδική παχυσαρκία τους θανάτους από ατμοσφαιρική ρύπανση. Στο πλαίσιο αυτό, όχι μόνο δεν υπάρχουν σαφείς και τεκμηριωμένες πολιτικές για την πρόληψη και τη δημόσια και περιβαλλοντική υγεία. Αντιθέτως, τα συγκεκριμένα θέματα δεν βρίσκονται καν στο δημόσιο διάλογο μεταξύ των κομμάτων.
Αγαπητοί φίλοι,
Έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας, αναδεικνύεται με τον πλέον εμφατικό τρόπο ο ρόλος του δημόσιου συστήματος υγείας και η επιτακτική αναγκαιότητα ενδυνάμωσης του. Με σχέδιο βασισμένο στις αρχές της ιατρικής αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών υγείας, της οικονομικής αποδοτικότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και δικαιοσύνης. Γιατί για εμάς ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας δεν είναι μόνο ένας από τους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους μαζί με παιδεία, είναι η ενίσχυση της κοινωνικής κινητικότητας, είναι μία από τις απαντήσεις στο μεγάλο εθνικό θέμα του δημογραφικού.
Η διαμόρφωση ενός συνεκτικού πλαισίου πολιτικών υγείας είναι επιτακτική όσο ποτέ. Άλλωστε το επιτάσσει η βούληση των ίδιων των πολιτών: μόλις 38% των Ελλήνων δηλώνουν ικανοποιημένοι με τη διαθεσιμότητα ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στη χώρα, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο 71% στις χώρες του ΟΟΣΑ. Το απαιτεί και η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών υγείας, που συνεχίζουν να κρατούν το δημόσιο σύστημα υγείας όρθιο και λειτουργικό υπό αντίξοες συνθήκες. Οι επαγγελματίες υγείας χρειάζονται ένα περιβάλλον που να τους δίνει τις ευκαιρίες και τα κίνητρα για να προσφέρουν με τη γνώση και την εμπειρία τους, όπου θα μπορούν να καινοτομήσουν και να διακριθούν.
Ξέρουμε πολύ καλά τι έγινε τα τελευταία δύο χρόνια, για αυτό και τους καλέσαμε σήμερα εδώ, ώστε να αποτυπώσουν από τη δική τους εμπειρία μέσα στο σύστημα Υγείας, τι θα πρέπει να γίνει για να σταματήσει το brain drain χιλιάδων Ελλήνων, φοιτητών ιατρικής που λόγω έλλειψης κινήτρων φεύγουν στο εξωτερικό. Εμείς θέλουμε τα παιδιά μας να μένουν στην Ελλάδα και να έχουν προοπτική εδώ για ένα καλύτερο μέλλον και για τα ίδια και για την πατρίδα μας.
Φίλες και φίλοι,
Κλείνοντας εδώ, από τη Θεσσαλονίκη, θέλω να σας πω ότι αυτό που ξεκινάει σήμερα εδώ δεν είναι μία συγκυρία. Είναι μία στρατηγική επιλογή. Όλα πια θα τα αποφασίζουμε μαζί. Γιατί αν είμαστε ενωμένοι, πιστοί στο αγώνα η Δημοκρατική Παράταξη να γίνει η δύναμη του ορθού λόγου, της προόδου, της μεγάλης αλλαγής που χρειάζονται η πατρίδα και ο λαός μας, είμαι σίγουρος ότι αυτή η παράταξη θα ξαναπρωταγωνιστήσει.
Σας καλώ λοιπόν, μαζί να δώσουμε ελπίδα, μαζί να συζητήσουμε, μαζί να αγωνιστούμε. Και να είστε σίγουροι ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές μαζί θα είμαστε οι νικητές, μαζί θα δείξουμε έναν άλλο δρόμο. Έναν δρόμο κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής αξιοπρέπειας, όπως τα παλιά καλά χρόνια. Τα χρόνια που εμείς ενώναμε τον ελληνικό λαό και δεν επιτρέπαμε σε κανέναν να τον διαιρεί για να κερδίζει την ψήφο του και την επόμενη μέρα να τον απογοητεύει. Εμείς και προσωπικά εγώ δεσμεύομαι ότι δεν θα ξανα-απογοητεύσουμε ποτέ καμία Ελληνίδα και κανέναν Έλληνα.
Να είστε καλά, καλό αγώνα.
Και ευχαριστώ ιδιαίτερα όχι μόνο τα μέλη της παράταξής μας που είναι εδώ σήμερα να κουβεντιάσουμε το μεγάλο θέμα της Δημόσιας Υγείας. Ευχαριστώ και την κοινωνία των πολιτών, τους συνδικαλιστές, τους ανθρώπους του καθημερινού αγώνα στα νοσοκομεία και σε όλο το ΕΣΥ, που δέχτηκαν την πρόσκλησή μας και είναι εδώ μαζί με εμάς να χτίσουμε σπιθαμή προς σπιθαμή αυτόν τον τεράστιο κοινωνικό πυλώνα που έχει ανάγκη η πατρίδα μας. Τον πυλώνα που οραματίστηκαν ο Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γιώργος Γεννηματάς, ο Παρασκευάς Αυγερινός, παίρνουμε τη σκυτάλη και ξαναφέρνουμε στη προσκήνιο την ανάγκη μεταρρύθμισής του και την ανάγκη να ξαναγίνει αυτό που ήταν κάποτε, πυλώνας σταθερότητας, δικαιοσύνης και προοπτικής. Πυλώνας αντιμετώπισης των μεγάλων ανισοτήτων. Να είστε καλά και καλή δύναμη.
