Με απόσταση μιας ημέρας, πια, από το παιγνίδι του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο, ας δούμε κάποια πράγματα πιο νηφάλια και με χαμηλωμένους σφυγμούς.
Τι είδαμε στο «Καραϊσκάκης»;
Έναν καλοστημένο ΠΑΟΚ που πατούσε καλά μέσα στο γήπεδο και μπορούσε να επιτύχει τη νίκη της δεκαετίας από πλευράς σκορ.
Έναν κάκιστο Ολυμπιακό, που ειδικά στο πρώτο ημίχρονο έμπαζε από παντού στην άμυνα, μετά τις ατυχείς εμπνεύσεις του προπονητή του να ανεβάσει τόσο ψηλά τους βραδυκίνητους στόπερ του και να τοποθετήσει αριστερό μπακ ένα … δεξιοπόδαρο στόπερ που καλά καλά δεν μπορούσε να στρίψει.
Είδαμε και πάλι την χαρακτηριστική αδυναμία του ΠΑΟΚ να τελειώνει φάσεις, άρα και παιγνίδια. Με την άμυνα του Ολυμπιακού τόσο ψηλά, στο πρώτο ειδικά ημίχρονο, οι παίκτες του ΠΑΟΚ, με εντολή Ίβιτς, την κτυπούσαν στην πλάτη. Έφταναν με άνεση στην περιοχή του Καπίνο, αλλά… Εκεί για άλλη μια φορά εξέλειπε το καθαρό μυαλό…
Κι αν δεν εκμεταλλευθείς, σε τέτοια παιγνίδια, τις ευκαιρίες που δημιουργείς, τότε δεν μπορείς να είσαι νικητής. Αν δεν κάνεις γκολ ακόμη και ανεπανάληπτα τετ α τετ, τότε η νύχτα στον Όλυμπο είναι ακόμη πιο μαύρη…
Αν «φοβάσαι» να νικήσεις, τότε δεν νικάς κι οι ευκαιρίες φεύγουν…
Όσο για τον Ολυμπιακό; Είδαμε και πάλι το ειδικό βάρος της φανέλας του. Είδαμε την ικανότητά του να νικά ακόμη και σε παιγνίδια που δεν είναι καλός.
Να τονίσουμε και κάτι ακόμη: Σε έξι παιγνίδια πρωταθλήματος, ο ΠΑΟΚ έχει επιτύχει 6 γκολ. Ο προχθεσινός του αντίπαλος έχει επιτύχει 15. Στοιχείο χαρακτηριστικό.
Πάμε και στο κεφάλαιο διαιτησία. Καθόρισε το αποτέλεσμα ο Αρετόπουλος; Νομίζω όχι.
Ότι σφύριξε ο ίδιος, ήταν σε γενικές γραμμές σωστό.
Ούτε αποβολή ήταν αυτή του Μιλιβόγιεβιτς για την οποία φωνάζει ο ΠΑΟΚ, ούτε μπορούσε να διακόψει το παιγνίδι βάσει κανονισμών για τα καπνογόνα, τα οποία άλλωστε δεν έπεφταν στο γήπεδο.
Στο δε οφσάιντ που φωνάζει ο ΠΑΟΚ και από το οποίο προήλθε το αυτογκόλ του Βαρέλα, όντως ο Ιντέγιε είναι μια τρίχα μπροστά. Στη δε κανονική ροή του παιγνιδιού ουδείς το αντελήφθη. Κι αυτό έγινε μόλις έδειξε τη φάση με γραμμή η Nova. Όντως, λοιπόν ήταν μια τρίχα οφσάιντ ο παίκτης του Ολυμπιακού.
Αλλά να το δούμε κι αλλιώς.
Έχοντας πλεονέκτημα … μιας τρίχας, κάνει μια ακίνδυνη σέντρα κι ενώ η μπάλα πάει στην αγκαλιά του Γλύκου, πετάγεται ο Βαρέλα και την καρφώνει ανενόχλητος στα δίκτυα της ομάδας του. Η μια τρίχα οφσάιντ έφταιγε;
Που, για να τα λέμε όλα, ήταν ανεπαίσθητη μπροστά στο πέναλτι που σφύριξε ο Αρετόπουλος υπέρ του ΠΑΟΚ και εις βάρος του Παναθηναϊκού πέρυσι στην Τούμπα, σε ανατροπή ένα μέτρο εκτός περιοχής…
Όσο για τους επόπτες;
Κίνδυνος θάνατος αυτά τα χιλιοτραγουδισμένα παλικάρια…
Κίνδυνος θάνατος!
