Σημεία Συνέντευξης του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στο newsbomb.gr με την Δημοσιογράφο Αμαλία Κάτζου
Για την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Θέλω να υπογραμμίσω, πολύ γρήγορα, τρία σημεία. Γιατί νομίζω ότι είναι ένα θέμα το οποίο το έχουμε εξαντλήσει, το έχουμε συζητήσει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, γιατί είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε στις ερωτήσεις, που οι δημοσιογράφοι μας θέτουν.
Το πρώτο, είναι ότι ψηφίστηκε ένα νομοσχέδιο σημαντικό για μια μερίδα συμπολιτών μας, που ήταν είτε αόρατοι, είτε θεωρούνταν δεύτερης κατηγορίας – ενώ δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας- η ισότητα στον πολιτικό γάμο και τα δικαιώματα των παιδιών. Χωρίς να υπάρχει καμία απειλή για την οικογένεια, κανένα θέμα για γονέα 1 ή γονέα 2 και καμία, προφανώς, παραβίαση ή κανένας κίνδυνος γι’ αυτό που λέμε πυρηνική οικογένεια. Γιατί και εγώ προέρχομαι από μια παραδοσιακή οικογένεια και έχω κάνει τη δική μου παραδοσιακή οικογένεια και θεωρώ ότι είναι ό, τι πιο ιερό και ό, τι πιο σημαντικό.
Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης – γι’ αυτό έγραψε ιστορία και δεν είναι η πρώτη φορά, δεν είναι το πρώτο νομοσχέδιο, ούτε θα είναι το τελευταίο – είναι ένας Πρωθυπουργός, που αντιλαμβάνεται πλήρως την ευθύνη, όπως θεωρώ ότι πρέπει να την αντιλαμβάνεται ένας επικεφαλής είτε ενός κόμματος, είτε της Κυβέρνησης και έβαλε αυτά τα οποία πιστεύει, τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνω από το όποιο πολιτικό κόστος ή πάνω από κάποια εσωκομματική ισορροπία και έφερε το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο αυτό ψηφίστηκε. Υπογραμμίζουμε, βέβαια, πως έγινε και με τις ψήφους και των άλλων κομμάτων, αναμενόμενο γιατί δεν είχαμε θέσει θέμα κομματικής πειθαρχίας. Ξέραμε ότι για να περάσει το νομοσχέδιο αυτό θέλαμε τη στήριξη βουλευτών των άλλων κομμάτων. Ήταν μια καλή στιγμή για τη Δημοκρατία μας, το γεγονός ότι με τις ψήφους περισσότερων του ενός κομμάτων πέρασε αυτό το νομοσχέδιο. Μακάρι να έχουμε κι άλλες τέτοιες καλές ειδήσεις στο Κοινοβούλιο. Προφανώς, η Αντιπολίτευση πρέπει να κάνει τη δουλειά της και να κάνει και σφοδρή κριτική πολλές φορές, αλλά θεωρώ ότι υπάρχουν κάποια ζητήματα στα οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε.
Και το τρίτο που θέλω να πω είναι ότι, αν δει κανείς λίγο πως ξεκίνησε η ιστορία, το 2016 – αν δεν κάνω λάθος – όταν ήρθε το σύμφωνο συμβίωσης είχαν υπερψηφίσει 19 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Δεν υπάρχει καμία ρωγμή, η Νέα Δημοκρατία έχει την πιο συμπαγή, την πιο αρραγή Κοινοβουλευτική Ομάδα από όσο θυμάμαι εγώ. Μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που έχει πάρει πολύ δύσκολες αποφάσεις αυτά τα χρόνια σε περιόδους πολλών εισαγόμενων κρίσεων. Πέρασαν, λοιπόν, τα χρόνια και επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη, το 2024, εισηγείται η Νέα Δημοκρατία με 107 βουλευτές της να υπερψηφίζουν τον πολιτικό γάμο και την ισότητα στα δικαιώματα των παιδιών ως προς ζητήματα υιοθεσίας. Περνάει το νομοσχέδιο αυτό και νομίζω ότι φαίνεται ότι αυτή η πάροδος των ετών έχει ωριμάσει πολύ τη Νέα Δημοκρατία, την έχει μεγαλώσει γιατί δεν είναι μόνο τα ζητήματα δικαιωμάτων. Η Νέα Δημοκρατία ασκεί και μια πολύ στιβαρή και δίκαιη πολιτική σε πολλά άλλα θέματα, όπως είναι τα εθνικά, τα ζητήματα ασφάλειας. Ξέρετε, δε νομίζω, λοιπόν, ότι είναι η Νέα Δημοκρατία το κόμμα το οποίο υπέστη ρωγμή. Και η Νέα Δημοκρατία πρωταγωνίστησε, σεβόμενη πλήρως την αντίθετη άποψη, ούσα ειλικρινείς από την αρχή.
