Για τις δηλώσεις Κασσελάκη περί ‘Χαμάς’ – Γράφει ο Δρ. Σίμος Ανδρονίδης

Σε δήλωση του στον τηλεοπτικό σταθμό ‘Attica Tv,’ o πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς Στέφανος Κασσελάκης, τόνισε πως η ‘Χαμάς’ διαθέτει μόνο ένα ‘μέρος’ το οποίο επιδίδεται σε τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον του Ισραήλ.

 Ένα δεύτερο μέρος (λογικά, το περισσότερο ‘μετριοπαθές’ κατά τον ίδιο), είναι επιφορτισμένο με την κάλυψη των ανθρωπιστικών αναγκών των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας. Σε αυτό το πλαίσιο, δύναται να αναφέρουμε πως η δήλωση αυτή ή αλλιώς, ο διαχωρισμός μεταξύ ‘σκληροπυρηνικών’ και ‘μετριοπαθών’ μελών της Παλαιστινιακής ‘Χαμάς’ καθίσταται εν τοις πράγμασι απλοϊκός, επικίνδυνος[1] και εσφαλμένος.

Η ‘Χαμάς’ ήσαν και είναι μία τρομοκρατική, αντι-Εβραϊκή, αντι-Ισραηλινή οργάνωση που εν προκειμένω ευαγγελίζεται την καταστροφή του Ισραήλ. Και για την ακρίβεια, κάτι τέτοιο προσπάθησε να κάνει πράξη το Σάββατο 7 Οκτωβρίου όταν μέλη της εισέβαλλαν στο νότιο Ισραήλ και δολοφόνησαν εκατοντάδες Ισραηλινούς αμάχους και στρατιώτες. Ξυλοκόπησαν και βίασαν γυναίκες και άνδρες, παίρνοντας και ομήρους.

Εμβαθύνοντας περισσότερο την ανάλυση μας, θα λάβουμε υπόψιν πως η ‘Χαμάς’ είναι μία εξτρεμιστική[2] οργάνωση (βλέπε και την τυπολογική προσέγγιση του Rapoport περί των τεσσάρων ‘κυμάτων’ τρομοκρατίας), ακριβώς διότι, πρώτον, άσκησε, ασκεί και θα εξακολουθεί να ασκεί, εάν δεν εξολοθρευθεί πλήρως από τις Ισραηλινές ‘αμυντικές δυνάμεις’ που αυτή την περίοδο επιχειρούν στη Ράφα, στη νότια Λωρίδα της Γάζας, θανατηφόρα βία.

Παραπέμποντας στους Mc Caley & Moskalenko,[3] ένα βασικό κριτήριο που μας επιτρέπει να εξετάσουμε εάν μία οργάνωση μπορεί να ονομαστεί ‘τρομοκρατική,’ είναι το αν κάνει χρήση βία για την επίτευξη των σκοπών της.

Και στην περίπτωση της ‘Χαμάς’ έχουμε να κάνουμε με χρήση θανατηφόρας (ας θυμηθούμε τις επιθέσεις αυτοκτονίας) μαζικής βίας εναντίον Ισραηλινών πολιτών, με πλέον χαρακτηριστικό και αιματηρό παράδειγμα την τρομοκρατική επίθεση της 7^ης Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ, σε Εβραϊκά κιμπούτς και σε μουσικό φεστιβάλ στο οποίο διασκέδαζαν ως επί το πλείστον άτομα νεαρής ηλικίας.

Δεύτερον, η ηγετική της ομάδα και τα μέλη της έχουν υιοθετήσει μία καθ’ όλα επιθετική Εβραιόφοβη[4] ρητορική, κατά την ανάλυση του Γάλλου ιστορικού των ιδεών Pierre-Andre Taguieff, στο εγκάρσιο σημείο όπου τα μέλη της ‘Χαμάς’ δεν έχουν μάθει παρά να μισούν ‘με όλη τους την καρδιά’ το Ισραήλ και τους ‘Εβραίους’ (ο ‘απόλυτος εχθρός’ που ‘πρέπει να καεί’) ορκιζόμενοι πως θα τους ‘εξαλείψουν από προσώπου γης’. Αυτή η ρητορική αποτελεί την ‘καύσιμη ύλη’ που ωθεί στην πραγματοποίηση επιθέσεων κατά του Ισραήλ. Ο αντι-Εβραϊκός λόγος ωθεί στην άσκηση βίας και στη διάπραξη εγκλημάτων κατά του Ισραήλ και Ισραηλινών πολιτών.  Στη διαμόρφωση συνθηκών τρόμου.

