Όλα τα σύγχρονα συστήματα παθητικής ασφάλειας ενός αυτοκινήτου, αλλά και οι κανονισμοί περί υποχρεωτικού εξοπλισμού εστιάζουν από τους κατασκευαστές στα μπροστινά καθίσματα και όχι τόσο στα πίσω.
Σήμερα τα μπροστινά καθίσματα διαθέτουν διάφορες ρυθμίσεις, μηχανικές και ηλεκτρικές, καθώς και ατομικά προσαρμόσιμα μαξιλάρια οσφυϊκής στήριξης. Για να διασφαλιστεί η απόλυτη ασφάλεια κατά τη διάρκεια πρόσκρουσης στο πίσω μέρος του καθίσματος υπάρχει το σύστημα WHIPS (Whiplash Protection System), όπου τη στιγμή της πρόσκρουσης, αυτή η ειδική δομή πλαισίου πλάτης κάμπτει προς τα πίσω προστατεύοντας τη σπονδυλική στήλη από τραυματισμούς.
Τα πίσω καθίσματα φαίνεται να παίζουν λιγότερο σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο της ασφάλειας και της άνεσης ενός αυτοκινήτου. Διαθέτουν ζώνες ασφαλείας και προσκέφαλα, ενώ δεν υπάρχουν αερόσακοι και το μεγάλο ερώτημα είναι πως προστατεύονται οι επιβάτες στο πίσω μέρος της καμπίνας.
Μια ανάλυση των επιπτώσεων των μετωπικών ατυχημάτων που διεξήχθη από το Ινστιτούτο Ασφάλειας Αυτοκινητοδρόμων στις ΗΠΑ, δείχνει ότι οι επιβάτες που ταξίδευαν στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου υπέστησαν τους περισσότερους τραυματισμούς.
Μια μελέτη μετωπικών ατυχημάτων που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες επίσης από το Ινστιτούτο Ασφάλειας Αυτοκινητοδρόμων έδειξε ότι περισσότεροι από τους μισούς επιβάτες των πίσω καθισμάτων τραυματίστηκαν πιο σοβαρά από εκείνους στο μπροστινό μέρος. Οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα συστήματα παθητικής ασφάλειας για την προστασία των επιβατών στα μπροστινά καθίσματα έχουν αναπτυχθεί ταχύτερα σε σχέση με τα πίσω. Βελτιστοποιημένες ζώνες τσαλακώματος, αερόσακοι, νέα υλικά και νέου τύπου ζώνες συμβάλλουν στην μεγαλύτερη ασφάλεια για τα μπροστινά καθίσματα σε σχέση με τα πίσω καθίσματα που ακόμη δεν έχουν παρόμοια συστήματα ασφάλειας.
Το IIHS (Insurance Institute for Highway Safety) που είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός των ΗΠΑ, ο οποίος χρηματοδοτείται από εταιρείες ασφάλισης αυτοκινήτων, σε συνεργασία με ένα νοσοκομείο στη Φιλαδέλφεια, ανέλυσε 117 τροχαία ατυχήματα ατόμων ηλικίας από 6 έως 92 ετών. Όλοι τους βρίσκονταν στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου κατά τη διάρκεια μιας μετωπικής σύγκρουσης. Τα ιατρικά αρχεία έδειξαν ότι ορισμένοι από τους τραυματισμούς που υπέστησαν οι επιβάτες προκλήθηκαν από τις ζώνες ασφαλείας που ασκούσαν υπερβολική πίεση στο στήθος.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα της χρήσης των ζωνών, αλλά μάλλον της χρήσης μιας παλαιότερης έκδοσης ζώνης. Αποδεικνύεται ότι σε πολλά μοντέλα αυτοκινήτων, οι ζώνες ασφαλείας που χρησιμοποιούνται στα πίσω καθίσματα δεν διαθέτουν τους λεγόμενους περιοριστές τάσης για προστασία από τέτοιους τραυματισμούς, κάτι που είναι ήδη στάνταρ στα μπροστινά καθίσματα.
Οι ηλικιωμένοι είναι στην πραγματικότητα οι πιο ευάλωτοι σε τραυματισμούς λόγω πίεσης ζώνης. Τα οστά τους είναι πιο εύθραυστα, καθιστώντας τα πιο επιρρεπή σε κατάγματα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το IIHS εξέδωσε σύσταση ότι οι ηλικιωμένοι επιβάτες πρέπει να καταλαμβάνουν το μπροστινό κάθισμα εάν οι πίσω ζώνες ασφαλείας δεν είναι εξοπλισμένες με περιοριστή τάσης.
Τα παιδιά άνω των 13 ετών θα πρέπει να ταξιδεύουν στο πίσω κάθισμα, καθώς η πίσω περιοχή του οχήματος υπόκειται σε λιγότερη πίεση. Το πίσω κάθισμα είναι επίσης το ασφαλέστερο μέρος για τα παιδιά που ταξιδεύουν σε σωστά τοποθετημένα και ασφαλισμένα παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου. Ένα καλά σχεδιασμένο πίσω κάθισμα αυτοκινήτου προσφέρει μέγιστη ασφάλεια. Ζώνες ασφαλείας, προσκέφαλα και σωστά διαμορφωμένα πίσω καθίσματα είναι υπεύθυνα για την προστασία των επιβατών. Το πίσω κάθισμα πρέπει να είναι σταθερά ενισχυμένο, να έχει επαρκές βάθος και χαρακτηριστική διαμήκη εσοχή στην άκρη, η οποία θα εμποδίζει τον επιβάτη να γλιστρήσει προς τα εμπρός σε περίπτωση πρόσκρουσης.
ΑΠΕ-ΜΠΕ / Κυριάκος Παρασίδης