Για το σχόλιο κύκλων του ΠΑΣΟΚ ότι μόνο το 1/3 της Κ.Ο. της ΝΔ ψήφισε το νομοσχέδιο
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς να πούμε ότι η Νέα Δημοκρατία είχε μεγαλύτερο ποσοστό υπερψήφισης από το ΠΑΣΟΚ. Ένα κεντροδεξιό κόμμα, μια κεντροδεξιά παράταξη, η οποία από την αρχή ξεκαθάρισε ότι θα υπάρχει πλήρης κατά συνείδηση ψήφος, όπως γίνεται σ’ όλα τα αντίστοιχα νομοσχέδια. Και η Νέα Δημοκρατία – για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους – δεν διεκδικεί το μονοπώλιο ή τον πρωταγωνιστικό ρόλο, για να το πω καλύτερα, στον προοδευτικό χώρο. Δεν αυτοτιτλοφορείται διαχρονικά ως η μεγάλη προοδευτική παράταξη, όπως το κάνει το ΠΑΣΟΚ. Και σε ένα τόσο σημαντικό για τα δικαιώματα νομοσχέδιο, είδαμε ένα ΠΑΣΟΚ μουδιασμένο, ένα ΠΑΣΟΚ αμήχανο, τον Πρόεδρό του που όλο αυτό το χρονικό διάστημα ψέλλιζε τη στήριξη του ιδίου γι’ αυτό το νομοσχέδιο. Ήρθε στη Βουλή να μιλήσει για ένα νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο και με το «στανιό» ψέλλισε κάποιες λέξεις και μίλησε ουσιαστικά για οτιδήποτε άλλο και πολύ λίγο για το υπό συζήτηση θέμα. Και η ιστορία έγραψε ότι το ΠΑΣΟΚ είχε το 1/3 των βουλευτών του να μην ψηφίζουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Και σε λίγες εβδομάδες απ’ ό,τι μας έχουν προαναγγείλει, δεν θα υπερψηφίσουν την ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα στη χώρα και ένα νομοσχέδιο, που φαίνεται ότι θα δώσει τη μεγαλύτερη δύναμη από ποτέ στο δημόσιο Πανεπιστήμιο. Ξέρετε, καλά τα λόγια, καλές οι ταμπέλες, καλοί οι τίτλοι, αλλά το αν είσαι προοδευτικός, αν μπορείς να «ηγηθείς του Κέντρου», αν μπορείς να είσαι κάτι άλλο απ’ αυτό το οποίο ζούσαμε ως Αντιπολίτευση τα τελευταία χρόνια και μας πλήγωσε ως χώρα – είχαμε μια Αντιπολίτευση κατώτερη των περιστάσεων – το δείχνεις στη πράξη με το λόγο σου, με τη στάση σου στη Βουλή, με τη στάση της Κοινοβουλευτικής σου Ομάδας. Εμείς ποτέ δεν διεκδικήσαμε ούτε το μονοπώλιο, ούτε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον προοδευτισμό. Εμείς λέμε ότι αυτά δεν ανήκουν σε κανέναν και μπορούμε και εμείς να κάνουμε πολύ σημαντικά βήματα.