Τρίτον, το καταστατικό της ‘Χαμάς’ το οποίο μπορεί να πείσει και τον πλέον δύσπιστο πως η ‘Χαμάς’ δεν είναι παρά μία φονική, τρομοκρατική οργάνωση. Ένα απόσπασμα από το καταστατικό της ‘Χαμάς’ είναι απολύτως ενδεικτικό των σκοπών της, καθότι ενθαρρύνει ανοιχτά στην άσκηση τρομοκρατίας ή στη χρήση βίας.

  «Δεν υπάρχει άλλη λύση για το Παλαιστινιακό Ζήτημα παρά μόνο η Τζιχάντ. Οι πρωτοβουλίες, οι προτάσεις και οι διεθνείς διασκέψεις είναι όλα χάσιμο χρόνου και μάταιες προσπάθειες. Ο παλαιστινιακός λαός δεν είναι τόσο αφελής ώστε να δέχεται να παίζουν με το μέλλον, τα δικαιώματα και τη μοίρα του. Όπως λέει το αξιοσέβαστο Χαντίθ: Ο λαός της Μεγάλης Συρίας είναι το μαστίγιο του Αλλάχ στη γη Του. Μέσω αυτών στέλνει την εκδίκησή Του σε όποιον θέλει από τους δούλους Του. Είναι αδιανόητο να ευημερούν οι διπρόσωποι σε βάρος των πιστών. Θα πεθάνουν σίγουρα από θλίψη και απόγνωση».[5]

Ένα άλλο απόσπασμα δεν συνιστά παρά ένα συμπίλημα παρανοϊκής σκέψης και  συνωμοσιολογίας, εκεί όπου οι ‘Εβραίοι είναι πίσω απ’ όλα και για αυτό τους πρέπει η χειρότερη τιμωρία’.

«Από καιρό οι εχθροί [Εβραίοι] σχεδίαζαν, επιδέξια και με ακρίβεια, την επίτευξη του στόχου τους, λαμβάνοντας υπόψη τους τις παραμέτρους που επηρεάζουν τη ροή των γεγονότων. Πάσχισαν να συγκεντρώσουν μεγάλο και σημαντικό υλικό πλούτο τον οποίο αφιέρωσαν στην πραγματοποίηση του ονείρου τους. Με τα λεφτά τους πήραν τον έλεγχο των διεθνών ΜΜΕ, των ειδησεογραφικών πρακτορείων, του Τύπου, των εκδοτικών οίκων, των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και άλλων. Με τα λεφτά τους υποκίνησαν επαναστάσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου με σκοπό να πετύχουν τους στόχους τους και να δρέψουν στη συνέχεια τους καρπούς τους. Ήταν πίσω από τη Γαλλική Επανάσταση, την Κομμουνιστική Επανάσταση και τις περισσότερες από τις επαναστάσεις που ακούμε, και ακούμε ξανά, σε διάφορα μέρη. Με τα χρήματά τους ίδρυσαν μυστικές εταιρείες, όπως Τέκτονες, Ροταριανούς Ομίλους, Λάιονς και άλλες οργανώσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου, με σκοπό να καταστρέψουν τις κοινωνίες και να πετύχουν τους σιωνιστικούς στόχους».[6]

Αυτό το ντοκουμέντο απαντά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στις δηλώσεις ή στις αναφορές Κασσελάκη, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε να το μελετήσει προσεκτικά. Εάν το είχε κάνει, δεν θα είχε φθάσει στο σημείο να προσδώσει φιλανθρωπικά χαρακτηριστικά σε μία τέτοιου τύπου οργάνωση.

[1] Επικίνδυνος διότι μπορεί να επηρεάσει το νεανικό κοινό του.

