Την προηγούμενη Δευτέρα, όταν ο Τραμπ αφιέρωσε ένα μικρό μα απολύτως υμνητικό λογύδριο για τον Ερντογάν, στη χώρα μας ήχησαν τύμπανα πολέμου από τις πατριωτάρες της Δεξιάς, της Αριστεράς και τους περίεργους τύπους που έχουν καταστήσει εστία τους την … «ραφηνάτη ανησυχία»!
Και τι δεν ακούστηκε. Ότι η Ελλάδα δεν έχει πρόσβαση στη διεθνή σκηνή, ότι ο Τραμπ δεν θέλει να βλέπει τον Μητσοτάκη ή ότι είναι θέμα χρόνου να τον αδειάσει!!! Δηλαδή, πιο πολύ έκαναν ανάλυση και πολιτική συμφώνως με τις επιθυμίες και τα «θέλω» τους, παρά αντιλαμβανόμενοι την πραγματικότητα.
Την ώρα λοιπόν που Αριστερά – Δεξιά κι ανένταχτοι φίλοι της ακινησίας σκόρπιζαν ανησυχία στην ελληνική κοινωνία και φημολογία ότι ο Τραμπ δεν θέλει να βλέπει τον Μητσοτάκη, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μόνοι που δεν ανησύχησαν ήταν οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου και του κτιρίου του υπουργείου Εξωτερικών στη Βασιλίσσης Σοφίας.
Δυο μέρες μετά από όσα είπε ο Τραμπ για τον Ερντογάν, Μητσοτάκης, Γεραπετρίτης και Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, έκαναν την κίνηση ματ. Σε στιγμές που ο Αμερικανός πρόεδρος βρισκόταν σε δύσκολη θέση εξ αιτίας της ηχηρής πτώσης των αμερικανικών ομολόγων – λόγω των δασμών που είχε επιβάλλει- του έδωσαν επικοινωνιακό διέξοδο και εξισορρόπησαν τα πράγματα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός με συνέντευξή του στο δίκτυο «Breitbart», πρόοτεινε το πάγωμα των δασμών και την έναρξη συζητήσεων ανάμεσα στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ.
Το συγκεκριμένο δίκτυο είναι το αγαπημένο του Τραμπ, το μόνο που παρακολουθεί. Κι όταν αργότερα ρωτήθηκε για την πρόταση του Έλληνα πρωθυπουργού, απάντησε καθαρά: «Συμφωνώ με την πρόταση Μητσοτάκη για win-win συμφωνία με ΕΕ, αλλά κι ότι η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει τη γέφυρα μεταξυ της αμερικανικής αγοράς και της Ινδίας». Πρόσθεσε μάλιστα για τον Έλληνα πρωθυπουργό: «Τον γνωρίζω, τον εκτιμώ».
Η πρόταση Μητσοτάκη κι η αποδοχή της, έχει τεράστια σημασία και καταδεικνύει δυο πράγματα:
Α. Το τεράστιο έλλειμα ηγεσίας της Ευρώπης. Ακόμη κι οι δυο ταγοί του Τραμπ στην Ευρώπη, η Μελόνι κι ο Όρμπαν, αποτελούν μικρά πολιτικά μεγέθη.
Β. Την εκτίμηση που τρέφουν στο πρόσωπο του Μητσοτάκη οι ηγέτες της Ευρώπης κι οι δυο κορυφαίες πολιτικές παρατάξεις των ΗΠΑ. Κυρίως λόγω της σοβαρότητάς και της αποτελεσματικότητά του σε όποια κρίση αντιμετώπισε. Όπως στον Έβρο, στη Μεσόγειο, στην πανδημία ή στο μεταναστευτικό.
Είναι και κάτι ακόμη: η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή ο Μητσοτάκης, έχει ανοικτές διόδους στον αμερικανικό Λευκό Οίκο, παρά τη μιζέρια της ελληνικής αντιπολίτευσης που ισχυρίζεται πράγματα που δεν ισχύουν. Τέτοιες διόδους, που δεν έχει ούτε ο Μακρόν, ούτε Φον Ντερ Λάιεν, ούτε καν οι ακροδεξιοί Ευρωπαίοι υποστηρικτές του Τραμπ, Μελόνι και Όρμπαν.
Κι αυτό αποδείχτηκε ξεκάθαρα, σε σημείο που, όπως αναφέρουν διπλωματικοί παρατηρητές, ο Μητσοτάκης με την πρότασή του, προσέφερε διέξοδο στον Τραμπ για να «παγώσει» τους δασμούς και να εξισορροπήσει τα πράγματα, μέχρι νεοτέρας.
Ήταν δουλειά της ελληνικής διπλωματίας. Που κατά τα άλλα… ανησυχεί τους …ανησυχούντες γέροντες και παλαίμαχους πολιτικούς στη χώρα μας, που δεν άφησαν τίποτα για να τους θυμάται η ελληνική κοινωνία…
Κάτι τελευταίο: Η φημολογούμενη συνάντηση Τραμπ -Μητσοτάκη στον Λευκό Οίκο, δεν διαψεύδεται πια από το υπουργείο Εξωτερικών και προβλέπεται σχετικά σύντομα.