Για την ανάρτηση και τη στάση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Παύλου Πολάκη
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κατ’ αρχάς από ό,τι είδα από δημοσιεύματα – εγώ δεν είμαι ο αρμόδιος να κρίνει – αλλά επειδή ο ίδιος ανέβασε και παραστατικά φωτογραφίες, το χειρουργείο ήταν προγενέστερο, λίγες ημέρες πριν. Αλλά, εντάξει τώρα, κοιτάξτε να δείτε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από υποτιθέμενα ή μεταχρονολογημένα χειρουργεία. Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο κ. Πολάκης είχε μια συγκεκριμένη στάση, προσπάθησε να την «μακιγιάρει» για να μην υπάρχει εσωκομματικό θέμα στον ΣΥΡΙΖΑ, μέσω ενός υποτιθέμενου ή μεταχρονολογημένου χειρουργείου. Έχει προαναγγείλει κυρώσεις ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Δικό του ζήτημα είναι. Περιμένουμε να δούμε τις κυρώσεις, αλλά δεν είναι κάτι που απασχολεί εμάς ιδιαίτερα. Νομίζω οι πολίτες έχουν βγάλει προ πολλού τα συμπεράσματά τους, για την έλλειψη σοβαρότητας στον ΣΥΡΙΖΑ. Είχα πει, όταν εξελέγη ο κ. Κασσελάκης, ότι είναι σημαντικό για τον τόπο, για την Κυβέρνηση, για το πολιτικό μας σύστημα να αποκτήσουμε μια αξιόπιστη Αξιωματική Αντιπολίτευση. Την ψάχνουμε ακόμα και δυστυχώς γίνεται όλο και λιγότερο αξιόπιστη και με τις ενέργειες της και με τις παραλείψεις της και με τη στάση της και με το λόγο της και με τη ρητορική της. Τώρα, δεν είναι μόνο θέμα ψηφοφορίας. Πριν από λίγες ημέρες η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ – αν δεν κάνω λάθος- αποκάλυψε νέα επίθεση του κ. Πολάκη προς τους πολιτικούς αντιπάλους. Νέα απόπειρα ή προαναγγελία για έλεγχο της Δικαιοσύνης. Κανένας δεν τον καταδίκασε, καμία ανακοίνωση δεν βγήκε. Λίγες μέρες μετά είδαμε τη μια επίθεση μετά την άλλη σε συναδέλφους σας δημοσιογράφους, σε πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ. Καμία ανακοίνωση δεν είδαμε. Μια από τα ίδια. Μια ανακοίνωση καταδίκης δεν μπορούσαν να βγάλουν, που πήγαν αυτοί οι θρασύδειλοι με τις κουκούλες στο σπίτι μιας δημοσιογράφου, εκεί που μένει με το παιδί της. Δηλαδή, αυτό τι πρέπει να είσαι για να το καταδικάσεις; Πρέπει να είσαι κοντά πολιτικά με κάποιον άνθρωπο; Σε καμία περίπτωση. Σας μιλάει ένας άνθρωπος, που έχει δεχθεί τέτοια επίθεση πριν από κάποια χρόνια και πολύ πιο έντονη στο σπίτι του από κάτω. Αυτά πρέπει να τα συμφωνήσουμε και να πάμε παρακάτω. Δυστυχώς δεν τα βλέπουμε απ’ όλα τα κόμματα.
Για την ομιλία του π. Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να κάνουμε σχόλιο σε μια ομιλία ενός πρώην Πρωθυπουργού, για απόψεις τις οποίες τις έχει διατυπώσει πάρα πολλές φορές.