[2] Ο Schoenberger είναι αυτός που δίνει έναν συνοπτικό ορισμό του εξτρεμισμού, τον οποίο συνδέει με βίαιες πράξεις και με ενέργειες που συχνά αποβλέπουν στην πρόκληση πολιτικής αλλαγής. Η συνοδευόμενη από οπτικά τεκμήρια απάντηση του Ισραηλινού πρέσβη στην Αθήνα στην εσφαλμένη δήλωση Κασσελάκη (που έδωσε την εντύπωση πως δεν γνωρίζει τι συνέβη στις 7 του περασμένου Οκτωβρίου), ήσαν τόσο πειστική, ώστε ο πρόεδρος του εθνικολαϊκιστικού ΣΥΡΙΖΑ να αναγκαστεί να ανακαλέσει μέρος των δηλώσεων του περί ‘Χαμάς,’ παραδεχόμενος πως επρόκειτο για μία τρομοκρατική οργάνωση. Αυτός ήσαν ο κυριότερος παράγοντας που τον ώθησε να ανασκευάσει μέρος των δηλώσεων του. Ποιοι άλλοι παράγοντες όμως τον ώθησαν να προβεί σε μία τέτοια λεκτική κίνηση; Πρώτον, ο φόβος του ό,τι θα δημιουργούσε αρνητικές εντυπώσεις σε πολλούς πολίτες, ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και μη, προσφέροντας τους την ‘ευκαιρία’ να στηλιτεύσουν για άλλη μία φορά και την ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζει σύνθετα θέματα και την άγνοια που επιδεικνύει πάνω σε θέματα διεθνούς πολιτικής. Δεύτερον, ο φόβος του πως με μία τέτοια δήλωση θα δυσαρεστούσε σφόδρα την Ισραηλίτικη-Εβραϊκή κοινότητα εν Ελλάδι, χάνοντας την εμπιστοσύνη της πλήρως. Τρίτον, οι συμβουλές και οι παραινέσεις φίλων και συμβούλων του, οι οποίοι τον προέτρεψαν να αντιληφθεί το τι είπε, να εστιάσει στον αντίκτυπο που είχε και εξακολουθεί να έχει στο Ισραήλ η βάρβαρη τρομοκρατική επίθεση της ‘Χαμάς’  και να ανασκευάσει δίχως ‘ναι μεν αλλά..’ Τέταρτον,  ο μεγάλος φόβος του μήπως κατηγορηθεί για αντι-σημιτισμό, σε μία περίοδο μάλιστα όπου αυτός (η Εβραιοφοβία, Ισραηλινοφοβία) κερδίζει διαρκώς έδαφος. Βλέπε σχετικά, Schoenberger, R.A., ‘Conservatism, Personality and Political Extremism’, American Political Science Review, 62, 3, 1968, σελ. 868-877.

[3] Βλέπε σχετικά, Mc Caley, C., & Moskalenko, S., ‘Mechanisms of Political Radicalization: Pathways Toward Terrorism’, Terrorism and Political Violence, 20, 3, 2008,  σελ. 415-433. Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα-Κίνημα Αλλαγής του Νίκου Ανδρουλάκη απώλεσε μία μεγάλη ευκαιρία να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο του, κατηγορώντας τον για επίδειξη ‘στοιχειώδους άγνοιας’ και έλλειψη ευαισθησίας, καλλιεργώντας έτσι το έδαφος για να κερδίσει την εμπιστοσύνη εκείνων των μετριοπαθών ψηφοφόρων που τάσσονται αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ από τις απαρχές της ένοπλης σύγκρουσης στη Λωρίδα της Γάζας. Όμως, πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν παραβλέποντας τα δεδομένα, η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ έχει υιοθετήσει μία στενή και μυωπική λογική, φλερτάροντας με όλους όσοι επαναλαμβάνουν μονότονα και μηχανικά πως το ‘Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας;’ Πως ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν ‘είναι παρά εγκληματίας πολέμου’;

