Πριν ακριβώς από ένα χρόνο, τέτοιες μέρες ήταν, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ έφερνε στην Βουλή το τρίτο και πιο επώδυνο μνημόνιο. Η κυβίστηση ολοκληρωνόταν κι όλες τις προηγούμενες υποσχέσεις τις έπαιρναν τα Αυγουστιάτικα μελτέμια και τις έκαναν κουρελόχαρτα. Αφού δεν σκίστηκαν τα μνημόνια, σκίστηκαν οι υποσχέσεις και βαφτίστηκαν … ψευδαισθήσεις.
Ο Λαφαζάνης, η Κωνσταντοπούλου, ο Στρατούλης, ο Λεουτσάκος, ο καταστροφικός Βαρουφάκης και κάποια άλλα καλόπαιδα πήραν το καπελάκι τους κι έφυγαν για να μείνουν πιστοί στις κομμουνιστικές ανοησίες τους κι ο Καμμένος που κατηγορούσε τους προηγούμενους ότι έπεφταν στα… τέσσερα, έλεγε ότι το μνημόνιο είναι το… τέλος της εποχής των μνημονίων.
Καταμεσής του Αυγούστου, με κλειστές τράπεζες, με συνεχή υφεσιακή πορεία στην οικονομία, με αύξηση της ανεργίας, με ένα παραμυθένιο ερώτημα σε ένα παραμυθένιο δημοψήφισμα, η κυβέρνηση έδειχνε ότι δεν θέλει και πάλι να πει την αλήθεια και επιχειρούσε για μια ακόμη φορά να αντιστρέψει την πραγματικότητα.
Αρωγός του, τότε, ήταν αυτά που υπουργοί του αποκαλούν σήμερα … βοθροκάναλα. Αυτά τα … βοθροκάναλα μετέδιδαν στην κοινωνία –σχεδόν χωρίς κριτική- όσα σκαρφιζόταν το Μέγαρο Μαξίμου. Κι ας βρέθηκε η χώρα σχεδόν και με τα δυο πόδια εκτός Ευρωζώνης.
Ένα χρόνο μετά, πάλι καταμεσής του Αυγούστου, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη στην οικονομία και στην κοινωνία, αλλά όλη η πολιτική της κυβέρνησης εστιάζεται…. στα βοθροκάναλα…. Στον αποκλεισμό των μη αρεστών με μια διαδικασία διαγωνισμού αμφισβητούμενης αξιοπιστίας και κύρους, που ασφαλώς δεν μπορεί να δημιουργήσει υγιή εικόνα στον χώρο των ΜΜΕ, ούτε να υποκαταστήσει την διαφάνεια.
Με υπουργό – καναλάρχη που υποκαθιστά ανεξάρτητες αρχές, η κυβέρνηση γίνεται η μοναδική σε ευρωπαϊκό έδαφος που κινείται ενάντια στην τεχνολογία (βάσει αυτής μπορούν να εκπέμπουν μέχρι και 16 τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας)και θυμίζει έντονα την κομμουνιστική της Βόρειας Κορέας. Θέλει όλη την ενημέρωση και την μετάδοση της πληροφορίας ή της κριτικής, στα πλαίσια εκείνης που ακούμε και βλέπουμε στην απολύτως κομματική και ελεγχόμενη ΕΡΤ.
Η αλήθεια είναι ότι το τηλεοπτικό τοπίο χρειάζεται επεμβάσεις και παρεμβάσεις. Χρειάζεται μεγαλύτερη ποιότητα στην πληροφόρηση. Βοθροκάναλα , όπως λέει κι ο πολύς κ. Πολάκης, υπάρχουν. Μόνο που ήδη αυτά, κατά περίεργο τρόπο στηρίζουν την κυβέρνηση. Απλά, η κυβέρνηση απαιτεί τον έλεγχο όλων. Προσπαθεί να δημιουργήσει ακόμη πιο φιλικό περιβάλλον για εκείνη. Προσπαθεί να πείσει ότι μέσω της –υποτίθεται- αξιόπιστης διαδικασίας, τα…. βορθοκάναλα θα παίζουν τον ρόλο που τους αρμόζει. Τουτέστιν τον ρόλο στήριξης της κυβέρνησης.
Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για τα κανάλια που …διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα ή ότι ανήκουν στην διαπλοκή, δεν μπορούν να πείθουν πλέον, ούτε να μετατοπίζουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από την ζοφερή οικονομική κατάσταση που βιώνει. Ούτε να αντικαθιστούν το κομμένο ΕΚΑΣ, τα διαλυμένα νοσοκομεία, την λυσσαλέα φορολογική επίθεση ή τα χιλιάδες λουκέτα στην αγορά.
Πέραν, λοιπόν, του γεγονότος ότι οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης αντίκεινται στο ευρωπαϊκό δίκαιο και κεκτημένο και ασφαλώς θα αμφισβητηθούν και μάλλον θα καταπέσουν, η ουσία είναι ότι άλλος ένας Αύγουστος καθίσταται καυτός από επιλογές της.
Όμως, η πραγματικότητα είναι σκληρή.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιστρέψει την κατιούσα πορεία της με ανούσια και άκρως επικοινωνιακά τεχνάσματα.
Τα δε επόμενα βήματα της θα είναι ίσως και απεγνωσμένα.
Ήδη χθες, ο πρόθυμος σύμμαχός και συνομιλητής της Βασίλης Λεβέντης, προανήγγειλε εκλογές τον Οκτώβριο…