Κατ΄ αρχάς, να πούμε ότι, όπως και ο κ. Σαμαράς, έτσι και οι υπόλοιποι βουλευτές, όσοι βουλευτές μίλησαν, εξέφρασαν διαφορετικές απόψεις. Πραγματικά, ακούστηκαν απόψεις, οι οποίες ήταν και από τη μία πλευρά και από την άλλη πλευρά. Έγινε ένας, κατά κανόνα, σοβαρός κοινοβουλευτικός διάλογος. Υπήρχαν και κάποιες ακραίες φωνές από ακραία κόμματα και ελήφθη μια απόφαση κατά πλειοψηφία και μάλιστα μια μεγάλη πλειοψηφία. Η Ν.Δ. θεωρώ ότι είναι πιο ισχυρή από ποτέ. Και αυτό δεν το λένε μόνο οι αριθμοί. Δεν το λένε μόνο τα ποσοστά. Γιατί τα ποσοστά, ξέρετε, είναι μια αποτύπωση της εμπιστοσύνης των πολιτών, για την οποία αξιολογούμαστε καθημερινά. Το λέει η εξωτερική της πολιτική. Δεν θυμάμαι την Ελλάδα πιο ισχυρή από ποτέ, πιο οχυρωμένη στα σύνορά της, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν θυμάμαι να έχουν υπογραφεί τόσες πολλές και τόσο σημαντικές συμφωνίες και αμυντικές και συμφωνίες με γειτονικά κράτη. Η Ελλάδα, μια οικονομία, η οποία ήταν, όπως έλεγαν οι οίκοι αξιολόγησης, μέχρι και το 2015, μετά τη σοβαρή προσπάθεια που έγινε από την Κυβέρνηση της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ να την κρατήσουν την Ελλάδα όρθια, αλλά, αν θυμάστε, το 2015-2019 ήταν μια οικονομία «στα σκουπίδια» τότε, μετά τα δημοψηφίσματα κλπ. Είναι μια οικονομία, η οποία, αυτή τη στιγμή, έχει πρόβλεψη για τριπλάσια ανάπτυξη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Προφανώς, υπάρχουν πολλά προβλήματα, με πρώτο την ακρίβεια, με την υγεία να είναι ένα από τα μεγαλύτερα αιτήματα των πολιτών και γι΄ αυτό και είναι προτεραιότητα στο πρόγραμμά μας. Αλλά εμείς προτιμούμε να μιλάμε με πράξεις. Δεν μπορούμε, σε καμία περίπτωση, να μπούμε σε μια διαδικασία αντιπαράθεσης, με έναν πρώην Πρόεδρο του κόμματος, ο οποίος έχει τη δική του άποψη και την εκφράζει. Και θέλουμε οι απαντήσεις μας να δίνονται στα καίρια ζητήματα της κοινωνίας. Και επειδή ήταν στην επικαιρότητα το ζήτημα της ισότητας στον πολιτικό γάμο, εγώ θα σας πω ότι είναι ακόμα πιο σημαντικό να δούμε τι θα κάνουμε για την κάθε ελληνική οικογένεια. Έχουμε κάνει πάρα πολλά, πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Είναι στο πρόγραμμά μας πολύ σημαντικές πρωτοβουλίες σε όλα αυτά τα ζητήματα.
Για το ζήτημα της ακρίβειας και την οικονομία
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Αν πει κανείς ότι μπορεί με ένα μέτρο ή με λίγα μέτρα να εξαφανίσει ένα πρόβλημα, το οποίο βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη, κοροϊδεύει τον κόσμο. Ναι είμαστε στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, για παράδειγμα, στον πληθωρισμό τροφίμων τα τελευταία δύο χρόνια σωρευτικά, αλλά το γεγονός ότι δεν είμαστε παραπάνω από τις περισσότερες χώρες, δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε και εμείς πρόβλημα. Και το άλλο που θέλω να πω είναι ότι, αν και σωρευτικά ο πληθωρισμός τα τελευταία δύο χρόνια είναι 14% και η μέση αύξηση μισθού, χωρίς να υπολογίζονται μάλιστα και οι έμμεσες παρεμβάσεις, όπως είναι οι μειώσεις φόρων είναι λίγο παραπάνω, 15% ο μέσος μισθός, 20% ο κατώτατος μισθός, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των αυξήσεων δεν απορροφάται από την ακρίβεια. Άρα, τι κάνεις; Αντιμετωπίζεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το πιο μεγάλο πρόβλημα της κοινωνίας. Με τρεις τρόπους το κάνουμε. Ο πρώτος τρόπος είναι αυτός που σας είπα, συνεχείς παρεμβάσεις μόνιμου χαρακτήρα για την αύξηση των εισοδημάτων, αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους μετά από 14 χρόνια, ένας μισθός τον χρόνο. Πολλές παρεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα, όπως η αύξηση του αφορολόγητου για οικογένειες με παιδιά κατά 1.000 ευρώ, όπως οι μειώσεις φόρων της προηγούμενης τετραετίας και τώρα μονιμοποιήσεις πολλών μειωμένων συντελεστών Φ.Π.Α., η πολιτική μας για την οικογένεια, το ξεπάγωμα των τριετιών, η επικείμενη αύξηση για τέταρτη φορά του κατώτατου μισθού. Όλα αυτά οδηγούν στην αύξηση του εισοδήματος.
