Η πληροφορία κυκλοφορεί μέρες στα δημοσιογραφικά γραφεία και έγινε κιόλας πρωτοσέλιδο σε φιλοκυβερνητικά μέσα.
Η κυβέρνηση, λέει, ετοιμάζεται να μοιράσει χριστουγεννιάτικο μποναμά κοντά στο ένα δις ευρώ στους συνταξιούχους.
Το ακούς και τρελαίνεσαι. Όχι επειδή κάποιοι συνταξιούχοι θα λάβουν ένα πεντακοσάρικο.
Αλλά επειδή την ίδια ώρα που θα συμβεί αυτό –αν συμβεί- το κράτος χρωστά 6 δις ευρώ στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή, οδηγεί ελληνικές επιχειρήσεις σε λουκέτο, εργαζομένους τους στον δρόμο, μόνο και μόνο για να ξεγελάσει τους συνταξιούχους, που ήδη τους έχει κόψει ένα σωρό χρήματα.
Οι άνθρωποι είναι αδίστακτοι. Κι ως αδίστακτοι είναι επικίνδυνοι.
Υπονομεύουν τα πάντα.
Οι συντάξεις εκείνων που δήθεν θέλει να βοηθήσει τώρα με τον μποναμά, θα είναι βιώσιμες όσο υπάρχουν θέσεις εργασίας που πληρώνουν φόρους και εισφορές στα ταμεία. Θέσεις εργασίας δεν θα υπάρχουν όσο οι επιχειρήσεις πιέζονται προς κλείσιμο ή μετακόμιση στο εξωτερικό.
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να το κατανοήσουν αυτό;
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να κατανοήσουν ότι το success story της κυβέρνησης είναι ένα ατέλειωτο επικοινωνιακό τέχνασμα, καθώς οι αριθμοί της οικονομίας δείχνουν την αμείλικτη εικόνα της πραγματικότητας;
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να κατανοήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ ότι τόσο η μεταβολή του ΑΕΠ το 2016 και το 2017, όσο και τα έσοδα από τον Μάρτιο του 2017 κι ύστερα βρίσκονται σε συνεχή πτωτική πορεία;
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να κατανοήσουν ότι με το μείγμα των υπέρμετρων φόρων και εισφορών ήταν θέμα χρόνου να τελειώσει το «λίπος» -αν υπήρχε- της κοινωνίας;
Πόσο μυαλό χρειάζεται για να δει η κυβέρνηση ότι το καράβι πάει πάλι στα βράχια, την ώρα που όλοι εμείς έχουμε διαλυθεί από τις θυσίες;
Τα στοιχεία είναι αμείλικτα: Το 2016 ήταν χειρότερο από 2015 για τους δείκτες της Οικονομίας. Και το 2017 αποδεικνύεται χειρότερο από το 2016, παρά τις χαμηλές τιμές του πετρελαίου (και ότι αυτό συνεπάγεται) και παρά την τουριστική έκρηξη που σημειώθηκε.
Τα στοιχεία δείχνουν ακόμη ότι το 2017 βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη έξοδος ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων από τη χώρα που υπήρξε ποτέ. Με άμεση συνέπεια την ερημοποίηση του παραγωγικού ιστού της Ελλάδας.
Δεν το βλέπουν οι πάλαι ποτέ άρχοντες των πεζοδρομίων; Ή στρογγυλοκαθισμένοι στις καρέκλες της εξουσίας το μόνο που κάνουν είναι να την απολαμβάνουν και να προσπαθούν ν’ αντιστρέφουν την πραγματικότητα;
Δεν κατανοούν ότι μπορεί να ξεγελάσουν για λίγο τους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους μοιράζοντας σήμερα ένα κλάσμα αυτών που θα χάσουν στο εγγύς μέλλον, αλλά δεν μπορούν να αντιστρέψουν έτσι την αλήθεια; Που λέει, εκτός όλων των άλλων ότι δεν υπάρχει το παραμικρό δείγμα αναστροφής της κατάστασης στις καταθέσεις, ενώ το λιανεμπόριο –παρά τις ενέσεις από τον τουρισμό- χαροπαλεύει;
Μια απλή ανάγνωση του ΑΕΠ μετά το 2015, θα πείσει και τον πλέον φανατικό Αριστερό ότι αυτό αποτελεί μια ευθεία γραμμή σαν το καρδιογράφημα του νεκρού.
Δεν ξέρω πόσο καιρό θα κάνει να έρθει η καταιγίδα, μα τα στοιχεία δείχνουν πως όταν έρθει, δεν θα είναι σαν καμιά άλλη…
Κι ας στήνει επικοινωνιακά success story η κυβέρνηση κι ας μοιράζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς ως μποναμάδες.
Ουδείς μπορεί να ξεγελάσει τους αριθμούς και μια οικονομία που τρέφεται από μελλοντικές ταμειακές ροές…
