Το έθιμο της άνοιξης «Λαζαρίνες» ανήμερα της γιορτής του Λαζάρου, αναβίωσε με άκρως παραστατικό τρόπο ο πολιτιστικός σύλλογος της Εστίας Ρουμλουκιωτών Αλεξάνδρειας.
Ρεπορτάζ: Βασίλης Σιμόπουλος
Τα έθιμο όπως υποστηρίζεται, έχει τις ρίζες του στα αρχαία Ανθεστήρια. Οι Λαζαρίνες είναι ομάδα κοριτσιών νεαρής ηλικίας που ντύνονται στην παραδοσιακή φορεσιά τα «λαζαργιάτ’κα», με ανθοστολισμένο κεφαλόδεσμο και λευκή ενδυμασία, ενώ στο χέρι φέρουν πολύχρωμο μαντήλι. Περιηγούνται στις γειτονιές τραγουδώντας και χορεύοντας, ενώ δέχονται κεράσματα και αυγά από τις νοικοκυρές των σπιτιών.
Ένα έθιμο που συμπερασματικά συμβολίζει μέσω της εορτής της αναστάσεως του Λαζάρου, την αναγέννηση της φύσης με την έλευση της πολύχρωμης και ευωδιαστής εποχής της άνοιξης.
Φέτος το έθιμο προχώρησε ένα βήμα παραπάνω από τις προηγούμενες χρονιές, καθώς οι Λαζαρίνες της Εστίας βρέθηκαν και στους τρεις ναούς της πόλης. Στους Ιερούς Ναούς Κοιμήσεως της Θεοτόκου, Αγίου Αλεξάνδρου και Κυρίλλου-Μεθοδίου.
Τα νεαρά κορίτσια της Εστίας αφού πήραν την καθιερωμένη ευχή του ιερέα, χόρεψαν το τραγούδι του Λαζάρου στο προαύλιο της εκκλησίας και κατόπιν διέσχισαν τους δρόμους της πόλης τραγουδώντας:
«Ήρθιν η Λάζαρους, ήρθαν τα Βάϊα, ήρθιν η Κυριακή, που τρών’ τα ψάρια. Πού ’σι Λάζαρι σαβανουμένους κι μι του κιρί ζουμένους;
Σήκου Λάζαρι κι μην κοιμάσι, ήρθι η μάνα σου απού την Πόλη,σού φιρι χαρτί κι κουμπουλόϊ. Γράφτι Θόδουρι, γράφτι Δημήτρη, γράφτι Λιμουνιά κι Κυπαρίσσι. Τώρα λάλησιν κι χιλιδόνι, κι τ’ χρόν’».
Τέλος, οι τρεις ομάδες των Λαζαρίνων ενώθηκαν στο παραδοσιακό Κονάκι όπου και γράφτηκε ο επίλογος του εθίμου, με χορούς και χαιρετισμό του Προέδρου της Εστίας Ρουμλουκιωτών, κου Δημήτρη Νταμτσιόπουλου. Την περιγραφή του εθίμου των Λαζαρίνων ανέλυσε στην κάμερά μας η χοροδιδάσκαλος κα Γιούλη Δήμου.