Δεύτερος πυλώνας, οι έλεγχοι. Έλεγχοι που δεν είχαν γίνει για πάρα πολλά χρόνια στη χώρα. Εισπράττονται τα πρόστιμα σε πολύ μεγάλο ποσοστό, άνω του 70%. Ήταν 50% μέχρι πριν από λίγο χρονικό διάστημα. Έχουν βεβαιωθεί, έχουν εισπραχθεί όλα όσα δεν είναι υπό αίρεση λόγω ένστασης και θα εισπραχθούν όλα. Πάντοτε, όμως, έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα ο ελεγχόμενος και μάλιστα στις περιπτώσεις προστίμων, τα οποία είναι διπλάσια του ποσού της παραβατικής συμπεριφοράς, έχουμε μείωση τιμών μέχρι και 25%.
Το τρίτο, εξίσου σημαντικό με το δεύτερο, γιατί για μένα οι μόνιμες παρεμβάσεις είναι το πιο σίγουρο μέτρο, ο πρώτος πυλώνας που σας είπα, είναι τα έκτακτα μέτρα. Προφανώς, τα έκτακτα μέτρα έχουν έναν χαρακτήρα ενίσχυσης. Δηλαδή, οι έκτακτες ενισχύσεις του Δεκεμβρίου στους ευάλωτους συμπολίτες μας πάνω από 700 εκατομμυρίων ευρώ. Οι παρεμβάσεις, όπως είναι η «μόνιμη μείωση τιμής» για έξι μήνες, το «καλάθι του νοικοκυριού» που συνεχίζει και τρέχει, οι έκτακτες παρεμβάσεις για το βρεφικό γάλα και για μια σειρά από άλλα προϊόντα των τελευταίων μηνών. Όλα αυτά δεν είναι πανάκεια. Δεν σημαίνει ότι με αυτά λύνεις το πρόβλημα. Για μένα, ποια είναι η μεγάλη εικόνα; Η μεγάλη εικόνα είναι ότι γίνονται σε χρόνια εισαγόμενης πληθωριστικής κρίσης, πολύ μεγάλου προβλήματος ακρίβειας και για την Ελλάδα, η χώρα μας είναι μια χώρα, η οποία έχει δημιουργήσει 400.000 θέσεις εργασίας. Βλέπουμε επιτέλους νέους ανθρώπους να γυρνούν στον τόπο τους και φίλους μας που ήταν εδώ να βρίσκουν καλύτερες δουλειές. Μόνο 105.000 θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν φέτος με καλύτερο μισθό. Δηλαδή, αν δει κανείς τα ποσοστά, αυξήθηκε κατά 7% το ποσοστό των υπαλλήλων που αμείβονται πάνω από τον κατώτατο μισθό. Αυξήθηκε, επίσης, το ποσοστό πάνω από 1.000 ευρώ. Προφανώς πρέπει να ανέβουν και άλλο οι μισθοί. Ο στόχος για 1.500 ευρώ μέσο μισθό, είναι ο πιο σημαντικός στόχος της δεύτερης τετραετίας. Είναι υποχρέωση της Κυβέρνησης. Εγώ θα πω κάτι: Προφανώς και πρέπει να γίνουν και άλλα πράγματα. Προφανώς υπάρχουν στόχοι στο πρόγραμμά μας που μένει να υλοποιηθούν μέσα σε μια τετραετία. Όμως, να θυμηθούμε ότι μιλάμε για μια χώρα, η οποία ήταν στο χείλος του γκρεμού. Μιλάμε για μια χώρα που μαζεύονταν όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες να συζητήσουν για το πρόβλημά της. Και τώρα, ο Economist την αναφέρει ως «χώρα της χρονιάς». Και σε επίπεδο κράτους Δικαίου, πάρα πολύ τιμητικές οι αναφορές του Economist και της Έκθεσης για το κράτος Δικαίου, σε πείσμα κάποιων που θέλουν να μας συκοφαντούν.
