Μόνο ως γκεμπελίστικη μπορεί να χαρακτηριστεί η υποκινούμενη και καθοδηγούμενη υστερία με την υποδαύλιση της «λιγναδιάδας». Γκεμπελίστικη και χυδαία. Δεν μπορούν πολιτικά ν’ αντιμετωπίσουν τον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του κι επιχειρούν παντοιοτρόπως να τον πλήξουν με ανατριχιαστικά άθλια μέσα και τη συνδρομή περίεργων τύπων του βαθέως ή έστω ρηχού λουμπεναριού.
Τελικά τι βλέπουμε; Υστερίες με επίκληση του « κοινού περί δικαίου αισθήματος», γραφικότητες με πανό σε θέατρα και αναγνώσεις ανακοινώσεων από ανθρώπους που φωτογραφίζονταν με τον Λιγνάδη και διάφορα τέτοια γραφικά. Βλέπουμε και το Αριστερό …ηθικόμετρο να περνάει το κόκκινο και να οδεύει προς συνάντηση του… ανοησιόμετρου.
Βεβαίως, η ελευθερία της έκφρασης καθενός αποτελεί μια από τις κορυφαίες δημοκρατικές κατακτήσεις στη χώρα μας, ακόμη κι αν προσπερνά τα όρια της ασυδοσίας. Η οργίλη αντίδραση, επί παραδείγματι, του Σωματείου που προεδρεύει ο Μπιμπίλας αναφέρει κάπου την φράση… «Δεν θα μας φιμώσετε, δεν θα μας λυγίσετε, θα μας βρείτε εκεί που ήμασταν πάντα. Απέναντι στη σάπια εξουσία σας». Μιλάμε για την επιτομή της ανοησίας. Τη διάβασε σε κάποιοι θέατρο, συνεπαρμένη προφανώς από την πεποίθηση ότι το δίκαιο το αποδίδει ο λαός κι ο Μπιμπίλας και μια κυρία που φωτογραφιζόταν με τον Λιγνάδη πριν λίγο καιρό και έγινε διάσημη μέσω ενός σήριαλ.
Ποιος θέλει άραγε να φιμώσει τον Μπιμπίλα; Ας μας το πει. Ποιος θέλει να λυγίσει τον αλύγιστο; Και πώς αποδεικνύει ο Μπιμπίλας ότι η εξουσία είναι σάπια;
Η ουσία είναι ότι κάποιοι έχουν ξεπεράσει τα όρια της ασυδοσίας και εκτροχιάζονται αναλαμβάνοντας ακτιβιστικούς ρόλους ασύμβατους με τη συντεταγμένη κοινωνία και τον νομικό μας πολιτισμό. Υποκαθιστούν δικαστήρια, μιλάνε για εκτροπές, γίνονται λαϊκοί δικαστές. Επαναστάτες του πανεριού με τα ρετάλια θυμίζουν, θηριώδεις αριστεροταλιμπάν, μιλάνε ενώπιον καλοπροαίρετων ανθρώπων/θεατών και ουσιαστικά θέλουν να δικάζουν οι ίδιοι. Προφανώς ζήλεψαν τη δόξα του Καζάκου που σε λαϊκό δικαστήριο δίκασε τον Μπους…
Ποιος ξέρει; Κάποια στιγμή μπορεί να δούμε και πιο ακραίες εκφάνσεις , όπως λιθοβολισμό, πυρά ή και κρέμασμα σε πλατείες και κεντρικές οδούς. Όχι τίποτα άλλο αλλά για «το κοινό περί δικαίου αίσθημα».
Κάτι τελευταίο: Δεν είδαμε τους επαναστάτες των πανεριών να σηκώνουν πανό για τον ντράμερ βιαστή εξάχρονων κοριτσιών, που βγήκε από τη φυλακή. Γιατί άραγε; Δεν είδαμε πανό σε σχολεία για τον εκπαιδευτικό με την ασέλγεια που δικάστηκε αλλά δεν πήγε φυλακή. Γιατί άραγε;
Δεν είδαμε τον Μπιμπίλα και άλλους να πηγαίνουν με πανό σε εκκλησίες για παπάδες που ασελγούσαν σε ανηλίκους και καταδικάστηκαν χωρίς να μπούνε φυλακή. Προφανώς τους διέφυγε… Ή δεν γνωρίζουν ποιος ελάφρυνε τις ποινές όλων αυτών…
Ας το ξαναπούμε λοιπόν για να το εμπεδώσουν οι Μπιμπίλες κι οι λοιποί επαναστάτες του πανεριού:
- Ο Λιγνάδης αποφυλακίστηκε βάσει του Ν. που 3904/2010 που ίσχυε και επί ΣΥΡΙΖΑ. Ο νόμος αυτός προέβλεπε την αποφυλάκιση καταδικασμένου αν το έκρινε το δικαστήριο. Ήρθε όμως η ρύθμιση ΣΥΡΙΖΑ – Καλογήρου και κατέστησε υποχρεωτική τη δυνατότητα που είχε το δικαστήριο να αφήσει ελεύθερο τον κατηγορούμενο μέχρι το Εφετείο. Έτσι αποφυλακίστηκε ο Λιγνάδης .
- Αν η Δικαιοσύνη είχε τη δυνατότητα να κρίνει με βάση τον νόμο της Νέας Δημοκρατίας, τον Νοέμβριο του 2021, η ποινή που θα επιβαλλόταν στον Λιγνάδη για δύο βιασμούς θα ήταν ισόβια και όχι 12 χρόνια. Άρα δεν θα αποφυλακιζόταν αφού δεν θα υπήρχε δυνατότητα αναστολής της ποινής.
- Με τον νόμο ΣΥΡΙΖΑ το αδίκημα του βιασμού τιμωρείτο στη βασική του μορφή με ποινή κάθειρξης, δηλαδή με ποινή από 5 έως 15 έτη. Η ΝΔ αλλάζοντας τον Ποινικό Κώδικα, θέσπισε ώστε ο βιασμός σε βάρος ανηλίκου να τιμωρείται αποκλειστικά με ισόβια κάθειρξη.
Ο καθείς ας κρίνει λοιπόν.