Και μόνο το γεγονός ότι την μια «τρίχα» υπέρ του Ιντέγε, την άφησε ο βοηθός Αλεξέας, ενώ σε ίδια ακριβώς φάση με τον Ροντρίγκες, σήκωσε τη σημαία, καταδεικνύει τον … τρόπο σκέψης και λειτουργία του.
Πρέπει να πούμε και κάποια πράγματα για τον Ίβιτς…
Νομίζω ότι προχθές αδίκησε τον εαυτό του.
Έστησε καλά την ομάδα του, βρήκε τις αδυναμίες του Ολυμπιακού και χτύπησε εκεί, έκανε γενικά καλό κόουτσινγκ…
Μα τα χάλασε σε δυο σημεία.
Στην αλλαγή του Κάνιας και στο τέλος.
Τον Κάνιας τον έβγαλε από φόβο μη τυχόν και αποβληθεί, δεδομένου ότι είχε ήδη κιτρινιστεί. Αυτομάτως, δηλαδή, λειτούργησε έχοντας στο μυαλό του την πιθανή αδικία από τη διαιτησία. Κάτι που καλλιεργούσε η διοίκηση του ΠΑΟΚ από την ώρα που ορίστηκε ο Αρετόπουλος.
Στο τέλος, υπό την επήρεια των σκέψεών του, πήρε την ομάδα να φύγει.
Επειδή, λέει, του είχε πει ο διαιτητής ότι αν ανάψουν πάλι καπνογόνα θα διακόψει το παιγνίδι. Χωρίς καν να φαίνεται ότι γνώριζε τον κανονισμό που δεν επιβάλλει διακοπή παιγνιδιού λόγω καπνογόνων. Λανθασμένα δεν το επιβάλλει, αλλά αυτή τη στιγμή έτσι είναι….
Δεν αρμόζει αυτό σε προπονητή του ΠΑΟΚ.
Που επέμενε λανθασμένα κι ότι έπρεπε να είχε αποβληθεί ο Μιλιβόγιεβιτς, αγνοώντας την μετατροπή του κανονισμού.
Νομίζω ότι ο Ίβιτς αντέδρασε έτσι, επειδή δεν μπόρεσε να χωνέψει ότι δέχθηκε το δεύτερο γκολ και μάλιστα σε αυτό το χρονικό σημείο.
Να πούμε και κάποια πράγματα για τα καπνογόνα. Τηλεγραφικά:
Όσα συνέβησαν με τα καπνογόνα ασφαλώς και είναι γελοιότητες.
Όπως γελοιότητα είναι ότι δεν προβλέπεται στους κανονισμούς διακοπή των αγώνων εξ αιτίας αυτών, όπως συμβαίνει με τις φωτοβολίδες, ειδικά αν είναι ευθείας ρίψης.
Όμως, δεν μπορεί να υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά.
Όταν ο υπουργός Αθλητισμού έκλεισε τα πέταλα της Λεωφόρου και της Τούμπας, νομίζω ότι δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια για όσα έγιναν την Κυριακή στο Φάληρο…
Θέλω να πω και κάποια πράγματα για όσα συνέβησαν στη συνέντευξη Τύπου. Την ένταση που δημιουργήθηκε και που νομίζω ότι αποτελεί ντροπή.
Ντροπή πρωτίστως για τους οπαδούς δημοσιογράφους που συμπεριφέρονται ως εκπρόσωποι Τύπου ομάδων και όχι όσων βλέπουν τα μάτια τους ή αντιλαμβάνεται η κρίση τους.
Κι αυτό συμβαίνει σε όλα τα γήπεδα των μεγάλων ομάδων.
Που ρωτάνε όχι για να παρουσιάσουν την εικόνα των παιγνιδιών, αλλά για να προστατέψουν τις ομάδες των οποίων είναι πρωτίστως οπαδοί.
Που ειρωνεύονται, επιχειρούν να νουθετούν προπονητές και παίκτες και πολλές φορές επιτίθενται σε όσους διαφωνούν μαζί τους.
Που ενώ έχουν κάθε δικαίωμα να ξετινάξουν όποιον έχουν απέναντί τους, εκείνοι υπερασπίζουν τα ιερά και όσια του οπαδισμού τους.
Ξαναλέω: Είναι ντροπή!
Όλοι μας είμαστε φίλοι ή οπαδοί κάποιας ομάδας και μάλιστα πολύ πριν μπούμε στον χώρο της δημοσιογραφίας. Αλλά η αλήθεια δεν μπορεί να έχει κόκκινες, πράσινες, κίτρινες ή ασπρόμαυρες αποχρώσεις. Ούτε οπαδικά γυαλιά.
Διαφορετικά, πας και κάθεσαι στις θύρες των οπαδών και αγκαλιάζεσαι με τους ομοίους σου…
