Ένα παγωτάκι είναι η πιο δροσιστική απόλαυση του καλοκαιριού. Αυτό το παγωτάκι έχει τη δική του παγκόσμια και γλυκιά ιστορία και είναι τόσο απολαυστικό που δεν είναι τυχαίο πως ξεκίνησαν να το τρώνε στην Κίνα, μετά πέρασε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στη Μεσοποταμία, στη Σικελία, στην Κωνσταντινούπολη, έφτασε στις αριστοκρατικές Βερσαλλίες της Γαλλίας και εν συνεχεία επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική, και εν τέλει σε όλο τον κόσμο.
Το πρώτο παγωτό ήταν από χιόνι, γάλα με βρασμένο ρύζι και το έτρωγαν στην Κίνα, το 600 π. Χ. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε δοκιμάσει μια πολύ πρώιμη μορφή παγωτού, φτιαγμένο από φρούτα βουτηγμένα στο μέλι και παγωμένα στο χιόνι. Το χιόνι μετέφεραν οι σκλάβοι από τις κορφές του βουνού Ολύμπου. Το παγωτό συναντάμε στην αυλή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νέρωνα (37-68 μ. Χ.), ο οποίος έστελνε τους σκλάβους του στα βουνά για να μαζέψουν φρέσκο χιόνι και να το φέρουν πίσω πριν λιώσει, για να το απολαύσει μαζί με φρούτα. Οι κάτοικοι της Σικελίας έφτιαχναν γρανίτες από χιόνι, χυμό και κομμάτια φρούτων το 800 μ. Χ. Ο εξερευνητής Μάρκο Πόλο το 13ο αιώνα, έφερε στην Ευρώπη τη συνταγή του παγωτού από την Άπω Ανατολή.
Ονόματα ηγεμόνων που λάτρεψαν το παγωτό ήταν: Ο Κάρολος της Αγγλίας, η Κατερίνα των Μεδίκων, ο Πρόεδρος Τόμας Τζέφερσον, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον.
Οι πλανόδιοι παγωτατζήδες έγιναν σύμβολο μιας μεταπολεμικής Ελλάδας, με το καρότσι τους γεμάτο παγωμένη κρέμα και παγωτά κασάτα περιφέρονταν στις γειτονιές και πούλαγαν την δροσερή πραμάτεια τους. Σήμερα οι Έλληνες απολαμβάνουν παγωτά από περίπτερα, αγοράζουν από ζαχαροπλαστεία ή το παρασκευάζουν μόνοι τους.
Αυτό το υπέροχο παρασκεύασμα του γάλακτος, είναι επιδόρπιο, όχι γεύμα ιδιαίτερα για τα μικρά παιδιά και πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Τα παγωτά διατηρούνται στην κατάψυξη που είναι ένας πολύ καλός τρόπος συντήρησης τροφίμων, ο οποίος, όμως, προϋποθέτει την τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής και λειτουργίας των μηχανημάτων διατήρησής τους.
Τα Τυποποιημένα Παγωτά φυλάσσονται, σε ειδικούς καταψύκτες που δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένοι στον ήλιο, δεν πρέπει να περιέχουν άλλα προϊόντα, εκτός από παγωτά και πρέπει να έχουν θερμοκρασία, κάτω από -18οC. Προσοχή είναι επικίνδυνα για την υγεία μας αν δεν έχουν την απαιτούμενη σκληρότητα, ή παρατηρούμε κάποια προβλήματα στη λειτουργία του καταψύκτη. Η εμφάνιση της συσκευασίας του παγωτού δεν πρέπει να είναι αλλοιωμένη και να μοιάζει με το πρωτότυπο προϊόν της σχετικής αφίσας. Το εσωτερικό πρέπει να μην μοιάζει «κομμένο» και να έχει ομοιόμορφη υφή, χωρίς κομματάκια πάγου ή άλλα σωματίδια. Το χρώμα στα παγωτά είναι συνήθως αποτέλεσμα χρωστικών ουσιών. Προσοχή λοιπόν, στα έντονα χρώματα, γιατί οι χρωστικές ουσίες είναι χημικά.
Τα χύμα παγωτά που πωλούνται, από ζαχαροπλαστεία – εργαστήρια παρασκευής παγωτών. Οι κανόνες υγιεινής και καθαριότητας πρέπει να τηρούνται, αυστηρά από τα εργαστήρια ενώ το προσωπικό, τα σκεύη και τα μηχανήματα, που έρχονται, σε επαφή με παγωτό, πρέπει να είναι, σχολαστικά, καθαρά. Το παγωτό χύμα φυλάσσεται, σε ειδικές βιτρίνες που η θερμοκρασία τους πρέπει να είναι κάτω από τους -10οC και δεν πρέπει να τις ”χτυπάει” ο ήλιος. Προσοχή!!! Τα παγωτά που έχουν λιώσει και ξαναπαγώσει δεν πρέπει ποτέ να καταναλώνονται.
Το υπέροχο και δροσερό παγωτάκι ευθύνεται για τα παραπανίσια μας κιλά αν γίνεται υπερβολική κατανάλωσή αφού ένα κανονικό παγωτό δίνει περίπου 300 θερμίδες, τα “light”, που αναγράφουν ότι περιέχουν 0% λιπαρά και 0% ζάχαρη, δίνουν, στον οργανισμό μας, μέχρι και 200 θερμίδες, γιατί περιέχουν γλυκαντικές ουσίες.
Το υπέροχο παγωτάκι μας δίνει δροσιά μόνο στιγμιαία με πολλές θερμίδες, που όταν “καίγονται”, στον οργανισμό μας, αυξάνουν το αίσθημα της θερμότητας και μας δημιουργούν την αίσθηση ότι ζεσταινόμαστε και ότι διψάμε περισσότερο από ότι πριν την κατανάλωση του παγωτού.
Αλλά ας μην έχουμε ενοχές, ας απολαύσουμε το παγωτάκι μας με μέτρο, μια μικρή ποσότητα σε αργά διαστήματα, έτσι για να το επιθυμούμε και να το ευχαριστιόμαστε!
