Η εικόνα με τους εκατοντάδες φτωχούς συνανθρώπους μας να κοιμούνται έξω από τις υπηρεσίες που δέχονται τις αιτήσεις του κοινωνικού επιδόματος, δηλώνει κυβερνητική ανικανότητα. Πολύ περισσότερο αφού τους είχαν τάξει τον παράδεισο!
Η εικόνα με τις υπηρεσίες αυτές (με πολυάριθμο και πολυδάπανο προσωπικό) να μην έχουν καν μηχάνημα με αριθμούς προτεραιότητας κι ένας υπάλληλος να βγαίνει στο δρόμο και να μοιράζει αριθμούς, δηλώνει κυβερνητική ανικανότητα.
Η εικόνα με το πανάκριβο ηλεκτρονικό μηχάνημα που συνεχώς είναι εκτός λειτουργίας και δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν χιλιάδες άνθρωποι, δηλώνει κυβερνητική ανικανότητα.
Όταν ολάκερο κράτος και χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι δεν μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν σε μια απλή διαδικασία (δηλαδή να μοιραστούν 760 εκ. ευρώ σε 700 χιλιάδες ανθρώπους) και δη σε μια εποχή που όλα κινούνται ηλεκτρονικά και οι διασταυρώσεις στοιχείων μπορούν να γίνουν σε κλάσματα δευτερολέπτου, δηλώνει κυβερνητική ανικανότητα.
Όταν το κράτος έχει όλα τα στοιχεία κάθε πολίτη σε όλες του τις υπηρεσίες και οι υπάλληλοί του τα ζητούν πάλι από την αρχή για να δώσουν το επίδομα αλληλεγγύης, τότε δεν μπορούμε παρά να μιλάμε για ανίκανο κράτος και ανίκανη κυβέρνηση.
Όταν οι δημόσιοι υπάλληλοι με την ανοχή των κυβερνόντων, ζητούν από τους πολίτες να κάνουν τη δουλειά που πρέπει να κάνουν εκείνοι, τότε μιλάμε για ανήθικη ανικανότητα.
Όταν δημόσιοι υπάλληλοι στο υπουργείο Εργασίας, με την ανοχή των πολιτικών τους προϊσταμένων, στέλνουν ανάλγητα γέροντες και γερόντισσες στα ΚΕΠ για να τους προσκομίσουν δικαιολογητικά που ήδη κατέχουν ή πρέπει να κατέχουν στα αρχεία τους, τότε ξαναμιλάμε για ανήθικη ανικανότητα.
Όταν η ανικανότητά του κράτους και των πατρόνων του υποχρεώνει σε δημόσιο εξευτελισμό και ταλαιπωρία χιλιάδες πολίτες που περιμένουν στην βροχή επειδή δεν μπορούν να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, τότε μιλάμε για ανήθικη ανικανότητα.
Όταν όλα αυτά και πολλά άλλα, συμβαίνουν σε ένα κράτος που για να συντηρηθεί έχει διαλύσει όλη την υπόλοιπη κοινωνία, δεν μπορεί παρά να μιλάμε για τον ορισμό του εμπαιγμού.
Κι όταν όλα αυτά γίνονται υπό την πολιτική ευθύνη των Αριστερών που υποσχέθηκαν σε όλον αυτόν τον κόσμο μια άλλη ζωή, πιο ανθρώπινη και αξιοπρεπή, αλλά αυτόν τον κόσμο τον βάζουν να ζει σε συνθήκες απόλυτης υπανάπτυξης, τότε μπορούμε να μιλάμε –εκτός της οποιασδήποτε ανικανότητας- ΚΑΙ για πολιτική απάτη…