Το ζήτημα των αιωνίων φοιτητών είναι από αυτά που σε λίγο καιρό θα κληθεί ν’ αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας, ο Πιερρακάκης κι οι πρυτάνεις. Το 2025 λήγει η προθεσμία του νόμου στα πανεπιστήμια, προκειμένου να διαγράψουν τους λεγόμενους «αιώνιους» φοιτητές. Δηλαδή εκείνους που έχουν ξεπεράσει το νόμιμο/επιτρεπτό όριο σπουδών. Τουτέστιν περισσότερους από 300 χιλιάδες, που έχουν να πατήσουν στις σχολές τους χρόνια!
Κι ενώ ήδη η διαδικασία είναι γνωστή εδώ και πάρα πολύ καιρό, άρχισαν ήδη οι διαγκωνισμοί μεταξύ φοιτητικών/πολιτικών παρατάξεων, αναφορικά με το ποιος θα …υπερασπιστεί καλύτερα εκείνους που είναι ηλίου φαεινότερο ότι δεν θα πάρουν ποτέ πτυχίο. Πεδίο δόξης λαμπρό, κυρίως για τις Αριστερές κι εξωκοινοβουλευτικές παρατάξεις, αλλά και αντίστοιχα κόμματα. Κλασική μέθοδός τους για προσέλκυση ψηφοφόρων. Ήδη σε πολλές σχολές έχουν ξεκινήσει σχέδια για να μην εφαρμοστεί ο νόμος, έχουν αναρτηθεί ακόμη και γιγαντιαία πανό, ενώ και κάποιοι πρυτάνεις προβληματίζονται αν πρέπει να προχωρήσουν στις διαγραφές. Είναι όλοι εκείνοι που αρνούνται το νοικοκύρεμα της Παιδείας, αρνούνται αυτό που γίνεται σε όλη την υφήλιο. Είναι εκείνοι που θα κραυγάζουν για τα …δίκαια του λαού, στο όνομα κάποιων 35ρηδών που έχουν χρόνια να πάνε στις σχολές τους! Είναι εκείνοι που θα …επιχειρηματολογούν με την αστειότητα, ότι η κυβέρνηση θέλει να…πριμοδοτήσει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Λες και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα περιμένουν τους αιώνιους φοιτητές ή έστω κάποιος εξ αυτών θα πάει σ’ αυτά να σπουδάσει και να πάρει πτυχίο.
Προσέξτε: Όντως μπορεί να υπάρχουν φοιτητές που δυσκολεύονται να λάβουν πτυχίο επειδή εργάζονται για να καλύψουν τα έξοδά τους. Μα είναι ελάχιστοι, μικρή μειοψηφία των 330 χιλιάδων αιωνίων. Κι αυτοί έχουν ενημερωθεί εδώ και σχεδόν δυο χρόνια… Χώρια ότι ο νόμος προβλέπει εξαιρέσεις για θέματα υγείας ή για όσους εργάζονται.
Τι θα κάνει η κυβέρνηση; Θα υποκύψει στις κραυγές της οιασδήποτε οπισθοδρομικής κομπανίας; Θα επιτρέψει τη μη εφαρμογή του νόμου; Θα εξακολουθεί να θεωρεί φοιτητές εκείνους που σε ηλικία άνω των 25 ετών θα πρέπει να αποτελούν σημαντικά γρανάζια της παραγωγικής διαδικασίας της χώρας και της Οικονομίας; Η απάντηση έγκειται ΜΟΝΟ στη λογική. Ότι δηλαδή, η κυβέρνηση κι ο Πιερρακάκης οφείλουν να κινούνται προς την πλήρη εφαρμογή του νόμου. Άλλωστε, έχουν μαζί τους την συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως δείχνουν κι οι δημοσκοπήσεις.
Είναι και κάτι ακόμη: Η παιδεία μας κινείται με κάρβουνο στην εποχή της πυρηνικής ενέργειας. Με αγκυλώσεις, Αριστερές ουτοπίες, γραφειοκρατία κι ενίοτε με προσωπικό που αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και την εποχή μας. Ναι, όντως απαιτείται αύξηση των δαπανών! Μα, στοχευμένα και κυρίως μετρήσιμα. Με σοβαρή αξιολόγηση και λογοδοσία. Με σχολές που παράγουν γνώση, προκειμένου να μπορούν -μαζί με τους φοιτητές τους- να ακολουθούν τις εξελίξεις του 21ου αιώνα.
