
Οι τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας, με τα ενεργειακά και την εκλογή του Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup, έδειξαν με σαφήνεια την κορύφωση των πολιτικών αυτής της κυβέρνησης. Έδειξαν πόσο πολύ υπολογίζεται πια η Ελλάδα στα διεθνή φόρα και φυσικά διέψευσαν τους εγχώριους… ανησυχούντες. Μαζί με την, κατά πολλούς, συσσωρευμένη σοφία και κρίση τους και φυσικά την προσδοκία τους για την πτώση του Μητσοτάκη.

Δυστυχώς για εκείνους, νομίζουν ότι κυβερνούν ακόμη τη χώρα, αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι έχει κλείσει ο ιστορικός τους κύκλος κι έχει συρρικνωθεί στο ελάχιστο το πολιτικό τους ακροατήριο.
Μιλάμε για τον Κώστα Καραμανλή, τον Αντώνη Σαμαρά κι εσχάτως τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Μιλάμε για μια ετερόκλητη συμμαχία που ο καθείς έχει τους δικούς του λόγους αντίδρασης στον πρωθυπουργό, τα πληγωμένα τους «εγώ», τους κακότροπους και ζηλόφθονες χαρακτήρες τους και τις κρυφές ατζέντες τους.
Αλήθεια, ποιος σώφρων πολίτης σήμερα θα εμπιστευόταν τις τύχες της χώρας σε Καραμανλή, Σαμαρά και Βενιζέλο; Που, μαζί με τον Τσίπρα, αποτελούν «κόκκινες γραμμές» για τη νοήμονα και σκεπτόμενη κοινωνία, που θέλει να φύγει μπροστά και να συναντήσει το μέλλον.
Για σκεφτείτε.
Ο Καραμανλής κυβέρνησε δια αντιπροσώπων και δη ακατάλληλων υπουργών όπως ο Προκόπης Παυλόπουλος και τους λεγόμενους «λοχαγούς» του, μεγέθυνε το χρέος σε δυσθεώρητα ύψη και τελικά συνέβαλλε σε μέγιστο βαθμό στη χρεοκοπία της χώρας. Ταυτοχρόνως, έστειλε όλη την ηγετική του ομάδα στον ΣΥΡΙΖΑ, γνωστή ως Δεξιά συνιστώσα κι έπαιξε άσχημο ρόλο, όπως έγινε με την υπόθεση της Novartis. Χώρια η ακινησία στα ελληνοτουρκικά, μέσω κουμπαριών με τον Ερντογάν… Από την παραίτησή του και μετά, εκμεταλλεύθηκε για πολλά χρόνια την ευεργεσία του νόμου κι ήταν βουλευτής άνευ σταυρού, μα βουβός. Βρήκε τη φωνή του, ως ανησυχών, όταν όταν η χώρα στάθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας, όταν ο Πούτιν εισέβαλλε στην Ουκρανία.
Ο Σαμαράς, αφού έγινε δεκτός στη ΝΔ μέσω Καραμανλή, αφού εξαργύρωσε τη στήριξη της λαϊκής βάσης της ΝΔ με την εκλογή του ως πρόεδρός της, κατάφερε αρχικά να συρρικνώσει το κόμμα του όσο κανένας! Το έφτασε στο 18%, το χαμηλότερο ποσοστό της ιστορία της. «Τορπίλισε» όσο κανένας την κυβέρνηση Παπαδήμου για να γίνει εκείνος πρωθυπουργός, ενώ εκείνος που ουσιαστικά ξεκίνησε το αντιμνημονιακό μέτωπο, με τα θλιβερά «Ζάππεια» κι άλλα παρόμοια. Η αλήθεια είναι ότι κυβέρνησε συνετά μαζί με το ΠαΣοΚ, αλλά ουδέποτε απέκτησε σοβαρό λαϊκό έρεισμα και δη πέραν των στενών γραμμών του κόμματός του. Ενώ, έχασε ακόμη κι από τον Τσίπρα, αφού δεν είχε πουθενά αλλού πολιτική αναγνώριση, πλην της Δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ.
Ο Βενιζέλος, ο πρωτεργάτης της επιβολής του ΕΝΦΙΑ , ίσως ήταν/είναι ένας εξαιρετικά ευφυής πολιτικός, μα ήταν πάντα σε λάθος σημείο την ώρα που περνούσε το τρένο της ιστορίας. Περίμενε να γίνει πρωθυπουργός, δεν έγινε. Περίμενε να γίνε πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν έγινε. Τώρα περιμένει πάλι να τον φωνάξουν για … πρωθυπουργοποίηση, μόλις…πέσει ο Μητσοτάκης. Εξ ου κι έγινε φίλος ακόμη και με τον Καραμανλή, παρότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που εκτόξευε εναντίον του τα ανείπωτα. Μάλιστα, για να βγει πάλι στον ήλιο, έφτασε στο σημείο να τρέξει σε εκδήλωση ενός μέσου με σαφή ακροδεξιά χαρακτηριστικά και « πουτολαγνία».
Μαζί τους και κάποιοι ετερόφωτοι περιφερόμενοι που θορυβούν ως οι ξεγάνωτοι τενεκέδες κι αναμένουν να κληθούν κι εκείνοι να σώσουν την Ελλάδα.
Ποιος σώφρων μπορεί να τους εμπιστευθεί, όταν το μόνο που κάνουν είναι να επιδίδονται σε συνεχή καταστροφολογία, διαστρέβλωση των γεγονότων και φόρτωμα στον Μητσοτάκη όλων των παθογενειών που υπάρχουν δεκαετίες στην Ελλάδα; Παθογενειών που οι ίδιοι δεν αντιμετώπισαν;
Μα ξέρετε κάτι; Είναι απορίας άξιο ότι δεν καταλαβαίνουν τσε πόση αναξιοπιστία έχουν περιέλθει. Είναι απορίας άξιο που δεν αντιλαμβάνονται ότι η υποκρισία απλώς τους «κονταίνει»… Μιλάνε τόσο καιρό για διεθνή απομόνωση της χώρας και τα αποτελέσματα τους διαψεύδουν. Καυτηριάζουν τον Μητσοτάκη επειδή στάθηκε στο πλευρό της Ουκρανίας, που δέχθηκε επίθεση/εισβολή από τη Ρωσία κι αγνοούν ηθελημένα ότι παρόμοια επίθεση δέχθηκε κι η Κύπρος, για την οποία διαμαρτυρόμαστε σε όλα τα διεθνή φόρα! Είναι απορίας άξιο ότι συντάσσονται πίσω από ολιγάρχες που η ενεργειακή πολιτική της χώρας, πλήττει τις τσέπες τους, αφού ήταν/είναι αχθοφόροι του Πούτιν.
Τώρα, βρέθηκαν πάλι στην πλευρά του αμήχανου χαμένου. Μόλις προχθές φώναζαν για τη δήθεν απομόνωση της Ελλάδας κι η Ελλάδα ανέκτησε την επενδυτική βαθμίδα, καθίσταται κορυφαίος ενεργειακός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ενώ οι χώρες της Ευρωζώνης ψήφισαν ομόφωνα τον υπουργό του Μητσοτάκη Κυριάκο Πιερρακάκη, ως πρόεδρο του Eurogroup!
Σίγουρα τους ταιριάζει η λαϊκή φράση … «πάλι ντόρτια ήφερα». Μα δεν…
Λέγεται, ότι ετοιμάζονται πάλι να μιλήσουν για σεισμούς και λιμούς… Μα δεν μπορεί αυτό να είναι σοφό…












