Ένας παλιός και ευπατρίδης πολιτικός μου έλεγε κάποτε ότι η γραφειοκρατία είναι δημιούργημα της ανασφάλειας του δημόσιου τομέα (άρα πολλά χαρτιά για να πιστοποιείται η αναγκαιότητά του) και της διαφθοράς.
Θυμήθηκα τα λόγια του όταν γνωστός μου περιέγραψε το μαρτύριό του προκειμένου να καταφέρει ν’ ανοίξει και να λειτουργήσει ένα μικρό mini market, μπακάλικο ελληνιστί.
Να πούμε κατ’ αρχάς ότι το mini market θεωρείται κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Και για να λειτουργήσει, ο ιδιοκτήτης του πρέπει να ξεπεράσει τα μαρτύρια του Ταντάλου.
Οπωσδήποτε όμως, πρέπει εν αρχή να προσλάβει έναν πολιτικό μηχανικό, ο οποίος θα φροντίσει για όλα. Αμοιβή; Από 1000 μέχρι 4 χιλιάδες ευρώ.
Ο Μηχανικός, μαζί με τον ιδιοκτήτη, θα πρέπει να συγκεντρώσουν δεκάδες χαρτιά, βεβαιώσεις, παράβολα και άλλα παρόμοια, τα οποία ουδείς μπορεί να κατανοήσει για ποιον λόγο απαιτούνται. Η δε πολεοδομία απαιτεί ακριβές σχεδιάγραμμα της περιοχής και του καταστήματος, λες και δεν το έχει στα αρχεία της.
Αφού, λοιπόν, με κόπο, εκνευρισμό και ανείπωτη ταλαιπωρία συγκεντρωθεί το χαρτομάνι, ο ιδιοκτήτης πηγαίνει στην εφορία. Στήνεται στις ουρές κι όταν φτάνει στον γκισέ για να δηλώσει έναρξη εργασιών, ακούει τον υπάλληλο να του λέει:
- Λάθος κάνατε. Μετά θα έρθετε σ’ εμάς. Πρώτα πρέπει να πάτε στον δήμο και να πάρετε προέγκριση λειτουργία της επιχείρησης…
- Μα;
- Δεν έχει μα και ξεμά… Αυτό λέει ο νόμος…
- Μα ο νόμος καταργήθηκε… το είπαν στις ειδήσεις…
- Να πάτε στις ειδήσεις και να τους κάνετε παράπονα…
Άντε πάλι. Στον δήμο αυτή τη φορά. Ξέρετε. Πρωτόκολλα, σφραγίδες και άλλα όμορφα.
Ο νόμος προβλέπει ότι η προέγκριση πρέπει να εκδοθεί εντός 15 ημερών.
Παραμύθια.
Ποιος εκδίδει την προέγκριση λειτουργία τους mini market;
Κάποιος εντεταλμένος υπάλληλος; Κάποιος προϊστάμενος; Κάποιος διευθυντικό στέλεχος; Χάσατε.
Την εκδίδει το δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή, το δημοτικό συμβούλιο ασχολείται με το ποιος ανοίγει μπακάλικο, ταβέρνα, καφενείο, κομμωτήριο (!!!) ή άλλη επιχείρηση.
Πάει καλά. Κι αν το δημοτικό συμβούλιο δεν συνεδριάζει –όπως συχνά γίνεται- λόγω έλλειψης απαρτίας;
Ο ιδιοκτήτης – επενδυτής, περιμένει. Και τα νοίκια τρέχουν χωρίς να εισπράττει τίποτα, τα έξοδα τρέχουν κι έχει συχνά και τον παρατρεχάμενο να του λέει «ότι ο τάδε μαγαζάτορας είναι κολλητός του δείνα δημοτικού συμβούλου και δεν θα σου δώσουν άδεια»…. Ή «για να σου τη δώσουν πρέπει να στάξει το λαδάκι»…
Δηλαδή, πεδίο δόξης λαμπρό για συναλλαγή και διαφθορά.
Έστω, λοιπόν, ότι όλα βαίνουν καλώς και βγαίνει η προέγκριση.
Πάει χαρωπός ο ιδιοκτήτης –επενδυτής στην εφορία να κάνει έναρξη.
Τρώει κάποιον χρόνο, αλλά τελικά όλα καλά.
Κι εκεί έρχεται η κεραμίδα:
- Μην τολμήσεις και ανοίξεις το μαγαζί πριν λάβεις την κανονική άδεια… Θα σε τρελάνει στα πρόστιμα η δημοτική αστυνομία….
- Τότε τι χρειάζεται η προέγκριση ρε παιδιά; Σε δουλειά να βρισκόμαστε;
Φτου κι απ’ την αρχή λοιπόν.
Με την προέγκριση στα χέρια και την έναρξη εργασιών από την εφορία, νέος κύκλος χαρτούρας.
Ο μηχανικός πρέπει να κάνει σχεδιαγράμματα αναφορικά με τον τρόπο που θα μπαίνουν οι συσκευασμένες φακές και το κοφτό μακαρονάκι στο mini market, πως θα τοποθετούνται στα ράφια κι άλλες βεβαιώσεις κι άλλο χαρτομάνι με την εμπλοκή και άλλων υπηρεσιών, μέχρι και της Πυροσβεστικής!
Κι αφού συγκεντρωθούν όλα αυτά, πάλι κατάθεση στον δήμο. Νέα πρωτόκολλα, νέες σφραγίδες, νέα ταλαιπωρία, νέα αναμονή για να συνεδριάσει το δημοτικό συμβούλιο. Μπορεί να περάσουν και τρεις και τέσσερις και έξι μήνες….
Κι όμως! Από τον Δεκέμβριο έχει περάσει νόμος που απλουστεύει όλη αυτή τη διαδικασία και απαιτεί ΜΟΝΟ μια βεβαίωση χρήσης από την πολεοδομία, για να μπορεί να δουλεύει άμεσα το mini market και κάθε αντίστοιχο υγειονομικού ενδιαφέροντος κατάστημα.
Μα αυτός ο νόμος δεν εφαρμόζεται από τους δημοτικούς άρχοντες. Που διαμαρτύρονται κιόλας. Γιατί άραγε;
Σημείωση: Στη Βουλγαρία, το αντίστοιχο mini market ανοίγει μέσα σε μια μέρα!
Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε κι ο Τόμσεν μας φταίνε και γι αυτό;
Ή το κράτος –τέρας που έχουμε φτιάξει, μας τρώει τα σωθικά και επιμένουμε να στηρίζουμε;
Κι εδώ, στο παράδειγμα του mini market που αναφέραμε, δεν μιλάμε για κάποια επένδυση εκατομμυρίων… Μιλάμε για μικρή επένδυση με στόχο να προσφέρει ένα μεροκάματο σε έναν άνεργο που με κόπο και θυσίες βρήκε κάποια χρήματα και σκέφτηκε να τα επενδύσει για να ζήσει…
Και τα έφαγε στην αναμονή!