Και για επιστρέψω στα της οικονομίας, δεν τρελάθηκαν όλοι να μας αξιολογούν πλέον, για να έχουμε επενδυτική βαθμίδα. Δεν τρελάθηκε ο Economist, δεν τρελάθηκε η Eurostat να μας έχει σε τριπλάσια πρόβλεψη ανάπτυξης από ό,τι άλλες χώρες της Ευρώπης. Δεν τρελάθηκαν όλοι αυτοί που ήρθαν να επενδύσουν τα χρήματά τους και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Προφανώς, η καθημερινότητα είναι εδώ και οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε. Αλλά η Ελλάδα επέστρεψε.
Για το ενδεχόμενο έκτακτου επιδόματος το Πάσχα
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Δεν έχω τέτοια ενημέρωση και δεν θέλω να καλλιεργώ προσδοκίες στους πολίτες για τις οποίες εγώ δεν είμαι βέβαιος ότι μπορούν να υλοποιηθούν. Η αρχή του Πρωθυπουργού είναι να λέμε αυτά που μπορούμε σίγουρα να κάνουμε και αν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις που το υπερπλεόνασμα το έχουμε επιστρέψει στους πολίτες. Για μας είναι πιο σημαντικό να δημιουργήσουμε και άλλες θέσεις εργασίας με καλύτερους μισθούς, να προχωρήσουμε το πρόγραμμα ανακαίνισης των νοσοκομείων, να διοριστούν όλοι όσοι έχουμε πει στην Υγεία, είναι 6.500 μόνο φέτος. Να αυξηθούν και άλλο οι μισθοί, να αυξηθεί και άλλο ο κατώτατος μισθός. Είναι πολύ πιο βέβαιο ότι με αυτά τα μέτρα θα αντιμετωπίσουμε και τα προβλήματα. Γιατί; Γιατί τα μόνιμα μέτρα μένουν, ακόμα και όταν οι κρίσεις φεύγουν.
Για το ζήτημα των αγροτών
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Να ξεκαθαρίσουμε ότι δημοσιονομικά περιθώρια για περαιτέρω παρεμβάσεις δεν υπάρχουν. Και μάλιστα και οι τελευταίες παρεμβάσεις και του ρεύματος -η παρέμβαση του Πρωθυπουργού για το ρεύμα- που όντως ήταν η δικαιότερη και πιο γενναιόδωρη, γιατί ήταν όντως μεγάλο πρόβλημα το ρεύμα για τους αγρότες, δεν είχε δημοσιονομικό κόστος για τον Έλληνα φορολογούμενο. Και αυτό έχει την αξία του. Δεν έχουμε μια Κυβέρνηση, η οποία έρχεται και ανοίγει το τσουβάλι και μοιράζει λεφτά, γιατί δεν της ανήκουν τα λεφτά αυτά. Είναι λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων. Βέβαια, ήταν μια παρέμβαση, η οποία ήταν αναγκαία, σε συνέχεια της κατά 80% με 90% στήριξης στο ρεύμα για δύο χρόνια και στο αγροτικό ρεύμα, γιατί έτσι έπρεπε να κάνουμε, υπήρχε τεράστιο πρόβλημα. Και βέβαια, η κατά 50% προκαταβολή της επιστροφής στον ειδικό φόρο κατανάλωσης για το πετρέλαιο, που για μένα έχουν πολύ μεγάλη αξία. Και δύο ακόμα: Ως προς το πετρέλαιο, ότι συζητάμε πλέον, με τη συμμετοχή των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα, τη μονιμοποίηση αυτής της επιστροφής, με ένα πολύ πιο δίκαιο σύστημα που ξεκινά από το 2025 και μετά. Και βέβαια, η ρύθμιση χρεών, που και το ρεύμα και η ρύθμιση χρεών χωρίς τόκους και το πετρέλαιο αποκτούν μόνιμα χαρακτηριστικά. Είναι πολύ σημαντικό, να πάμε πλέον, όσο γίνεται περισσότερο, σε έναν χαρακτήρα μόνιμων παρεμβάσεων. Καλά τα έκτακτα μέτρα, βοήθησαν πολύ, τα εφαρμόσαμε σε αρκετές κρίσεις και εμείς, αλλά όλα όσα κάνουμε και έχουν μόνιμο χαρακτήρα, αποδίδουν πολύ περισσότερο. Εμείς, λοιπόν, αυτά μπορούσαμε να δώσουμε. Εξαντλήσαμε τα περιθώρια. «Ξύσαμε τον πάτο του βαρελιού», όπως είχε ειπωθεί πάρα πολλές φορές. Δεν ήταν οι πρώτες παρεμβάσεις. Να σας πω ότι το Φ.Π.Α., ας πούμε, για τις ζωοτροφές και τα λοιπά, πήγε στο κατώτατο επιτρεπόμενο της Ευρώπης, το 6%. Ο ΦΠΑ για τα αγροτικά μηχανήματα μειώθηκε στο 13%.
