Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών αφήνει αναπάντητα τεράστια και πολλά ερωτήματα. Η αόριστη κυβερνητική δικαιολογία ότι δεν είναι δυνατόν να δεχόμαστε συμπεριφορές που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και δεν σέβονται τις ελληνικές αρχές, περισσότερες σκιές ρίχνει, παρά φωτίζει την υπόθεση.
Η χώρα μας ήταν μέχρι προχθές μια από τις λίγες ευρωπαϊκές που δεν συμμετείχε στις κυρώσεις και απελάσεις Ρώσων διπλωματών. Μάλιστα, τα κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονταν ότι στην υπόθεση Σκριπάλ δεν υπήρχαν πειστικές αποδείξεις για ρωσική ανάμειξη. Ο δε Νίκος Κοτζιάς θεωρείται ο πιο φιλορώσος υπουργός Εξωτερικών που είχε ποτέ η Ελλάδα.
Τι είναι, λοιπόν, αυτό που οδήγησε την ελληνική κυβέρνηση στις απελάσεις και στην κρίση που προκαλείται εξ αυτών στις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία; Κι αφού στην υπόθεση Σκριπάλ οι κυβερνητικοί ισχυρίζονταν ότι δεν υπήρχαν αποδείξεις, τώρα ποιες είναι οι αποδείξεις ανάμειξης των Ρώσων στα εσωτερικά μας ζητήματα;
Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας.
Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών από την ελληνική κυβέρνηση, μπορεί να έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, αλλά μόνο τέτοια δεν ήταν. Ήταν μια δουλική παραχώρηση προς τις ΗΠΑ.
Άλλωστε, εδώ και καιρό αναφέρουμε κατά περιόδους στην αρθρογραφία μας ότι η διείσδυση των ρωσικών συμφερόντων στην Ελλάδα προβληματίζει τόσο τις; ΗΠΑ, όσο και πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Με αποτέλεσμα ο Αμερικανός πρέσβης κι άλλοι Αμερικανοί αξιωματούχοι να ζητούν επιτακτικά να σταματήσουν τα πάρε δώσε της κυβέρνησης Τσίπρα – ΑΝΕΛ με τον ρωσικό παράγοντα που αναπτύσσεται στη χώρα μας, αγοράζει τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, ξενοδοχεία, λιμάνια, ποδοσφαιρικές ομάδες, ακόμη και χρεοκοπημένες επιχειρήσεις. Εξ ου και οι σχέσεις του Ιβάν Σαββίδη με την κυβέρνηση έχουν εσχάτως θερμοκρασίας Σιβηρίας.
Η ελληνική κυβέρνηση κατηγορεί τη Ρωσία ότι με διπλωματικούς και πράκτορες που διέθεταν τεράστια χρηματικά ποσά, επιχείρησε να επηρεάσει κρατικούς λειτουργούς, δημάρχους, ιεράρχες και Άγιο Όρος για μη ταχθούν υπέρ της συμφωνίας των Ψαράδων με τα Σκόπια. Επιπλέον τους κατηγορεί για διακίνηση πληροφοριών εις βάρος της Ελλάδας και συστηματική παραβίαση της κυριαρχίας της χώρα και των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Τίποτα απ’ όσα διακινεί η ελληνική κυβέρνηση δεν καταδεικνύεται ή δεν τα αποδεικνύει. Εξ ου και οι περισσότεροι πολιτικοί παρατηρητές κι αναλυτές ισχυρίζονται –με βάση τις γνωστές πιέσεις των ΗΠΑ προς την ελληνική κυβέρνηση- ότι η ρήξη των σχέσεων με τη Ρωσία αποτελεί απόλυτη υποταγή στις ΗΠΑ.
Ας τα δούμε πιο αναλυτικά.
