Από το «θα κάτσω σπίτι» του Λουκιανού στο «staycation» της ανέχειας – Γράφει ο Γιάννης Καφάτος

Λοιπόν για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους: η νέα καραμελίτσα με όλα της τα λιπαρά και τη ζάχαρη που βουλώνει αρτηρίες και εγκεφάλους (ως φαίνεται) του staycation δεν είναι μια μόδα.

Γιάννης Καφάτος
Γράφει ο συνεργάτης του Έμβολος δημοσιογράφος Γιάννης Καφάτος

Είναι η εντεταλμένη υπηρεσία για να καθόμαστε ήσυχοι που δεν μπορούμε να πάμε διακοπές χωρίς να πουλήσουμε ένα νεφρό για δυο εισιτήρια κατάστρωμα και αυτοκίνητο, ή μια πενηντάρα μόνο για διόδια κλπ που τα γνωρίζεις καλά αν είσαι μικρομεσαίος ελεύθερος επαγγελματίας ή μισθωτός (εσύ που δεν μπορείς να κρύψεις ούτε σεντ και με τη φορολόγησή σου συνήθως στηρίζεις το κρατικό οικοδόμημα).

Την εποχή που η ανέχεια λόγω ακρίβειας ακόμη και στα πιο απλά βασικά προϊόντα έχει βαρέσει κόκκινο μου βγήκαν τα διάφορα παπαγάλια να μας κάνουν μόδα το staycation δηλαδή πώς να απολαύσεις το σπίτι σου στην Αθήνα με τις κρυφές γωνιές της το καλοκαίρι.
Το τι παπαριά αυτού του εντεταλμένου λαϊφσταϊλίδικου νταηλικιού που θέλει να σε κάνει λοβοτμημένο πολίτη που δε σε πειράζει τίποτα, έχει γραφεί δε λέγεται!

Από την εποχή που ο Λουκιανός Κηλαηδόνης τραγουδούσε το «θα κάτσω σπίτι»  ως επιλογή μέχρι σήμερα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές που η επιλογή ήταν αυθόρμητη, προσωπική και ουσιαστική.

Σήμερα, που οι παπαγάλοι των εξουσιών πάνε να μας επιβάλλουν το staycation, δεν μπορείς να επιλέξεις.

Όταν δεν έχεις λεφτά (λόγω ακρίβειας, δανείου, «ελαστικής» εργασίας, υποχρεώσεων, λογαριασμών ρεύματος κλπ κλπ) για διακοπές, δεν επιλέγεις να μείνεις σπίτι! Αναγκάζεσαι.

Θες να είσαι trendy και να λες ότι θα κάνεις staycation και θα οργανώσεις brunch αντί να πίνεις μπύρες και να ψήνεις λουκάνικα σε μια παραλία με την παρέα σου, μαγκιά σου αν το επιλέγεις. Αλλά αν αναγκάζεσαι να το κάνεις τότε τα πράγματα είναι αλλιώς και οφείλεις κι εσύ, κι εγώ και όλ@ μας να καταλάβουμε ότι το πράγμα δεν πάει καλά.

Η εποχή είναι ζοφερή. Τα media  εδώ και χρόνια έχουν δουλέψει πάνω στο έργο «έλα μωρέ δεν θα γίνει και τίποτα αν βγούμε στους δρόμους», και στο «έπος»  … «ταλαιπωρία σήμερα από την απεργία των …» και ως φαίνεται έχουν κάνει άριστη δουλειά.

 Καιρός να κουνηθούμε λίγο! Κάποιος να φωνάξει ότι «…ο βασιλιάς είναι γυμνός» δε γίνεται άλλο να τρώμε αμάσητο ό,τι προσφέρεται με δόλο και στόχο να μας κοιμίζει τον ύπνο του δικαίου για να μην χαλάσουμε την εξουσία του.

Δεν είναι ντροπή να θέλει κάποιος να πάει διακοπές. Δεν είναι ντροπή να τα καταφέρνει κάποιος να πάει διακοπές – γιατί σε λίγο το βλέπω θα έχουμε και τέτοια φαινόμενα: να προγκάμε όσους πήγαν διακοπές, λες και έκαναν τη μεγάλη ληστεία του τρένου.

Λοιπόν μην ξεχνάμε ότι: άλλο είναι επιλογή, άλλο η επιβολή, η ανέχεια απλώνεται σαν την πυρκαγιά που δεν ξέρεις τι θα κάψει στο δρόμο της και ότι είμαστε πιο δυνατοί όταν μιλάμε, αντιδρούμε και φωνάζουμε. Και ναι ρε, θέλουμε να μπορούμε να πάμε σε ένα νησάκι, δεν είναι ντροπή!

Γ@μ@ το staycation μου μέσα…

 

Γιάννης Καφάτος

 

Προηγούμενο άρθροΈνωση Ασφαλιστικών Εταιριών: Ενημέρωση για τη νέα διαδικασία εντοπισμού ανασφάλιστων οχημάτων
Επόμενο άρθροΑναδρομικά χαράτσια – διωγμός των ελεύθερων επαγγελματιών – Γράφει ο Χρήστος Ι. Κολοβός