Παίρνοντας αφορμή, με πολύ θλίψη, από το τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα, με αποτέλεσμα το θάνατο της νεαρής κοπέλας, αναρωτιέμαι, όπως, πιστεύω, και πολλοί από εσάς, πότε ; και πώς ; θα σταματήσει αυτή η ΄΄΄θυσία΄΄ της κοινωνίας μας, στον ΄΄Μινώταυρο΄΄ της ασφάλτου.
Πρό ολίγων ημερών έγινε εκείνο το τραγικό δυστύχημα με την PORSCHE, όπου μας συνετάραξε όλους και καθημερινά , παρά τις νουθεσίες, τα σποτάκια και τις συζητήσεις στην τηλεόραση, θεωρήσαμε ότι θα μειωθεί το φαινόμενο της προσφοράς θυσίας στον ΄΄Μινώταυρο της ασφάλτου΄΄, κυρίως νέων ανθρώπων. Αμ΄ δε !! Τι ακριβώς γίνεται λοιπόν ; Τι συμβαίνει στην κοινωνία μας ; Το φαινόμενο βέβαια, δεν είναι καινούργιο. Αλλά όλοι υποθέταμε ότι το φαινόμενο αυτό, σαν αποτέλεσμα της απόκτησης αυτοκινήτου, σε μαζική κλίμακα από την κοινωνία, θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου, αποκτώντας την εμπειρία και την σωφροσύνη που θα συσσωρεύσει ο χρόνος στα μυαλά μας. Αλλά μάταια. Κάτι άλλο συμβαίνει.
Ο ΄΄ΘΗΣΕΑΣ΄΄, που θα μας απαλλάξει από τον ΄΄ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ΄΄, δεν βρέθηκε ακόμα. Προς επίρρωση όλων αυτών, την ώρα που συζητούμε όλα αυτά, με την παρέα μου στην καφετέρια, τσούπ, περνάει από μπροστά μας ένα BMV και βλέπουμε στην θέση του συνοδηγού ένα δεκάχρονο παιδάκι, όρθιο και χωρίς ζώνη. Μείναμε όλοι εμβρόντητοι. Χάσαμε τα λόγια μας. Μα τέτοια εγκληματική συμπεριφορά ; Μια άλλη φορά πάλι, περπατώντας στο δρόμο, βλέπω να περνάει από δίπλα μου ένα Ι.Χ., με μεγάλη ταχύτητα, και στην θέση του συνοδηγού, να κάθεται η σύζυγος, έχοντας στην αγκαλιά της ένα βρέφος. ΕΓΚΛΗΜΑ !!!! Από που; λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι, νέοι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, θα εναρμονιστούν με τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας ; Όταν θα εμπλακούν σε κάποιο τροχαίο και θα χάσουν κάποιο αγαπημένο τους πρόσωπο ; Τότε θα είναι αργά. Ο ΄ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ΄΄ θα έχει πάρει την πληρωμή του. Και δυστυχώς, δεν έχει επιστρεφόμενα. Είναι γεγονός ότι, για κάθε διευκόλυνση της ζωής μας, μέσω της τεχνολογίας, θα πληρώνουμε ένα αντίτιμο στον κάθε ΄΄ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ΄΄. Ας προσπαθούμε, κάθε φορά, αλλά με κοινωνική συμπεριφορά σύνεσης, να βρίσκουμε τον ανάλογο ΄΄ΘΗΣΈΑ΄΄ για ελαχιστοποίηση της θυσίας.
Εκτός βέβαια, από τον τραγικό χαμό του κοριτσιού, θα έχουμε και τις δευτερεύουσες κοινωνικές παρενέργειες. Τις ψυχολογικές επιπτώσεις στην οικογένεια του κοριτσιού, πόνος, στενοχώρια, μίσος, εκδικητικότητα, κ.λ.π., που ελπίζω κάποια από αυτά τα συναισθήματα να μην εκδηλωθούν και στην πράξη, να επικρατήσει η σύνεση και να επουλωθούν το συντομότερο δυνατόν, ένα νέο παιδί τρομαγμένο και τρομοκρατημένο από το μέγεθος της πράξης του, αγνοώντας τις συνέπειες, να μη μπορεί να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έγινε και αυτός και η οικογένειά του να αντιμετωπίσουν την κοινωνική κατακραυγή, σίγουρα τις ποινικές και αστικές ευθύνες, οδηγώντας τους σε μια περιπέτεια, με άγνωστο αποτέλεσμα. Όλα αυτά λοιπόν, είναι το αποτέλεσμα, της κοινωνικής μας συμπεριφοράς, που μας κρατάει σε μια περιδίνηση και δεν μας αφήνει να βγούμε από αυτήν. Και όσο δεν βγαίνουμε από αυτήν, τόσο μεγαλύτερο κόστος θυσίας θα χαρίζουμε στον ΄΄ΜΙΝΩΤΑΥΡΟ΄΄.
Χρήστος Πριονίδης
