Καλοκαίρι 2020. Καλοκαίρι να το πει ο Θεός.
Μια ο κορονοϊός, μια ο καιρός και μια τα αντεργατικά μέτρα που καθημερινά η κυβέρνηση περνά χωρίς να το πάρουμε χαμπάρι. Εύλογα αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν κάθε φορά που η κυβέρνηση περνά αντεργατικά μέτρα, τα ΜΜΕ να αυξάνουν το ποσοστό της κυβέρνησης. Αυτά μόνο στην Ελλάδα..
Παλιά λοιπόν, πριν καμία δεκαετία, ο παραδοσιακός αριστερός είχε την ταμπέλα του κομουνιστή και ο παραδοσιακός δεξιός του φασίστα. Περνάν όμως τα χρόνια, αλλάζουν οι εποχές νέα σύνορα, νέες ορολογίες. Οι λέξεις “αριστερός” και “νεοφιλελεύθερος” άρχισαν σιγά σιγά να βγαίνουν στην επιφάνεια, όχι ότι δεν υπήρχαν, αλλά πλέον είναι στην μόδα.
Αντικειμενικά αν δούμε τα πράγματα, στους αριστερούς και νεοφιλελέδες θα δούμε μεγάλη διαφορά, κάτι που δεν θα δούμε στους κομουνιστές και τους δεξιούς. Όχι π.χ. στους αμερικανούς λέει η παραδοσιακή αριστερά, όχι στους αμερικανούς έλεγε και η παραδοσιακή δεξιά. Όχι στους πρόσφυγες έλεγαν οι κομουνιστές, όχι λένε και οι δεξιοί και πολλά άλλα.
Τι γίνεται όμως στα σημερινά χρόνια με τους αριστερούς και τους νεοφιλελέδες;
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν υπήρξε ποτέ μα ποτέ ιδεολογία, σε αντίθεση με τον φιλελευθερισμό. Οι ίδιοι οι δεξιοί λοιπόν, θεωρούν τους φιλελέδες απάτριδες και κρυφοαριστερούς, μιας και οι νεοφιλελεύθεροι θέλουν το κλασικό διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους. Είναι άθεοι και ορθολογιστές, θέλουν τους πρόσφυγες γιατί θα τους προσφέρουν φτηνό εργατικό προσωπικό, θέλουν πατρίδα χωρίς σύνορα και εξίσωση πολιτισμών. Θεωρούν ότι το αόρατο χέρι της αγοράς θα διορθώσει καθετί στραβό.
Το παίζουν κεντροαριστεροί κεντροδεξιοί, γιατί απλά δεν έχουν ιδεολογία όπως είπα πιο πάνω και θα τους δούμε κάθε φορά στις εκλογές να αμφιταλαντεύονται σε διάφορα κόμματα. Αν και οι ίδιοι οι δεξιοί λένε αυτοί είναι χειρότεροι και από εμάς! Οι φιλελέδες δεν πιστεύουν σε αξίες όπως οικογένεια, παράδοση. Δεν σέβονται κανένα πολιτισμικό αγώνα, ούτε και κανένα αγώνα για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Οι “πσεκαζμένοι” τους θεωρούν σιωνιστές. Μισούν απεργίες και κάθε μορφή αγώνα. Τρέμουν μη χάσουν την κουτάλα με τα ζουμιά κάθε μέρα, ώρα την ώρα. Έχουν σαν πρότυπο τον Άδωνη Γεωργιάδη. Μεγάλοι αναρχικοί του τότε είναι σημερινοί φιλελέδες. Θα τους ακούσεις συχνά να κατηγορούν τους αριστερούς ότι έχουν δεξιές τσέπες, λες και οι αριστεροί θα πρέπει να μην έχουν να φάνε και να κυκλοφορούν με τρύπια παντελόνια.
Οι αριστερά υπήρξε μια μεγάλη και σοβαρή ιδεολογία από τα παλιά χρόνια, σε αντίθεση με τον νεοφιλελευθερισμό.
Η αριστερά σαν αριστερά ουσιαστικά είναι, ότι ένα τμήμα της έχει συνθηκολογήσει με το αστικό κράτος και το πολεμά μέσα από τον ίδιο της τον εαυτό, κάτι που έρχεται σε σύγκρουση με την παραδοσιακή αριστερά. Οι ίδιοι οι αριστεροί πολεμούν για μια δίκαιη κατανομή του πλούτου. Πιστεύουν ακράδαντα σε μια σωστή λειτουργία του κράτους. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούν ότι όλα τα μέσα παραγωγής πρέπει να είναι στο κράτος. Σαφώς έχει και μια μεγάλη πορεία στην Ελλάδα διπλά σε εργατικά και κοινωνικά θέματα.
Οι αριστεροί στην Ελλάδα έχουν κατηγορηθεί από τους παραδοσιακούς δεξιούς ότι ήταν πράκτορες των ξένων, όταν η ίδια δεξιά έχει πουλήσει Κύπρο, έχει στείλει κόσμο σε εξορίες, έχει βασανίσει κόσμο και πολλά άλλα. Όπως είπα στην αρχή “τους φιλελέδες δεν τους ενδιαφέρει η ιστορία γιατί απλά δεν τους συμφέρει”. Αναρωτιέμαι ποιος πράκτορας των ξένων θα έδινε την ζωή του τόσο εύκολα όπως έδιναν οι αριστεροί, σε αντίθεση με τους δεξιούς που για λίγα χρήματα τα ξεπουλούσαν όλα.
Το λάθος της αριστεράς είναι ότι πάντα μα πάντα έψαχνε να βρει εχθρούς και όχι συμμάχους. Όσοι αριστεροί μπόρεσαν και βρήκαν συμμάχους έκαναν κριτική ακούγοντας αντάρτικα από την βίλα τους.
Συμπερασματικά λοιπόν, ο όρος “φιλελέδες” είναι απαξιωτικός και αν ψάξουμε καλά θα δούμε αρκετά κοινά με τον ναζισμό και τον φασισμό. Πώς είναι δυνατό λοιπόν να πιστέψει κανείς σε ένα σύστημα που δεν υφίσταται σαν ιδεολογία και έχει μόνο πολιτική χροιά; Ο φασισμός λοιπόν αυτήν την φορά, σε αυτή τη φάση τις ιστορίας, έρχεται λαμπερά ντυμένος με άλλη μορφή, αυτή του νεοφιλελευθερισμού. Και αυτό είναι το νέο αυγό του φιδιού..
Τσακίστε το!
*Ο Ακεψιμάς Αποστολίδης είναι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχανικός Έργων. Κάθε εβδομάδα αρθρογραφεί στο emvolos.gr
