Οι φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις καταγράφουν μια ουσιαστική διαφοροποίηση σε σχέση με προηγούμενες περιόδους, καθώς συνοδεύονται από ευρεία κοινωνική στήριξη.
Το στοιχείο αυτό οφείλει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από την Πολιτεία και να αξιοποιηθεί όχι μόνο για την αντιμετώπιση άμεσων και πιεστικών προβλημάτων, αλλά και ως αφετηρία για έναν συνολικό επανασχεδιασμό του πρωτογενούς τομέα.
Η συγκυρία προσφέρει τη δυνατότητα ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ των παραγωγών, αποκατάστασης της σχέσης εμπιστοσύνης με την κοινωνία και προώθησης συλλογικών μορφών οργάνωσης που μπορούν να συμβάλουν στη βιωσιμότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής γεωργίας.
Εφόσον η παρούσα δυναμική διατηρηθεί και αποκτήσει σταθερά χαρακτηριστικά, οι κινητοποιήσεις μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία για έναν πρωτογενή τομέα σύγχρονο, ανθεκτικό και συνεργατικό.
Η Ελλάδα χρειάζεται έναν πρωτογενή τομέα ισχυρό, οργανωμένο και προσαρμοσμένο στις σύγχρονες προκλήσεις. Σήμερα υπάρχουν οι κοινωνικές προϋποθέσεις για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος. Το ζητούμενο είναι η Πολιτεία και οι εμπλεκόμενοι φορείς να αξιοποιήσουν τη συγκυρία με σχέδιο, συνέπεια και μακροπρόθεσμη στρατηγική.
Λινα Τουπεκτση
Γεωπονος MSc, Υπ.Διδακτωρ Παν.Θεσσαλιας
