Από το 2011 και μέχρι τις αρχές του 2015, η Αριστερά σε αγαστή συνεργασία με την ψεκασμένη Δεξιά αλλά και το ναζιστικό μόρφωμα, βρίσκονταν σε καθημερινή βάση σε δρόμους και πλατείες και εκτόξευαν… αγανάκτηση. Ενίοτε διανθισμένη με μολότοφ, γιαούρτια και ξύλο στους πολιτικούς της αντιπάλους.
Ο λαϊκισμός βρήκε την απόλυτη έκφρασή του, κάποιοι έφτιαξαν μέχρι και … «Κίνημα Δεν πληρώνω», ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε αρχικά στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι εν συνεχεία στην εξουσία. Με συνοδοιπόρο την ψεκασμένη και ανερμάτιστη Δεξιά!
Το δε ναζιστικό μόρφωμα, έκτοτε, βρίσκει σταθερή εκλογική απήχηση, παρά τα όσα του καταλογίζονται.
Πέραν του γεγονότος ότι:
- Στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία κυβερνά η ολοκληρωτική Αριστερά!
- Στη χώρα που υπέστη τα πάνδεινα από τον ναζισμό, επιβιώνει σήμερα και δη με «αξιοπρεπή» πολιτικά ποσοστά, κόμμα που πρόσκειται σ’ αυτόν!
- Πυκνώνουν ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός, οι ιδεοληψίες, οι ανοησίες (παρεμπιπτόντως ο Καμί στην «Πανούκλα» έλεγε ότι αυτές είναι πάντα ανθεκτικές), ο εμπρηστικός λόγος, οι κούφιοι παλικαρισμοί και η γλώσσα καφενείου,
οφείλουμε να προβληματιστούμε από τη διάχυτη δύναμη των ιδεών τους στην ελληνική κοινωνία.
Οφείλουμε να προβληματιστούμε από τον διάχυτο λαϊκισμό ακόμη και Δεξιών κυβερνήσεων.
Αν δεν προβληματιστούμε, τότε δεν θα απεγκλωβιστούμε ποτέ από τις εσωτερικές μας συνθήκες, που προκάλεσαν τα δεινά και τη χρεοκοπία του κράτους.
Μέσα σ’ αυτά τα παράδοξα, λοιπόν, διαδήλωσαν προχθές οι συνταξιούχοι.
Αυτοί που διαδήλωσαν ελέγχονται, κατά κύριο λόγο από το ΚΚΕ και κάποιοι έφτασαν στην Αθήνα για την επαναστατική τους γυμναστική, ακόμη και από περιοχές της Βορείου Ελλάδας!
Αυτοί οι άνθρωποι, στράφηκαν ουσιαστικά εναντίον του εορταστικού εφάπαξ του Τσίπρα προς αυτούς (το οποίο φυσικά θα τρέξουν να εισπράξουν). Μιλούσαν και για την «λαϊκή δημοκρατία» την οποία εκτιμούν και επιθυμούν να εγκαθιδρυθεί στην Ελλάδα.
Φυσικά, ουδείς από τους μεγαλοδημοσιογράφους στους οποίους συνεντευξιάζονταν, τους είπε ότι αν είχαμε καθεστώς «λαϊκής εξουσίας» με την έννοια που εκείνοι το εννοούν, θα λάμβαναν μια κομμουνιστική σύνταξη ίση με το 1/20 της σημερινής τους και μάλιστα σε δραχμές! Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα…
Τι σκέψεις αυτές τις καταθέτω επειδή δεν είναι μόνο η άμεση και έμμεση επιρροή των ιδεών της Αριστεράς στην ελληνική κοινωνία.
Είναι και η απουσία ή οι φοβίες των ιδεολογικών της αντιπάλων.
Πάντα η Δεξιά κι ο φιλελεύθερος κόσμος «δείλιαζαν» να υπερτονίσουν την ιδεολογική τους υπεροχή. Είτε από συσσωρευμένη άγνοια, είτε από αδιαφορία, είτε από σύμπλεγμα!
Ναι, σύμπλεγμα! Η Δεξιά κι ο φιλελεύθερος κόσμος είχε κι εν πολλοίς έχει ακόμη σύμπλεγμα, επειδή νίκησε στον εμφύλιο που προκάλεσε η Αριστερά.
Τώρα, όμως, που όλοι είδαν και βλέπουν τι σημαίνει Αριστερά στην εξουσία και τι καταστροφικές συνέπειες έχει η διακυβέρνησή της με την ανερμάτιστη Δεξιά, ο κόμπος φτάνει στο χτένι.
Τώρα που επιβάλλεται η ανόρθωση του τόπου –που όσες φορές χρειάστηκε έγινε από τη Δεξιά, τον φιλελεύθερο κόσμο και τις αστικές δυνάμεις- , τώρα που πρέπει να επιμείνει στις μεταρρυθμίσεις και να τις εξηγήσει με σαφήνεια, πρέπει να δοθούν οι μάχες με τον Αριστεροδέξιο λαϊκισμό.
Τώρα που ο Τσίπρας κι ο Καμμένος προκειμένου να τονώσουν την καταρρέουσα δημοφιλία των δυνάμεών τους επαναφέρουν στο προσκήνιο τη συμμαχία της πλατείας (το είδαμε και χθες στη Βουλή) και δίνουν την ευκαιρία στον Σόιμπλε να μιλά πάλι για Grexit, οφείλουν οι δυνάμεις του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας να σταθούν στο ύψος τους.
Εκτιμώ ότι μόνο μια δυνατότητα έχουν αυτές οι δυνάμεις και δη η Νέα Δημοκρατία:
Να μη πέσουν στην παγίδα της Αριστεροδέξιας κυβέρνησης .
Κι ειδικά η αξιωματική αντιπολίτευση να εντείνει μετ’ επιτάσεως τον μεταρρυθμιστικό της λόγο.
Υπό αυτή την έννοια, η στάση της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή ήταν έντιμη.
Δεν μπήκε στο τριπάκι να χαϊδέψει ώτα. Κι ανέδειξε τη διαφορά της με άλλα κόμματα που κατακρίνουν την κυβέρνηση αλλά… υπερψηφίζουν τις παροχές της!!!
