Γράφει ο Λευτέρης Αυγενάκης
Την αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά αποφάσισε, το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Ο νόμος κατέπεσε στο σύνολό του. Οι έγκριτοι και έμπειροι νομικοί το είχαν προβλέψει με βεβαιότητα. Και η Ν.Δ., επίσης. Η προσπάθεια να περιληφθεί στην απόφαση του Δικαστηρίου και κάποια διαδικασία για τη διευθέτηση των τετελεσμένων του αντισυνταγματικού νόμου απορρίφθηκε από την πλειοψηφία των δικαστών. Τετελεσμένων, άλλωστε, που προκάλεσε η δόλια σπουδή του υπουργού προπαγάνδας κ. Ν. Παππά να ελέγξει προσωπικώς και συνολικά το τηλεοπτικό πεδίο της χώρας, με το υποκριτικό επιχείρημα ότι πολεμά τη διαπλοκή. Μόνο οι υπνοβάτες, εν τούτοις, αγνοούν υπέρ ποιας «διαπλοκής» οργανώθηκε όλη αυτή η παράσταση!
Θα ήταν πολύ απλό και βέβαια πολύ πιο έντιμο να αναμένουν την κρίση του Δικαστηρίου για την αμφισβητούμενη, εξαρχής, συνταγματικότητα του νόμου και έπειτα να προκηρύξουν τον διαγωνισμό. Αντίθετα, προεξόφλησαν, Παππάς και Τσίπρας, με κάποια συνδήλωση υπόδειξης (αν όχι απειλής), την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Βιάστηκαν, όμως. Είχαν τα βοσκοτόπια του κ. Καλογρίτσα, ως… εγγύηση, είχαν και τη νομική κάλυψη του κ. Ματζουράνη, και έτσι… κοιμούνταν ήσυχοι! Και τους προέκυψε μπούμερανγκ.
Τρία συμπεράσματα:
Πρώτο: Ο ελληνικός λαός πρέπει να είναι βέβαιος και ήσυχος ότι η Δικαιοσύνη της πατρίδας μας είναι ανεξάρτητη και ότι οι Ελληνες δικαστές, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, έχουν το επιστημονικό κύρος, την ευθυκρισία και τη γενναιότητα που απαιτείται για να τη θωρακίζουν απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα επέμβασης της εκτελεστικής εξουσίας ή άλλης εξωδικαστικής δύναμης. Οι κυβερνήσεις όλες οφείλουν να μη διασαλεύσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, ούτε να θίξουν στο ελάχιστο αυτό το αίσθημα ασφάλειας του λαού στην ελληνική Δικαιοσύνη. Σε αντίθετη περίπτωση, θα έχουν διαπράξει βαρύτατο έγκλημα εις βάρος του λαού και της Δημοκρατίας, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δεύτερο: Ο ελληνικός λαός έχει τώρα απολύτως πεισθεί ότι όλα τα αντισυνταγματικά τεχνάσματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχαν αποκλειστικό στόχο να μετατρέψουν μεθοδικά τη λειτουργία της πολυφωνικής πληροφόρησης του λαού σε μηχανισμό κατευθυνόμενης καθεστωτικής προπαγάνδας. Και αυτή και όλες οι άλλες απόπειρες εμφανούς ή συγκαλυμμένης νόθευσης των βασικών κανόνων λειτουργίας του πολιτεύματος, από την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου – Παππά, έχουν ως κοινό σκοπό –και πάντως ως αποτέλεσμα– τη σταδιακή εξώθηση του κράτους εκτός του πλαισίου της αστικής δημοκρατίας. Γι’ αυτό, είναι απολύτως αναγκαίες η δημοκρατική εγρήγορση του λαού, στην οποία καλεί όλους τους Ελληνες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης, και η άμεση προκήρυξη εκλογών, πριν να είναι πολύ αργά.
Τρίτο: Ο απίστευτα ιταμός τρόπος με τον οποίο επιτέθηκε η κ. Γεροβασίλη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, επειδή η απόφασή του υπήρξε προϊόν αυστηρής νομικής και δικανικής κρίσης, μακριά από κάθε κυβερνητική παρέμβαση ή «υπόδειξη», δεν προσβάλλει, βέβαια, το Δικαστήριο. Τουναντίον, μάλιστα! Υπογραμμίζει την ανεξαρτησία του και τιμά την αποκλειστική αφοσίωσή του στο Σύνταγμα και τους νόμους. Προσβάλλει όμως την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της. Και, βέβαια, προσβάλλει βαρύτατα την ίδια την κ. Γεροβασίλη. Το περιεχόμενο, το ύφος και το ήθος των επιθέσεών της στη Δικαιοσύνη, με την επίκληση, μάλιστα, ψευδέστατων επινοημάτων, περί δήθεν στερήσεως χιλιάδων θέσεων σε παιδικούς σταθμούς, νοσοκομεία κ.λπ. είναι έξω από κάθε πολιτικό πολιτισμό. Εξω, γενικώς, από κάθε πολιτισμό! Τα ψέματα, βέβαια, είναι μέσα στην παράδοση και την κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του κ. Τσίπρα. Θα περίμενε, όμως, κανείς λίγο περισσότερη ευπρέπεια λόγου από την κ. Γεροβασίλη. Μια Ελληνίδα κυρία, επιστήμονα, αντιπρόσωπο του λαού, έστω και αν είναι εκπρόσωπος της υβριδικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αυτό, όμως, είναι το λιγότερο. Το ασυγχώρητο είναι ότι ενσπείρει στον λαό, κακόπιστα και εν γνώσει, τη δυσπιστία προς τη Δικαιοσύνη, προς την έσχατη, δηλαδή, καταφυγή κάθε αδικουμένου και κάθε πολίτη. Πρόκειται για τη χειρότερη μορφή λαϊκισμού και την πιο επικίνδυνη επιβουλή της κοινωνικής συνοχής και της εθνικής ομοψυχίας.
Ας μου επιτραπεί μία υπόδειξη: Επειδή η οργή και ο πανικός είναι πολύ κακοί σύμβουλοι, και ο κίνδυνος να επιχειρήσουν οι φωστήρες της κυβέρνησης πονηρές ψευτοδιορθώσεις του αρχικού εξαμβλώματος, τέτοιες, που θα κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, καλό είναι να υποστηρίξουν, χωρίς δισταγμό, το σχέδιο νόμου που θα υποβάλει η Νέα Δημοκρατία. Είναι μια πρόταση ψύχραιμη, υπεύθυνη, ωφέλιμη για τον λαό και τη Δημοκρατία. Θα έχει κάνει έτσι ο κ. Τσίπρας ένα βήμα προς τον ρεαλισμό και ένα μικρό, έστω, βήμα απομάκρυνσης από το χάος.
*Ο κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι βουλευτής Ηρακλείου και γραμματέας Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας.
