Σήμερα η μπάλα νικά την πολιτική ανάλυση. Πολύ περισσότερο μετά από αυτό που βιώσαμε στην δεύτερο ημιτελικό του κυπέλλου, ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ.
Μιλάμε για θρίλερ που ίσως αδυνατούσε να σκεφτεί και σκηνοθετήσει ο Χίτσκοκ, μιλάμε για την πιο «άγρια» ομορφιά του ποδοσφαίρου. Όπου ο Παναθηναϊκός με ποδοσφαιρική κουλτούρα γερμανικής ομάδας (μάχη μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής), βρέθηκε νικητής στη ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι, απέναντι σε μια ομάδα που κυριάρχησε στο μεγαλύτερο διάστημα του παιγνιδιού.
Γιατί κυριάρχησε ο ΠΑΟΚ; Κυριάρχησε επειδή έχει μια πολύ γρήγορη ομάδα, ειδικά από τη μέση και μπροστά κι επειδή ο προπονητής του Παναθηναϊκού έκανε «εγκληματικά» λάθη. Με βασικότερο την από κοινού τοποθέτηση δυο «πρώην ποδοσφαιριστών» στον χώρο του κέντρου. Ο Ζέκα κι ο Βιλένα επ’ ουδενί μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την ταχύτητα των παικτών του ΠΑΟΚ ή να δημιουργήσουν κι αυτό δεν μπορεί να μη το αντιλαμβανόταν ή να μη το έβλεπε ο Τερίμ κι οι βοηθοί του. Κι όμως δεν έκανε το παραμικρό, παρά μόνο όταν βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.
Αυτή λοιπόν ήταν η αχίλλειος πτέρνα των «πρασίνων», αφετηρία της κάκιστης εμφάνισής τους και δεν αποτελεί δικαιολογία για τον Τερίμ η απουσία των Πέρεθ και Τσέριν, αφού κάλλιστα θα μπορούσε να ανακατευτεί η τράπουλα με τη χρησιμοποίηση του Αράο στο κέντρο και του Σέκεφελντ στην άμυνα, που ο Τούρκος χωρίς λόγο έχει παροπλίσει. Ένα σχήμα Αράο – Κότσιρα στο κέντρο, είναι βέβαιο ότι δεν θα έβαζε σε τόσους μπελάδες τον Παναθηναϊκό, αλλά είναι σαφές ότι ο προπονητής του έχει ισχυρά «κολλήματα»…
Σκέφτομαι ότι αν αυτά που έκανε ο Τερίμ, τα είχε κάνει Έλληνας προπονητής, θα είχε ήδη αντιμετωπίσει τις … αγχόνες της κριτικής και της αμφισβήτησης.
Σκέφτομαι και κάτι ακόμη: Πως όταν ο Τερίμ έκανε πιο κανονική ομάδα τον Παναθηναϊκό με τις αλλαγές του, πολλά πράγματα άλλαξαν στο γήπεδο. Κι ήρθε ένα τέλος απρόσμενο και «τρελό», αφού πρώτα είχε γίνει πάμπολλες φορές η διαδρομή προς την κόλαση.
Σκέφτομαι ότι αν άλλος προπονητής είχε σε κάθε παιγνίδι μυϊκούς τραυματισμούς, θα του είχε ζητηθεί –τουλάχιστον- ο λόγος. Μα στον Παναθηναϊκό είναι…. Παρασκευή. Κι όλα τα ρίχνουν στον Γιοβάνοβιτς, ασχέτως αν ο Τερίμ είναι ήδη τρεις μήνες στο Κορωπί κι οι συνεχείς τραυματισμοί αποτελούν αποτέλεσμα των δικών του προπονήσεων.
Σκέφτομαι κι αυτό: Εδώ και καιρό ο Παναθηναϊκός παίζει ένα ακατανόητο ποδόσφαιρο. Δεν είναι αυτό που είχε αρχή, μέση και τέλος. Μάλιστα, στο προχθεσινό παιγνίδι εμφανίστηκε απεμπολώντας το βασικό του χαρακτηριστικό, την κατοχή τυς μπάλας.
Από την άλλη πλευρά ο ΠΑΟΚ αυτοκτόνησε. Όχι μόνο επειδή δέχθηκε την ισοφάριση 30΄΄ πριν λήξει το παιγνίδι. Όχι μόνο επειδή έχασε τρία πέναλτι –ματς μπολ, αλλά επειδή έπαιξε εξαιρετικά –ίσως το πιο πλήρες εφετινό του παιγνίδι- και δεν προσπέρασε την κακή ομάδα που εμφάνισε ο Τερίμ. Ο Λουτσέσκου μπορεί να κουβαλά ένα σωρό συμπλέγματα, αλλά είναι καλός προπονητής, που εμφάνισε μια κυριαρχική ομάδα. Κι αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό μετά τρεις συνεχόμενες ηχηρές «σφαλιάρες» σε ντέρμπι.
Ναι, ο ΠΑΟΚ ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Όπως ήταν καλύτερος ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα. Όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι δίκαιο άθλημα. Δεν νικά πάντα ο καλύτερος.
Αυτό συνέβη και προχθές βράδυ και συνολικά στα δυο παιγνίδια. Οι δε «πράσινοι» πάνε τελικό έχοντας πετάξει εκτός κυπέλλου τρεις ομάδες Α’ εθνικής, αφού μετά τον Ατρόμητο απέκλεισαν τόσο τον Ολυμπιακό, όσο και τον ΠΑΟΚ. Ήταν η τρίτη τους εφετινή πρόκριση στα πέναλτι και δη με τρεις διαφορετικούς τερματοφύλακες. Τον Μπρινιόλι με τη Μαρσέιγ, τον Λοντίγκιν με τον Ολυμπιακό και τώρα τον Πολωνό γίγαντα, τον Ντραγκόφσκι.
Η ουσία είναι ότι περάσαμε καλά. Τόσο οι οπαδοί των δυο ομάδων, όσο κυρίως οι ουδέτεροι που είδαν χορταστικό παιγνίδι. Νιώσαμε συγκινήσεις και άπειρες εναλλαγές συναισθημάτων. Είδαμε μια πανηγυρική «πράσινη» πρόκριση κι έναν οδυνηρό αποκλεισμό του δικεφάλου του Βορρά. Είδαμε ένα παιγνίδι από εκείνα που χαρακτηρίζονται παιγνίδια ζωής και θα τα θυμόμαστε εσαεί.
Για τέτοια παιγνίδια αγαπάμε το ποδόσφαιρο… Αμφιβάλλει κάποιος;
Υστρ:
Α. Απαιτείται ιδιαίτερη μνεία στον προπονητή τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, Γιώργο Μουντάκη. Άνθρωπος που κάνει εξαιρετική δουλειά στο Κορωπί. Τόσο σε επίπεδο προπόνησης και προετοιμασίας, όσο και …χαρτογράφησης αντιπάλων εκτελεστών πέναλτι κι αντίστοιχων οδηγιών.
Β. Σοβαρότατη η ευθύνη του Λουτσέσκου, που ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει έναν αξιόπιστο σέντερ φορ.
Γ. Η ασέβεια δεν οδηγεί ποτέ σε καλά αποτελέσματα κι ενίοτε η μοίρα υπενθυμίζει ότι όσο καλός κι αν είσαι αγωνιστικά, δεν μπορείς ν’ απαξιώνεις και να προσβάλεις τον αντίπαλό σου. Τότε εμφανίζεται και βάζει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του….