Για τις αγροτικές κινητοποιήσεις
Θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίσουν να αντιδρούν με έναν πιο ήπιο τρόπο. Θεωρώ ότι θα εκτονωθεί η κατάσταση. Εκείνοι παίρνουν τις αποφάσεις τους. Προφανώς, πρέπει να συμμορφώνονται με τον νόμο και με ό,τι προβλέπεται για τις κινητοποιήσεις και για τις πορείες, ό,τι προβλέπει ο νόμος.
Ο Πρωθυπουργός άνοιξε τη συζήτηση για το 2025 για το πετρέλαιο. Άρα, είναι ένα θέμα για το οποίο θα υπάρξει διαβούλευση με τη συμμετοχή και των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα. Γιατί τα μέτρα αυτά ήταν για όλους τους αγρότες, όχι μόνο για όσους ήρθαν στο Μέγαρο Μαξίμου. Είπε ότι επίκειται μια νέα συνάντηση για τη Θεσσαλία, τις επόμενες εβδομάδες. Για ζητήματα, όμως, που έχουν δημοσιονομικό κόστος εξαντλήθηκαν τα περιθώρια, για να μην καλλιεργούμε προσδοκίες. Και θεωρώ ότι θα επικρατήσουν οι φωνές, οι οποίες αναγνωρίζουν την προσπάθεια της Κυβέρνησης, με πράξεις, όχι με λόγια και θα προχωρήσουμε με έναν υγιή διάλογο και σε όλα τα υπόλοιπα θέματα.
Για τον νόμο για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια και για την ενίσχυση του Δημόσιου Πανεπιστημίου
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Κάποιοι λένε ότι θα ιδιωτικοποιήσουμε τα δημόσια Πανεπιστήμια, όπως το νερό, ας πούμε, θα ιδιωτικοποιούσαμε και το νερό. Αυτά είναι αστεία πράγματα και δυστυχώς, πλέον, κούρασαν τους πολίτες. Εγώ σπούδασα σε δημόσιο σχολείο και δημόσιο Πανεπιστήμιο. Αυτή η ρητορική της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς, η οποία έχει κρατήσει δέσμια την Τριτοβάθμια εκπαίδευση και δυστυχώς είναι πιο δέσμια από οποιαδήποτε άλλη πτυχή της καθημερινότητάς μας, γιατί δυστυχώς εκεί ακόμα «περνάει» αυτό που λέμε «η μπογιά της προπαγάνδας», μέχρι νομίζω τα τελευταία χρόνια που αρχίζει να φαίνεται ότι υπάρχει ελπίδα, δεν έχει βοηθήσει πουθενά όλο αυτό. Κατ΄ αρχάς, το νομοσχέδιο αυτό, το 70% των άρθρων του αναφέρονται στο πως θα στηριχθεί το δημόσιο Πανεπιστήμιο. Του δίνει πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Του δίνει ελευθερίες, του δίνει δυνατότητες, συμπράξεις με ξένα Πανεπιστήμια. Από το 2018 μέχρι το 2023 αυξήθηκε πάνω από 50%, η χρηματοδότηση για τα δημόσια Πανεπιστήμια, αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν και έκτακτες χρηματοδοτήσεις, η τακτική πάνω από 40%, η έκτακτη συνολικά πάνω από 50%, μόνο για τα δημόσια Πανεπιστήμια. Η συνολική για την Παιδεία είναι πολύ παραπάνω. Για τα δημόσια Πανεπιστήμια από το 2018 μέχρι το 2023, η χρηματοδότηση αυξήθηκε. Και αυτοί που είχαν μειώσει τη χρηματοδότηση, μας κατηγορούν, ενώ εμείς την αυξήσαμε την χρηματοδότηση. Αλλά, αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι ο πήχης είναι η Αντιπολίτευση. Αλίμονο, επανεξελέγη αυτή η Κυβέρνηση. Με πολύ λίγα λόγια θα σας πω ότι ως φοιτητής ενός δημόσιου Πανεπιστημίου, που ξεκίνησα να ασχολούμαι ευρύτερα με την πολιτική, γιατί κάποιοι δεν με άφηναν να δώσω εξετάσεις, γιατί δεν ήθελαν μη κρατικά Πανεπιστήμια, γιατί δεν ήθελαν την κατάργηση του ασύλου ανομίας, νιώθω ότι 50 χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση υπάρχει επιτέλους ελπίδα σε αυτό το θέμα.