[4] Βλέπε σχετικά, Taguieff, Andre-Pierre., ‘Η Εβραιοφοβία στη σημερινή Γαλλία,’ στο: Taguieff, Andre-Pierre., (επιμ.), ‘Ο εξτρεμισμός και τα είδωλα του. Επίκαιρες σκέψεις για τον τζιχαντισμό, την άκρα δεξιά, τον αντισημιτισμό, τον λαϊκισμό, τη συνωμοσιολογία,’ Πρόλογος-Μετάφραση-Επιμέλεια: Πανταζόπουλος, Ανδρέας, Εκδόσεις Επίκεντρο, Θεσσαλονίκη, 2017. Κινούμενοι θεωρητικά και εξετάζοντας προσεκτικά τα γεγονότα προσπαθούμε να εντοπίσουμε που ακριβώς είδε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ό,τι μία τρομοκρατική οργάνωση όπως η ‘Χαμάς’ επιτελεί και ανθρωπιστικό έργο στη Λωρίδα της Γάζας, εκεί όπου έχει εγκαθιδρύσει εδώ και πάνω από δεκαπέντε χρόνια ένα αυταρχικό, καταπιεστικό, θεοκρατικό καθεστώς. Μία ερμηνεία που μπορούμε να δώσουμε είναι πως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μπερδεύει την ‘Χαμάς’ με την Αιγυπτιακή οργάνωση της ‘Μουσουλμανικής Αδελφότητας’, από την ευρύτερη ‘μήτρα’ της οποίας προήλθε και η ‘Χαμάς’. Στην ύστερη φάση του καθεστώτος Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, μέλη της συγκεκριμένης ριζοσπαστικής, ισλαμιστικής (και επικίνδυνης) οργάνωσης, ανέπτυξαν σε γειτονιές μεγάλων αστικών κέντρων της Αιγύπτου δίκτυα υποστήριξης και παροχής βοήθειας σε άπορους, επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των φτωχότερων και όχι μόνο, Αιγυπτίων. Κάτι που κατάφεραν, εάν λάβουμε υπόψιν πως η οργάνωση κέρδισε ουκ ολίγους υποστηρικτές  κατά την διάρκεια των μαζικών κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας,  στηριζόμενη και σε αυτά τα δίκτυα που είχε συγκροτήσει. Η ‘Μουσουλμανική Αδελφότητα’ δεν απέκτησε ορατότητα εκείνη την χρονική περίοδο. Αντιθέτως κατέστη δημοφιλής και κατ’ επέκταση, ένας εκ των σημαντικότερων ‘παικτών’ στο υπό αναδιαμόρφωση πολιτικό σκηνικό της χώρας.

[5] Βλέπε σχετικά, ‘Χαμάς: Το Καταστατικό της ισλαμιστικής οργάνωσης,’ Μετάφραση: Βασιλάκης, Μανώλης, ‘Athens Review of Books,’ 21/02/2024, Χαμάς: Αποσπάσματα από το καταστατικό της οργάνωσης | Athens Voice Ο Μανώλης Βασιλάκης προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες σε όλους όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν μία καλύτερη εικόνα του τι πρεσβεύει η ‘Χαμάς,’ κατανοώντας παράλληλα και το γιατί επιτέθηκε στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου του περασμένου έτους. Το καταστατικό της ισλαμιστικής-τζιχαντιστικής οργάνωσης δεν είναι ένα χρηστικό εγχειρίδιο τσέπης. Αλλά, αντιθέτως, ‘εργαλείο’ μέσω του οποίου εκπαιδεύθηκαν στο μίσος και στην εχθροπάθεια  κατά του Ισραήλ και των Εβραίων εκατοντάδες Παλαιστίνιοι. ‘Εργαλείο’ μέσω του οποίου στρατολογήθηκαν εκατοντάδες  νεαροί Παλαιστίνιοι μέσα στις τάξεις της οργάνωσης. ‘Μέσο’ προς επίτευξη του σκοπού (καταστροφή του Ισραήλ). ‘Μέσο’ για την επικράτηση της ‘Χαμάς’ στον φατριαστικό ‘πόλεμο’ με άλλες Παλαιστινιακές οργανώσεις (‘Φατάχ’ των Αραφάτ και Μαχμούντ Αμπάς).

[6] Βλέπε σχετικά, ‘Χαμάς: Το Καταστατικό της ισλαμιστικής οργάνωσης…ό.π.