Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο η λεωφόρος προς την επιτυχία περνά πρώτα από την οδό της αυτογνωσίας. Όμως, στην περίπτωση της ΝΔ, το οξύμωρο είναι ότι κέρδισε δυο εκλογικές αναμετρήσεις χωρίς να έχει κάνει αυτοκριτική (δηλαδή αυτογνωσία) για δυο σημαντικές περιόδους. Ακόμη κι αν η αλήθεια είναι ότι δυο φορές δεν νίκησε η ΝΔ αλλά ο Μητσοτάκης, το όλον της ΝΔ δεν έχει κάνει αυτοκριτική. Ναι, μόνος του ο Μητσοτάκης πήρε στην πλάτη του ένα κόμμα …«φθαρμένο ρούχο» και το κρατά στην εξουσία. Μόνος!
Τώρα δε, που βρήκαν τη φωνή τους οι πρώην πρωθυπουργοί κι ανησυχούν παντοιοτρόπως – συμπωματικά όπως κι οι ολιγάρχες- είναι μια τεράστια ευκαιρία για τη ΝΔ να κάνει βαθιά ομφαλοσκόπηση. Τόσο για την περίοδο Κώστα Καραμανλή που οδήγησε στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό (με συνοδηγό τον Προκόπη Παυλόπουλος) της χώρας, όσο και για ην περίοδο Σαμαρά, που ως πρόεδρος της ΝΔ προέταξε τον εαυτό του κι όχι τη χώρα. Ας μη ξεχνάμε ότι το 2010, όταν η χώρα μπήκε στα μνημόνια, ο Σαμαράς καλλιέργησε τους αντιμνημονιακούς αγρούς και τις ψευδαισθήσεις του τίποτα, Τότε εφηύρε τα περίφημα «Ζάππεια» κι έβγαλε για πρώτη φορά τη ΝΔ έξω από τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Αν είχε επιλέξει διαφορετικά, η Ελλάδα θα έβγαινε από τα μνημόνια 4-5 χρόνια νωρίτερα, όπως συνέβη με την Πορτογαλία. Και την Ιρλανδία. Τότε όμως, ο Σαμαράς έγινε ο μαιευτήρας σημαντικών τερατογεννέσεων που ακολούθησαν κι όταν έκανε τη δική του κολοτούμπα ,γεννήθηκαν οι χρυσαυγίτες, οι Καμμένοι κι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ. Όλους αυτούς, τους έκανε πολιτικές οντότητες ο Σαμαράς. Κι η ΝΔ, δεν έκανε ποτέ αυτοκριτική περί τούτου. Ευκαιρία να κάνει τώρα, που ο Σαμαράς είναι εκτός της για δεύτερη φορά.
Μετά, φρόντισε ο ίδιος να πέσει η κυβέρνηση Παπαδήμου, προκειμένου να γίνει ο ίδιος πρωθυπουργός. Κι έφερε τη ΝΔ στο ιστορικό χαμηλό της, με 18%!!Τότε, 2012, το ΠαΣοΚ έβαλε πλάτη που δεν είχε βάλει η ΝΔ του Σαμαρά πριν δυο χρόνια. Παρ’ ότι ο Βενιζέλος κατάλαβε τι έγινε. Εξ ου και δήλωνε, ότι «Ήλπιζα ότι ο κ. Σαμαράς δεν θα έβαζε πάνω από το εθνικό συμφέρον το δικό του προσωπικό και κομματικό συμφέρον»…
Πρέπει να μάθουμε και κάτι άλλο: Τι συνέβη εκείνο το βράδυ, λίγο πριν την εσωκομματική εκλογική διαδικασία της ΝΔ (2009) κι ο Αβραμόπουλος (ο τρίτος υποψήφιος πρόεδρος, Μπακογιάννη η δεύτερη) έφυγε από το γραφείο του με σκοπό να πάει να δηλώσει την απόσυρσή του και τη στήριξη στη Ντόρα, αλλά τελικά πήγε στον Σαμαρά, κατόπιν κάποιου τηλεφωνήματος; Κι έχει αυτό σχέση με την αρχική συμφωνία του αργότερα, επί κυβέρνησης Τσίπρα, για να γίνει πρόεδρος της Δημοκρατίας; Πριν η … Δεξιά συνιστώσα της Κουμουνδούρου επιβάλλει τον Προκόπη Παυλόπουλο;
Ας κάνει λοιπόν τη ψυχανάλυση της η ΝΔ. Ας αναγνωρίσει ότι κι εκείνη πέρασε από δυο φάσεις έντονου λαϊκισμού, στις περιόδους των πρώην. Κι όχι μόνο λαϊκισμού, μα και βρισκόμενη στη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας.
Ο δρόμος μιας πιθανής τρίτης περπατησιάς της στη λεωφόρο της επιτυχίας, θα περάσει (εκτός άλλων) από την οδό της αυτογνωσίας…
Ακόμη κι αν ανεβαίνει δημοσκοπικά μετά τη διαγραφή Σαμαρά (πηγή Interview).
