*Γράφει ο Παναγιώτης Χατζησάββας
Εισαγωγικά να πω πως το «σχέδιο» που εξήγγειλε η Υπουργός Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως είναι απλά ανεφάρμοστο, όπως ανεφάρμοστα ήταν – και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί – τα μέτρα που είχαν ληφθεί στα σχολεία την περίοδο Μαΐου-Ιουνίου 2020. Αυτό θέλω να το καταστήσω σαφές προς όλους. Είναι απλά σχέδια επί χάρτου που στην πράξη δε βγαίνουν.
Προκαλεί την κοινή λογική η κυβέρνηση όταν θέλει να μας πείσει πως η διασπορά του κορονοϊού εξαρτάται από το πώς φοράει ένα παιδί νηπιαγωγείου και πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου τη μάσκα!
Παντελώς ανεφάρμοστα! Όπως τον Μάη-Ιούνη που οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί προσπαθούσαν να πείσουν τα παιδιά να κρατούν αποστάσεις και η κυβέρνηση έστελνε αντιφατικά μηνύματα χαλαρότητας με τα στελέχη της να φωτογραφίζονται χωρίς μάσκες και να συνωστίζονται σε συναυλίες και άλλες συγκεντρώσεις.
Αποτέλεσμα όλως αυτών οι κωμικοτραγικές καταστάσεις, τα ίδια παιδιά το πρωί στο σχολείο να προτρέπονται ορθά από τους εκπαιδευτικούς να τηρούν αποστάσεις και το απόγευμα στις παιδικές χαρές να γίνεται το αδιαχώρητο!
Βέβαια θα μου πείτε – και πολύ ορθά – πως δεν το πληρώσαμε αυτό, αφού την ίδια περίοδο τα κρούσματα ήταν περιορισμένα. Είναι αληθές γιατί η χώρα είχε κλειστά σύνορα! Κι εδώ γεννάται το κομβικό ερώτημα προς την κυβέρνηση: Ποιος ευθύνεται που σε μια καθαρή από κορονοϊό χώρα, μετακινήθηκαν στο εσωτερικό της την περίοδο του θέρους καθαροί από τον ιό πολίτες και φθάσαμε στη σημερινή εικόνα της έξαρσης των κρουσμάτων; Από πού διάολο κόλλησαν όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας; Ποιος φέρει την ευθύνη των καθημερινών θανάτων; Ποιος έδωσε γη και ύδωρ στα μεγάλα τουριστικά συμφέροντα, στους εφοπλιστές και στις αεροπορικές εταιρείες;
Η κυβέρνηση γνώριζε πολύ καλά το τι θα συμβεί, όταν άνοιγε τα σύνορά της σε χώρες που ο κορονοϊός θέριζε, όταν κουρέλιασε τα υγειονομικά πρωτόκολλα στις αεροπορικές μεταφορές και στη ναυσιπλοΐα. Αυτό που συνέβη ήταν το λογικά αναμενόμενο αλλά για την κυβέρνηση προτεραιότητά της ήταν και είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μεγάλων τουριστικών ομίλων, των εφοπλιστών και των αεροπορικών εταιριών κι όχι η δημόσια υγεία.
Αλλά ας επανέλθουμε στα της εκπαίδευσης. Μέσα, λοιπόν, σε όλο αυτό το κλίμα η κυβέρνηση εξήγγειλε την έναρξη των μαθημάτων στις 14/9. Εκ προοιμίου θέλω να καταστήσω σαφή δύο πράγματα: Πρώτον το μείζον δεν είναι η ημερομηνία έναρξης του σχολικού έτους αλλά οι όροι και οι προϋποθέσεις που τη συνοδεύουν. Δεύτερον καμιά οργανωμένη φωνή μέσα στο εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα δε μιλά για κλειστά σχολεία. Αυτό που ζητάμε είναι 15 μαθητές ανά τμήμα, εξεύρεση αιθουσών, προσλήψεις επιπλέον προσωπικού, προσλήψεις καθαριστριών, επάρκεια σε αντισηπτικά και είδη καθαριότητας…
Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας είχαν 6 μήνες για να προετοιμαστούν. Τελικά, το μόνο που «πέτυχαν» ήταν να διασφαλίσουν – κι αυτό μέσω χορηγών – 2 μάσκες κι ένα παγουρίνο σε κάθε μαθητή! Καμιά νέα πρόσληψη, καμιά νέα αίθουσα. Κι όχι μόνο αυτό αλλά έχουμε και αύξηση των μαθητών ανά τμήμα σε 25! Εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση ετοιμάζεται να παστώσει 25 μαθητές μέσα σε αίθουσες κλουβιά, ακόμα και σε κοντέινερς.
Δυο λόγια και για τους Συλλόγους Γονέων. Έχοντας υπηρετήσει για αρκετά χρόνια το γονεϊκό κίνημα έχω την άποψη πως τις τελευταίες δεκαετίες αυτό έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό τον προσανατολισμό του. Οι Σύλλογοι Γονέων δεν είναι μόνο για τα σουβλάκι-πάρτι. Πρώτιστο ρόλο πρέπει να έχουν την ανάδειξη προβλημάτων και τη διεκδίκηση λύσεων.
Αυτό που διακυβεύεται, αυτό που ρισκάρεται είναι η υγεία και η ζωή μαθητών, εκπαιδευτικών και κατ’ επέκταση η δημόσια υγεία. Έχουμε χρέος πρωτίστως οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να απαιτήσουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε τα σχολεία να ανοίξουν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Αν δεν το πράξουμε τώρα, πότε;
*Παναγιώτης Χατζησάββας
Εκπαιδευτικός – Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας
