ΑΠΟΨΕΙΣ: Κτηνοτροφία και λοιμώδη νοσήματα: Η επιστημονική απάντηση στην κρίση»

Δρ. Σπύρος Κρήτας

*Του Δρ. Σπύρου Κ. Κρήτα,

Καθηγητή Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων Κτηνιατρικής ΑΠΘ

Ποιες οι ζωονόσοι που πλήττουν την ελληνική κτηνοτροφία και ποιά τα όπλα για την καταπολέμησή τους

Σχεδόν ποτέ ένα λοιμώδες νόσημα δεν εμφανίζεται τυχαία· σχεδόν πάντα εισέρχεται σιωπηλά στη χώρα με την είσοδο μολυσμένων ζώων, τα οποία μπορεί να αποβάλλουν τον παθογόνο μικροοργανισμό για εβδομάδες ή και μήνες πριν ακόμη παρουσιάσουν συμπτώματα.

Κι ενώ η αναζήτηση μιας λύσης για πολλά «ξενόφερτα νοσήματα» συχνά στρέφεται στα «εμβόλια», η αλήθεια είναι πιο σύνθετη: κανένα εμβόλιο δεν είναι απολύτως ασφαλές ή αποτελεσματικό, ούτε μπορεί από μόνο του να εγγυηθεί την εκρίζωση ή τον δραστικό περιορισμό μιας ζωονόσου.

Η πραγματική ασπίδα της ελληνικής κτηνοτροφίας βρίσκεται αλλού, στην αυστηρή τήρηση μέτρων βιοασφάλειας, στη συνεχή επαγρύπνηση και, κυρίως, στον ρόλο του κτηνιάτρου, ο οποίος δεν είναι απλώς θεράπων των ζώων, αλλά σύμβουλος, προληπτικός φρουρός και οικονομικός σωτήρας του κτηνοτρόφου. Ένας έγκαιρος έλεγχος, μια σωστή υπόδειξή του, μπορούν να γλιτώσουν μια εκτροφή από ανυπολόγιστες ζημιές και δυσάρεστες εκπλήξεις.

Οι σημαντικότερες ασθένειες που έχουν πλήξει τα ζώα των Ελλήνων κτηνοτρόφων

Η συνεχής αναζήτηση φθηνότερης ζωικής πρωτεΐνης από τους καταναλωτές οδήγησε αναπόφευκτα στην εκτροφή των ζώων σε μεγάλους πληθυσμούς, προκειμένου να μειωθεί το κόστος εργατών, διατροφής και εμπορίας – κόστος που τελικά μεταφέρεται στον καταναλωτή.

Οι αίγες, τα πρόβατα, τα βοοειδή, οι χοίροι και τα κοτόπουλα αποτελούν παραδοσιακά τα εκτρεφόμενα ζώα που συνεισφέρουν με το κρέας, το γάλα και τα αυγά τους στο τραπέζι της ελληνικής οικογένειας.

Ωστόσο, προσβάλλονται από συγκεκριμένα λοιμώδη νοσήματα που μεταδίδονται εύκολα μεταξύ των μαζικά εκτρεφόμενων ζώων, ενώ κάποια –όπως η φυματίωση ή η βρουκέλλωση (μελιταίος πυρετός)– μπορεί να προσβάλλουν και τον άνθρωπο.

Ζωονόσοι που «ταξιδεύουν» παγκοσμίως

Οι ασθένειες που μας απασχολούν σήμερα είναι ο αφθώδης πυρετός (ΑΠ), η ευλογιά των αιγοπροβάτων (ΕΠ), η πανώλη των μικρών μηρυκαστικών (ΠΜΜ), ο καταρροϊκός πυρετός (ΚΠ), η αφρικανική πανώλη των χοίρων (ΑΠΧ) και η γρίπη των πτηνών (ΓΠ).

Πρόκειται για ζωονόσους ιικής προέλευσης που προέρχονται κυρίως από χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου — Μέση Ανατολή, Ασία, Αφρική και Νότια Αμερική. Η παγκόσμια κινητικότητα ζώων και ανθρώπων και η υπερθέρμανση του πλανήτη ευνοούν τη διάδοσή τους, αφού δημιουργούν ιδανικότερες συνθήκες επιβίωσης όχι μόνο για τα ζώα και τους ανθρώπους, αλλά και για έντομα-φορείς.

 Κάποια νοσήματα, όπως ο αφθώδης πυρετός και η αφρικανική πανώλη των χοίρων, μπορούν να εισέλθουν σε μια χώρα και μέσω μολυσμένων τροφίμων (π.χ. καπνιστά αλλαντικά), όμως αυτά δεν απειλούν τον άνθρωπο, αλλά είναι επικίνδυνα για τα ζώα.

Πώς μεταδίδονται – και γιατί είναι δύσκολο να εκριζωθούν

Σχεδόν πάντα η είσοδος ενός παθογόνου μικροοργανισμού σε μια εκτροφή, περιοχή ή χώρα γίνεται με την είσοδο μολυσμένων ζώων, που απεκκρίνουν τον ιό πριν εκδηλώσουν συμπτώματα. Η μετάδοση μπορεί να γίνει επίσης μέσω μολυσμένων αντικειμένων, οχημάτων, εντόμων ή ακόμη και τροφών.

