Αλήθεια αυτό το ερωτηματολόγιο που εξέδωσε διαδικτυακώς η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή το πρώτο της συνέδριο, τι άραγε μπορεί να σηματοδοτεί;
Ακούστε ερώτηση:
«Πιστεύετε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους άλλους, ή ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνον τον εαυτό τους;».
Δηλαδή τι απάντηση περιμένουν, εκτός από την αυτονόητη;
Και σε τελική ανάλυση, αν δεν λάβουν την αυτονόητη απάντηση, θα χαράξουν πορεία με βάση τον διακηρυγμένο ατομισμό κι όχι τον αλτρουισμό;
Άρα, ερώτηση μπαρούφα, όπως οι γνωστές τους …επαναστατικές μπαρούφες.
Ακούστε άλλα ερωτήματα και μάλιστα με προδιαγεγραμμένες τις απαντήσεις:
Θα υποστηρίζατε ή θα συμμετείχατε σε:
«Εκδηλώσεις στις οποίες θα εκδηλωνόταν βίαια επεισόδια;».
«Καταλήψεις κτιρίων με στόχο την περίθαλψη, φροντίδα μειονοτικών κοινωνικών ομάδων (στέγαση προσφύγων, κοινωνικό φροντιστήριο μεταναστών κ.λπ.;».
«Βίαιη αντιμετώπιση ρατσιστικών ομαδώσεων;».
«Αντισυμβατικές ακτιβιστικές δράσεις (π.χ. οργανωμένες κλοπές από αλυσίδες σούπερ μάρκετ και αναδιανομή των προϊόντων σε πολίτες);».
Ειδικά αυτή η τελευταία ερώτηση καταδεικνύει περίτρανα τις δυο κατηγορίες Ελληνόπουλων.
Εκείνα που ζουν κι αναπνέουν με όραμα κάποια απροσδιόριστη επανάσταση μέσω οργανωμένων κλοπών κι εκείνα που πασχίζουν για να δημιουργήσουν, να προκόψουν, να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι κι επιτυχημένοι σε ότι σπουδάζουν να κάνουν. Κι αυτά τα δεύτερα Ελληνόπουλα είναι που παίρνουν των ομματίων τους και φεύγουν να ζήσουν και να προκόψουν στο εξωτερικό, ασφυκτιώντας από τα πρώτα.
Όμως, πέρα από αυτά, είναι δυνατόν πολιτική νεολαία να μιλά για οργανωμένες κλοπές και να μη κουνιέται φύλλο;
Είναι δυνατόν το κυβερνόν κόμμα να έχει στις τάξεις του κλέφτες –για οιονδήποτε… επαναστατικό λόγο- και να μη μιλά κανένας; Να μη ξεσηκώνεται νεολαία και κοινωνία;
Είναι – έστω κι αντισυμβατική- πράξη η κλοπή;
Μήπως, σε λίγο καιρό μας μιλήσουν και για… αντισυμβατικές δολοφονίες;
Και τι λέει άραγε περί τούτων ο Αλέξης Τσίπρας;
Κάτι πολύ επικίνδυνο επωάζεται. Κάτι πολύ άσχημο, βαθύτατα σάπιο.
Αν όντως ήθελαν να καταγράψουν απόψεις, δεν θα έκαναν ερωτήματα που ουσιαστικά εκφράζουν θέση και γνώμη.
Αν κατέγραφαν απλά τις απόψεις ή τις θελήσεις της νεολαίας, θα μπορούσαν, επί παραδείγματι, να ρωτούν:
«Θεωρείτε ότι οι οργανωμένες κλοπές από αλυσίδες σούπερ μάρκετ και η αναδιανομή των προϊόντων σε πολίτες, είναι:
Α. Ποινικό αδίκημα.
Β Αντισυμβατική ακτιβιστική δράση.
Γ. Ηρωική πράξη» και ούτω καθεξής…
Μα δεν το κάνουν. Υιοθετούν a priori ότι οι οργανωμένες κλοπές είναι… αντισυμβατική πράξη και ρωτούν τους νέους αν συμμετείχαν ποτέ σ’ αυτή ή την επιδοκιμάζουν!
Εξ ου και ξαναλέω, ότι επωάζεται κάτι πολύ επικίνδυνο.
Σαν να έχουν, προς το παρόν, το όπλο παρά πόδα.
Άλλωστε κι ο Τσακαλώτος το είπε.
Αν πέσουμε θα μας βρείτε στα πεζοδρόμια!