- Ποια εθνική κυριαρχία διακυβεύτηκε από τους Ρώσους, ούτως ώστε να κόπτεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ; Όταν εδώ και τρία χρόνια η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι και από τη μια λύνουν και δένουν στη χώρα οι Αμερικανοί και από την άλλη τα ρωσικά κεφάλαια;
- Δεν διακυβεύτηκε η εθνική κυριαρχία όταν η ελληνική κυβέρνηση πήγαινε και ξαναπήγαινε στη Μόσχα (όπου ο Λαφαζάνης έκανε υποκλίσεις) ζητώντας χρήματα για να φύγουμε από την Ευρωζώνη;
- Δεν διακυβεύεται η ελληνική κυριαρχία στη Θράκη, όπου αλωνίζουν οι Τούρκοι και κάνει βόλτες ο Ερντογάν κι οι δικοί του, προπαγανδίζοντας για την προσάρτηση της Θράκης; Απέλασαν κανέναν από εκεί;
- Για ποια εθνική κυριαρχία μιλά η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, όταν έχει παραδώσει στα χέρια των δανειστών την δημόσια περιουσία για έναν αιώνα και κάνει αποκλειστικά και ΜΟΝΟ ότι της ζητούν οι δανειστές; Απέλασαν κανένα Ευρωπαίο διπλωμάτη από όλους εκείνους που καθημερινά σουλατσάρουν και παρεμβαίνουν στα υπουργεία;
- Για ποια εθνική κυριαρχία μπορεί να μιλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ όταν κάθε πρεσβευτής πιέζει κι υποδεικνύει τι οπλικά συστήματα θ’ αγοράσει η Ελλάδα;
- Για ποια εθνική κυριαρχία μπορεί να μιλά η ελληνική κυβέρνηση, όταν έχει προσδέσει αποκλειστικά και μόνο την Ελλάδα πέριξ των συμφερόντων των ΗΠΑ κι έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει εθνογένεση στα Σκόπια προκειμένου να υπηρετήσει κι εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους;
- Για ποια εθνική κυριαρχία μιλάνε οι Τσίπρας – Καμμένος, όταν εγκατέλειψαν την γραμμή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας που ίσχυε από την μεταπολίτευση; Αυτή τη γραμμή που ναι μεν είχε στενότατες σχέσεις με ΗΠΑ κι Ευρώπη, αλλά τηρούσε ισορροπία στις σχέσεις με την Ανατολή. Ακόμη και πριν την πτώση του τείχους, η Ελλάδα ήταν ο μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας Δύσης και Μόσχας.
Συνεπώς, η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου δεν έκανε τίποτα περισσότερο απ’ ότι έχει μάθει να κάνει. Υπάκουσε για να φαίνεται αρεστή και ταυτοχρόνως πέταξε λάσπη στις πατριωτικές φωνές. Οι οποίες τώρα θ’ αντιμετωπίζονται με καχυποψία αφού ουδείς θα μπορεί να γνωρίζει αν φωνάζουν για το Σκοπιανό εκ πεποιθήσεως και ευγενών πατριωτικών σκέψεων ή επειδή έχουν δωροδοκηθεί από τους Ρώσους.
Προσοχή:
Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι οι Ρώσοι διπλωμάτες και πράκτορες δεν έκαναν όσα τους καταλογίζονται. Άλλωστε, η πρόσφατη ιστορία με τις παρεμβάσεις τους στη Δύση (ΗΠΑ –Αγγλία – Γαλλία κλπ) δεν είναι στα υπέρ τους.
Ισχυρίζομαι όμως ότι οι απελάσεις έγιναν κατ’ εντολή των ΗΠΑ και μάλιστα έγιναν γνωστές την ημέρα έναρξης των εργασιών του ΝΑΤΟ. Ενώ είχαν γίνει καιρό πριν. Κι εδώ οι κυβερνώντες παίζουν με την επικοινωνία.
Προσέξτε:
Από τη μεταπολίτευση και μετά, παρά το δόγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή «ανήκουμε στη Δύση», ο ίδιος κι όσοι ακολούθησαν στους πρωθυπουργικούς θώκους της Ελλάδας, κατάφεραν κι ισορροπούσαν σε τεντωμένο σχοινί με την Ρωσία. Ακόμη κι όταν ήταν Σοβιετική Ένωση κι ο ψυχρός πόλεμος έδινε κι έπαιρνε. Κι όχι μόνο ισορροπούσαν. Η Ελλάδα είχε οφέλη.
Κάναμε εξαγωγές στη Ρωσία πολλών αγροτικών προϊόντων. Σταδιακά φτάσαμε στο σημείο να επισκέπτονται την Ελλάδα για τις διακοπές τους περίπου 2 εκ. Ρώσοι με ρευστό χρήμα. Σταδιακά και συν των χρόνω φτάσαμε στο σημείο να ναυλοχεί ο ρωσικός στόλος στο Ιόνιο και στο Αιγαίο.
Τώρα; Τώρα τι θα γίνει μ’ αυτά; Που όλο και περισσότεροι σκέφτονται ότι θα τιναχθούν στον αέρα;
Πώς το είπε προχθές ο Μελανσόν; Ο Αριστερός Μελανσόν;
«Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι από τις πιο ελεεινές προσωπικότητες στην πολιτική ζωή της Ευρώπης»…
