ΕΡΩΤΗΣΗ
Της: Αναστασίας – Αικατερίνης Αλεξοπούλου, Βουλευτού Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών
ΠΡΟΣ: Τον κ. Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών
Τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης
Τον κ. Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων
Τον κ. Υπουργό Οικονομικών
Τον κ. Υπουργό Τουρισμού
ΘΕΜΑ: «Παράδοξα και αντινομίες στις κατασχέσεις ενοικιαζόμενων οχημάτων»
Κύριοι, κύριοι Υπουργοί,
Οι εταιρείες ενοικιάσεως οχημάτων (αυτοκινήτων, δικύκλων, επαγγελματικών «van») είναι επιχειρήσεις, οι οποίες συμβάλλουν αποδεδειγμένα στην τουριστική ανάπτυξη της χώρας, αν και έχουν ιδιαιτέρως πληγεί, τα τελευταία χρόνια, ένεκα της πρόσφατης πανδημικής κρίσης του «Covid-19» και της επί 15ετία συνεχιζόμενης οικονομικής ύφεσης. Είναι, συνεπώς, αυτονόητο, ότι η Πολιτεία θα έπρεπε να στέκεται στο πλευρό τους, στηρίζοντας τους επαγγελματίες του κλάδου, καθώς και τους εργαζομένους σε αυτές, διά απλοποίησης των οικονομικών, γραφειοκρατικών και λοιπών διαδικασιών που τις αφορούν, καθώς και δια της λήψης διαφόρων μέτρων έκτακτης αρωγής.
Δυστυχώς, το αντίθετο φαίνεται πως συμβαίνει, όπως αποδεικνύει η εν γένει κρατική συμπεριφορά έναντι των ως άνω αναφερομένων επιχειρήσεων και των ιδιοκτητών αυτών. Τρανό περί τούτου παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση, κατά την οποία, ενοικιαζόμενο όχημα συμβαίνει να κατακρατείται υπό καθεστώς κατάσχεσης σε βάθος χρόνου, πολλές φορές ολόκληρων μηνών, μετά την σύλληψη του οδηγού για διάφορες έκνομες πράξεις (π.χ. ληστεία, μεταφορά παράτυπων μεταναστών, εμπόριο ναρκωτικών ουσιών) και ενώ έχει αποδειχθεί ότι ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ουδεμία σχέση έχει με τις εν λόγω παρανομίες, το εν λόγω όχημα δεν επιστρέφεται στο νόμιμο ιδιοκτήτη του.
Πράγματι, αφού η Ανακριτική Αρχή κρατήσει το περί ού ο λόγος όχημα, προκειμένου να λάβει αποτυπώματα κλπ., στην συνέχεια, αντί να το αποδώσει άμεσα και χωρίς χρονοτριβή στον ιδιοκτήτη, ο οποίος δεν εμπλέκεται και δεν έχει καμία συμμετοχή ή σχέση με την όποια παράνομη πράξη διέπραξε ο ενοικιαστής, αντιθέτως το μεταφέρει στο Τελωνείο ή στις αποθήκες της ΔΔΔΥ (Διεύθυνσης Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού, πρώην «ΟΔΔΥ»), με αποτέλεσμα, ο μεν ιδιοκτήτης να το στερείται για αρκετό χρονικό διάστημα, άνευ ουσιαστικού λόγου, το δε παραπάνω όχημα να υφίσταται φθορές, προϊόντος του χρόνου, μειώνοντας, έτσι, την απόδοση και την υπεραξία του.
Συνιστά, δε, ειρωνεία, όσο και παραδοξολογία, από την στιγμή που έχει εκδοθεί αθωωτική δικαστική απόφαση για τον ως ανω ιδιοκτήτη (για τον οποίο, επαναλαμβάνουμε, έχει αποδειχθεί ότι δεν εμπλέκεται στην περί ού ο λόγος κακοποιητική πράξη του ενοικιαστή) να χρειάζεται να περάσουν πολλοί μήνες, έως ότου καθαρογραφεί η απόφαση αυτή, ώστε τελικά, να αρθεί η κατάσχεση του οχήματος και να αποδοθεί αυτό στον ιδιοκτήτη.
Εκ των ανωτέρω αναφερθέντων, συνεπάγεται ότι, το ισχύον καθεστώς που διέπει την ενοικίαση οχήματος σε τρίτο, ο οποίος συνδέθηκε με πράξεις παρανομίας την στιγμή που απλώς οδηγούσε το ενοικιαζόμενο όχημα, είναι άδικο και παράλογο έναντι του ιδιοκτήτη της επιχείρησης, εφ’ όσον η χρονοκαθυστέρηση στην απόδοση του οχήματος, η ταλαιπωρία και τα χρηματικά έξοδα που του προξενεί έχουν ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για τον ίδιο και την λειτουργία της επιχείρησής του. Άρα, επιβάλλεται η αναθεώρηση του ως άνω καθεστώτος, με απλούστευση των σχετικών διαδικασιών.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
Προτίθεστε να προωθήσετε την απλοποίηση και εξορθολογισμό των διαδικασιών που συνδέονται με την κατάσχεση οχήματος εταιρείας ενοικίασης οχημάτων, προκειμένου αυτό να αποδίδεται άμεσα και χωρίς χρονοτριβή στον ιδιοκτήτη, αφ’ ής στιγμής αποδειχθεί ότι ο τελευταίος δεν φέρει ευθύνη και ουδεμία σχέση έχει με τυχόν αξιόποινες πράξεις του ενοικιαστή του ανωτέρω οχήματος;
Η ερωτώσα Βουλευτής
Αναστασία – Αικατερίνη Αλεξοπούλου
