Βλέπουμε τον δήμαρχο της Αθήνας. Από την ημέρα που εξελέγη γυρίζει εδώ κι εκεί προωθώντας κάποια υποψηφιότητά του. Εσχάτως την προεδρία του ΠαΣοΚ. Γι αυτή περιδιαβαίνει την Ελλάδα και βγάζει λόγους σε κάποια καφενεία ή όπου δει. Προηγουμένως έτρεχε για την προεδρία της ΚΕΔΕ.
Πήγε εδώ, πήγε εκεί, πήγε παραπέρα, μίλησε για οράματα, για ανάδειξη «πράσινων» πολιτικών και για πολιτικές που σχετίζονται με την βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη. Εν τω μεταξύ η Αθήνα πέρασε ένα καλοκαίρι με εκατομμύρια τουρίστες και λοιπούς Αθηναίους, να πιάνουν τη μύτη τους από τη βρόμα! Ο δε δήμαρχός της, είναι αμφίβολο αν γνωρίζει ακόμη πού είναι το γραφείο του κι οι υπηρεσίες του δήμου, ενώ είναι σαφές ότι χρησιμοποιεί τον δήμο Αθηναίων ως εφαλτήριο άλλων άκριτων φιλοδοξιών του. Μέχρι και το γήπεδο του Παναθηναϊκού, το παρουσιάζει σχεδόν ως έργο του, όταν όλοι γνωρίζουν τι έκαναν γι αυτό Μπακογιάννης και κυβέρνηση.
Πάμε παρακάτω. Βλέπουμε εσχάτως το καθαρισμό της σκεπασμένης κοίτης του Κηφισού από κάθε είδους σκουπίδια και υλικά που έχουν εναποθέσει ασυνείδητοι συμπολίτες μας. Τα καθαρίζει ο περιφερειάρχης Χαρδαλιάς –και άριστα πράττει-. Το ζήτημα όμως, είναι ότι επί δεκαετίες δεν την είχε καθαρίσει κανένας. Ούτε η περιβόητη Ρένα Δούρου, ούτε ο… λαοπρόβλητος Πατούλης. Μιλάμε για οκτώ χιλιόμετρα βρόμας, δυσωδίας και πρωτίστως κορυφαία πηγή πλημμυρών. Άρα, μιλάμε για βαριά αμέλεια κι ανικανότητα των προηγούμενων. Που υπενθυμίζουμε ότι εξελέγησαν πανηγυρικά….
Συνεχίζουμε. Είδαμε ένα 19χρονο παλικάρι να ξεκινά πρόωρα το ταξίδι του για τον άλλο κόσμο, επειδή κάποια δήμαρχος στη Χαλκιδική κι οι υπηρεσίες του δήμου της δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους και δεν έλεγξαν σωστά μια επιχείρηση λούνα-παρκ και τις άδειες της. Ανεπαρκής η δήμαρχος, μα κάποιοι την ψήφισαν. Έτσι;
Κι άλλα. Έχουμε δει κατ’ επανάληψη βουλωμένα φρεάτια δήμων που στην πρώτη σταγόνα βροχής, αυτά να πλημμυρίζουν και να προκαλούν μύρια προβλήματα. Έχουμε δει ολόκληρες δημοτικές εκτάσεις ακαθάριστες και μη αποψιλωμένες, όταν ο νόμος είναι σκληρός για όσους πολίτες δεν το πράττουν. Δήμαρχοι και λοιποί αυτοδιοικητικοί παντελώς ανεπαρκείς. Με μόνιμη επωδό ότι δεν έχουν… προσωπικό ή μέσα. Παραμύθια!
Βλέπουμε νησίδες δρόμων γεμάτες σκουπίδια κι αφίσες για εκδηλώσεις και κλαρίνα ή λοιπές πολιτικές δραστηριότητες. Δήμαρχοι και περιφερειάρχες που δεν εφαρμόζουν τους νόμους.
Εσχάτως, με τη λειψυδρία που αρχίζει και ταλανίζει τη χώρα και περισσότερο τα νησιά, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για την σωτήρια και μοναδική μέθοδο εξασφάλισης νερού, την αφαλάτωση. Βλέπετε, στον 21ο αιώνα, δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουμε με λύσεις του 20ου, τη μεταφορά νερού με υδροφόρες από την ηπειρωτική χώρα. Χώρια ότι σε λίγο η ηπειρωτική χώρα δεν θα μπορεί να ικανοποιήσει τις δικές της ανάγκες, άρα ούτε των νησιών.
Μα για να γίνει η αφαλάτωση απαιτείται ρεύμα, ενέργεια. Κι η πιο οικονομική λύση είναι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δηλαδή ρεύμα παραγόμενο από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες; Κι έτσι λύνεται δια παντός το πρόβλημα.
«Όχι», άκουσα να λέει στο ραδιόφωνο ένας δήμαρχος νησιού που πλήττεται από την λειψυδρία. «Δεν θα κάνω το νησί μου τσίρκο κι όσο είμαι εγώ δεν θα μπούνε τέτοια μαραφέτια»!!! Τα ίδια ισχυρίζονται κι οι περισσότεροι συνάδελφοί του.
Μα τότε τι; Η αφαλάτωση κι οποιαδήποτε ενέργεια που απαιτεί ρεύμα, έχει μόνο δυο τρόπους λειτουργίας. Η μια είναι η πράσινη και καθαρή ενέργεια από τον ήλιο και τον αέρα κι η άλλη από την καύση ορυκτών καυσίμων, δηλαδή από πετρελαιοκινητήρες.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν όταν όλοι οι επιστήμονες αναφέρουν ότι η λειψυδρία αποτελεί επακόλουθο της κλιματικής αλλαγής, η οποία κορυφώνεται από την χρήση ορυκτών καυσίμων; Τι πρέπει να κάνουμε όταν κάποιοι προτιμούν να πληρώνουν «χρυσό» το νερό, αντί να αφαλατώνεται με ελάχιστο κόστος από τον ήλιο και τον αέρα;
Κι όμως, οι δήμαρχοι φεουδάρχες, ακολουθούν το δικό τους μπαϊράκι. Τους εξηγούν ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. «Να βρουν», απαντούν εκείνοι,
«γι’ αυτό ψηφίζουμε τις κυβερνήσεις, για να βρίσκουν λύσεις».
Άντε να καταλάβει αυτός ο ανεπαρκής άνθρωπος –ψηφισμένος κατά τα άλλα- ότι δεν είναι ζήτημα της εκάστοτε κυβέρνησης αυτό, αλλά των νέων δυνατοτήτων της επιστήμης. Όπου οι νέες ανεμογεννήτριες έχουν πια το ύψος ενός δέντρου!
«Θέλετε να καταστρέψετε το νησί μου» σου απαντάει. Πού να καταλάβει ότι μόνο έτσι θα ζήσει το νησί του… Πού να καταλάβει –κι οι κάτοικοι μαζί του- ότι δεν μπορεί να ζητάς παροχές 21ου αιώνα, με μέσα του 20ου.
Βρισκόμαστε μπροστά σε αδιέξοδο; Ίσως!
Εξ ου και πρέπει να γίνουν στοχευμένες δράσεις ενημέρωσης. Δεν μπορεί να χάνεται χρόνος, επειδή κάποιοι είναι ανεπαρκείς και δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Είναι οι ίδιοι που αύριο θα φωνάζουν ότι το νησί ή ο τόπος τους δεν έχουν νερό και δεν πατάει εκεί άνθρωπος –τουρίστας ή μη- ενώ η λύση είναι δίπλα τους, τη βλέπουν και την αρνούνται.