 Όσο πιο ανθεκτικός είναι ένας ιός στο περιβάλλον, τόσο περισσότερο παραμένει ενεργός στα μολυσμένα αντικείμενα. Έτσι, ο ιός της ΠΜΜ εκριζώθηκε σχετικά εύκολα, ενώ της ΕΠ και της ΑΠΧ αποδεικνύονται πολύ πιο ανθεκτικοί. Ορισμένοι ιοί, όπως του καταρροϊκού πυρετού, μεταδίδονται με έντομα, ενώ άλλοι –όπως αυτός του του αφθώδη πυρετού, εκτός από την οξεία νόσο που προκαλεί, παραμένει στον οργανισμό και απεκκρίνεται για χρόνια.

Οι «κλειδαριές» και τα «κλειδιά» των ιών

 Όταν ένας ιός έρθει σε επαφή με ένα ζώο, τα “κλειδάκια” που διαθέτει στην επιφάνειά του πρέπει να ταιριάξουν με τις “κλειδαριές” των κυττάρων του ζώου, ώστε να τα μολύνει και να εμφανιστεί λοίμωξη. Δεν ταιριάζουν όμως όλα τα «κλειδιά» σε όλες τις «κλειδαριές», κι έτσι δεν πρέπει να ανησυχούμε ως άτομα κάθε φορά που ακούμε για μια ζωονόσο. Ωστόσο, οι έξι προαναφερόμενες ζωονόσοι, προκαλούν τεράστιες οικονομικές απώλειες και αποτελούν μόνιμη απειλή για τη ζωική παραγωγή.

Οι κτηνίατροι, γνωρίζοντας τα νοσήματα, ελέγχουν τα ζώα και, όταν είναι απαραίτητο, τα απομακρύνουν από την τροφική αλυσίδα για να προστατεύσουν τη Δημόσια Υγεία. Μερικές φορές πάλι, ακόμα και αν κάποιο νόσημα δεν προσβάλλει τον άνθρωπο, αυτός μπορεί να το μεταδώσει τυχαία με ζωικά προϊόντα σε άλλα ζώα (π.χ. με απορρίμματα κουζίνας που περιέχουν ζωικά προϊόντα) και να νοσήσουν, όπως συμβαίνει με τον αφθώδη πυρετό και την αφρικανική πανώλη των χοίρων.

Η ασφάλεια του κρέατος ξεκινά από το στάβλο — όχι από το ψυγείο του σπιτιού

Να αποφεύγονται σφαγές χωρίς κτηνιατρικό έλεγχο και να προτιμώνται προϊόντα από επίσημα ελεγχόμενα καταστήματα. Για να προστατευθεί η κτηνοτροφία, πρέπει να προλάβουμε την είσοδο των νοσημάτων.

Η πρόληψη επιτυγχάνεται με μέτρα βιοασφάλειας, όπως: περιορισμός εισόδου ζώων (περίφραξη), καραντίνα για νεοεισερχόμενα ζώα, ελεγχόμενη είσοδος και απολυμάνσεις επισκεπτών/οχημάτων, καταπολέμηση τρωκτικών, εντόμων και πτηνών και τακτικοί καθαρισμοί και απολυμάνσεις.

Για αρκετά λοιμώδη νοσήματα υπάρχουν προληπτικά εμβόλια με καλά αποτελέσματα. Ωστόσο, για συγκεκριμένες ασθένειες, όπως αυτές που αναφέρθηκαν, τα εμβόλια δεν επιτρέπονται, διότι δεν είναι απολύτως ασφαλή ή αποτελεσματικά, ούτε εξασφαλίζουν την εκρίζωση του ιού. Ο εμβολιασμός χωρίς πρόγραμμα και χωρίς παράλληλα μέτρα βιοασφάλειας δεν επαρκεί για την εξάλειψη ενός νοσήματος.

Όταν ο κτηνίατρος είναι η «ασφάλεια ζωής» της εκτροφής

Κατά διαστήματα παρατηρούνται εξάρσεις ζωονόσων λόγω μεταλλάξεων των ιών, κλιματικών αλλαγών ή ανθρώπινων παραγόντων, όπως μεταξύ άλλων η έλλειψη πόρων, η μείωση του αριθμού κτηνιάτρων ή και η χαλάρωση των μέτρων.

Ο κτηνοτρόφος που συνεργάζεται στενά με τον κτηνίατρο του κερδίζει πολλαπλά:
τα ζώα του παραμένουν υγιή, αναπτύσσονται ταχύτερα, χρειάζονται λιγότερα φάρμακα και επιβαρύνουν λιγότερο τον καταναλωτή. Πολλοί θεωρούν τον κτηνίατρο «έξοδο», αλλά στην πραγματικότητα είναι επένδυση, είναι αυτός που θα τους γλιτώσει από τα δυσάρεστα έξοδα και τις δυσάρεστες εκπλήξεις.

*Δρ.Σπύρος Κ. Κρήτας
DVM, MSc in Healthcare Management, PhD
EBVS® European Veterinary Specialist in Porcine Health Management
IFBA Certified Professional in Biorisk Management
Καθηγητής Μικροβιολογίας και Λοιμωδών Νοσημάτων Κτηνιατρικής, ΑΠΘ
Hon. Visiting Professor, University of Minnesota, USA

*Τη φωτογραφία παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Σπύρος Κρήτας

ΑΠΕ-ΜΠΕ
Προηγούμενο άρθροΕπιστήμη- Αρχαιολογία: Ψηφιακός χάρτης αυξάνει το οδικό δίκτυο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας κατά 100.000 χιλιόμετρα
Επόμενο άρθροΠλατύ: Λατρευτικές εκδηλώσεις προς Τιμή του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου