Διάβασα με πολύ προσοχή τη συνέντευξη Τσίπρα στην «Αυγή». Τη διάβασα και δεύτερη φορά για να είμαι βέβαιος ότι διάβασα σωστά. Ομολογώ ότι αυτή η συνέντευξη έχει όλες τις απαντήσεις για το έλλειμμα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, όπως αποτυπώνεται εκλογικά από το 2016 κι ύστερα αλλά και στις δημοσκοπήσεις.
Ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί σοβαρό μπούλινγκ στον Ανδρουλάκη με το δίλημμα: «Ή με τη Δεξιά θα είσαι ή με τη δημοκρατική παράταξη».
Δεν γνωρίζω τι λένε στο ΚΙΝΑΛ περί τούτου, συνήθως δεν λένε τίποτα και θριαμβεύει η σιωπή, αλλά ομολογώ ότι δεν μπορώ να κατανοήσω με ποιο ηθικό έρεισμα μιλά για… δημοκρατική παράταξη ο άνθρωπος που κρέμασε στα μανταλάκια πολιτικούς του αντιπάλους κι ετσιθελικά επιχείρησε να αλώσει προς όφελός του το τηλεοπτικό τοπίο, με …λαγό ομογενή επιχειρηματία!
Κι από την άλλη πλευρά, κάποιοι επιτέλους από την φιλελεύθερη παράταξη πρέπει να δώσουν απαντήσεις. Με δυο ερωτήματα και μόνο:
1, Είναι αντιδημοκρατική παράταξη η ΝΔ που έλαβε τις μεγάλες και καθοριστικές αποφάσεις για την πορεία του τόπου;
2, Είναι αντιδημοκρατική παράταξη αυτή που με αίμα κράτησε τη χώρα στον ελεύθερο κόσμο, όταν οι πολιτικοί πρόγονοι του ΣΥΡΙΖΑ, με τα όπλα και την αιμοσταγή βία επιχείρησαν να την εντάξουν στο πιο ανελεύθερο καθεστώς που γνώρισε ο κόσμος;
Είπε κι άλλα ο Τσίπρας για το ΚΙΝΑΛ: Φοβάμαι την άρνηση να αποκλείσει συναινέσεις και συνεργασίες με τη Δεξιά, παρότι ήταν αυτές οι συνεργασίες που οδήγησαν το κόμμα αυτό σε συρρίκνωση και τη χώρα σε τραγωδίες!
Είναι έτσι; Φυσικά κι όχι. Η πρώτη συνεργασία με την αποκαλούμενη από τον Τσίπρα Δεξιά (μοιραία ένας θαυμαστής του κομμουνισμού θα νομίζει ότι μιλώντας για … Δεξιά, την υποτιμά) είναι του κόμματός του! Το 1989! Οδήγησε αυτό σε κάποια τραγωδία τη χώρα; Η δεύτερη φορά ήταν η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Μια συνεργασία που έσωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία, μέχρι τη στιγμή που ο Τσίπρας ανέλαβε (με την ψεκασμένη Δεξιά, ας μη ξεχνιόμαστε) κι έκλεισε τις τράπεζες, ενώ τελικά υπέγραψε το πιο αχρείαστο και επώδυνο μνημόνιο!
Προσέξτε: Ειπώθηκε από τους δημοσιογράφους της Αυγής ότι στις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι προκύπτει έλλειμμα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ. Οι απαντήσεις έδωσαν την… απάντηση στο ερώτημα.
Ρωτήθηκε για τη Novartis κι είπε: «Σε μια υπόθεση που το Αμερικανικό Δημόσιο ανάγκασε τη Novartis να πληρώσει με εξωδικαστικό συμβιβασμό 350 εκατομμύρια στην Αμερική για τα σκάνδαλα που έκανε στην Ελλάδα, το Ελληνικό Δημόσιο όχι μόνο δεν απαίτησε ούτε ένα ευρώ, αλλά η ελληνική κυβέρνηση διά του πρωθυπουργού απεφάνθη ότι το σκάνδαλο ήταν σκευωρία. Οι δε δημοσιογράφοι και δικαστές και υπουργοί που τόλμησαν να αναδείξουν το σκάνδαλο διώκονται. Τα συμπεράσματα δικά σας».
Καταλαβαίνετε τι είπε; Έφερε ως παράδειγμα την αποζημίωση που πήραν οι Αμερικανοί από τη Novartis αλλά μάλλον λησμόνησε ηθελημένα να μας πει ότι ήταν τόσα χρόνια πρωθυπουργός κι ότι επί των ημερών του «έσκασε» το θέμα! Τι έκανε λοιπόν για να πάρουμε κι εμείς αποζημίωση; Απολύτως τίποτα! Μόνο με μεθοδεύσεις Ρασπούτιν κρέμασε στα μανταλάκια δέκα επιφανείς πολιτικούς του αντιπάλους για να τους δείχνει εν όψει εκλογών! Απλά, η απρόσμενη για εκείνον νίκη του Μητσοτάκη στις ευρωεκλογές κι η ραγδαία ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, του ανέτρεψε τα σχέδια.
Να γιατί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ποτέ αξιόπιστος. Σε συνδυασμό φυσικά με τα ατέλειωτα ψέματα του παρελθόντος, τα σκισμένα μνημόνια, τα παραμυθένια προγράμματα και προ πάντων την ανατροπή μιας λαϊκής ετυμηγορίας!
Να, γιατί υπολείπεται δημοσκοπικά ακόμη κι από τον… «Κανένα»! Επειδή έκαναν τόσα και κάνουν ότι δεν θυμούνται ή δεν καταλαβαίνουν!
Ποιος αύξησε τους φόρους στα καύσιμα που τώρα ζητά να μειωθούν; Ποιος υπόσχεται ότι θα ξανακάνει δημόσια τη ΔΕΗ, που ο ίδιος έβαλε στο υπερταμείο; Ποιος βρίζει, πολώνει τη δημόσια και πολιτική ζωή και την ίδια ώρα αυτοθαυμάζεται εδώ κι εκεί, νομίζοντας ότι όλοι έχουν μνήμη χρυσόψαρου;
Αυτά λοιπόν και πολλά άλλα, είναι ορατό ότι έχουν απλώσει πέπλα αμφισβήτησης, εσωστρέφειας κι η ανακατωσούρας στον ΣΥΡΙΖΑ, που λαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι τάσεις, οι ομάδες, οι υποομάδες έχουν αρχίσει να βγάζουν τα μαχαίρια από τα θηκάρια και να τα ακονίζουν. Σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, όλο και περισσότεροι εκτιμούν ότι δεν είναι το κόμμα υπαίτιο για τις χαμηλές πολιτικές πτήσεις αλλά ο ίδιος ο Τσίπρας κι οι επιλογές του. Παλαιότερες μα και σημερινές.
Τα πράγματα είναι σαφή. Από τη μια μεριά ο Τσίπρας κι οι προεδρικοί που επιθυμούν να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε προσωπικό κόμμα και από την άλλη εκείνοι –σχεδόν όλα τα ιστορικά στελέχη- που αρνούνται κάτι τέτοιο, παρά τις απειλές που δέχονται ακόμη και από τον Πολάκη!
Οι θέσεις που δημοσιοποιούνται με άρθρα εδώ κι εκεί, καταδεικνύουν ότι ο ήχος από το ακόνισμα των μαχαιριών μεγεθύνεται κι ότι όλοι είναι εναντίον όλων. Κι όσο απομακρύνεται το ενδεχόμενο επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, οι αποφάσεις του Τσίπρα και της ομάδας του αμφισβητούνται ευθέως και φωναχτά. Την ώρα που ο Τσίπρας ζητά εκλογές και δηλώνει έτοιμος να κυβερνήσει, κάποιοι στην Κουμουνδούρου γελούν, μιλούν για σοβαρά ζητήματα στοχοποίησης στελεχών, ενώ καταγγέλλουν ακόμη και μπούλινγκ ! Δηλαδή, εικόνα που δεν δείχνει κόμμα έτοιμο να κυβερνήσει αλλά κόμμα σε αποδομή…