Και μη κρατικά Πανεπιστήμια θα γίνουν και σημαντικά ιδρύματα θα έρθουν. Με τα κριτήρια, τα οποία είναι τα πιο αυστηρά από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη και εφόσον πληρούν τα κριτήρια που θεωρώ ότι με τις πληροφορίες που υπάρχουν θα τα πληρούν και περισσότερα του ενός ή δύο. Νομίζω ότι θα υπάρχει ενδιαφέρον για την εγκατάσταση μεγάλων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Δεν θέλω να προαναγγείλω καταστάσεις, αλλά η εικόνα που έχω είναι ότι υπάρχει ενδιαφέρον και θα είναι και αυξανόμενο το ενδιαφέρον. Αυτοί οι οποίοι είναι κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων χωρίζουν τους ανθρώπους σε αυτές τις κατηγορίες πλούσιους και φτωχούς. Γιατί; Γιατί ξέρουν ότι ένας που έχει λεφτά και θέλει να πάει σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο, γιατί μπορεί να μην πέρασε στη σχολή που ήθελε θα πάει στο εξωτερικό. Από την Κύπρο μας μέχρι και πολύ πιο μακριά. Το παιδί το οποίο δεν έχει τόσα λεφτά ξέρουν –ενώ είναι οι ίδιοι απόφοιτοι πανεπιστημίων του εξωτερικού- ότι το παιδί αυτό δεν θα μπορεί να πάει. Άρα ναι, η ενίσχυση του δημοσίου πανεπιστημίου είναι κοινωνική πολιτική. Το να δίνεις τη δυνατότητα σε ένα παιδί που τελειώνει το σχολείο να σπουδάσει, εάν θέλει, σε μη κρατικό πανεπιστήμιο στη χώρα του είναι κοινωνική πολιτική. Το να μην αφήνεις καταληψίες με «αιτήματα χωρίς αιτήματα» και αυτό που λέμε «κατάληψη για την κατάληψη», όταν κλείνουν σχολές και εφαρμόζεις το νόμο, είναι κοινωνική πολιτική και δεν είναι κοινωνική πολιτική να εμποδίζεις φοιτητές να σπουδάσουν και να δημιουργείς πρόβλημα σε γονείς, που με το υστέρημά τους θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά τους.
Η κυβέρνηση δεν κάνει πίσω στην ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Σε καμία περίπτωση. Είναι μία εμβληματική μεταρρύθμιση, ένα από τα κορυφαία μας αιτήματα όλα αυτά τα χρόνια. Ήμασταν πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Εγώ θυμάμαι τότε που είχε γίνει μία «κωλοτούμπα» από το ΠΑΣΟΚ τα χρόνια της αείμνηστης Μαριέττας Γιαννάκου, είχαμε χάσει δεν ξέρω και εγώ πόσα χρόνια ως χώρα. Είχα πάει στην Κύπρο πριν από κάποια χρόνια και ντράπηκα για πολλά πράγματα που συμβαίνουν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Ανακαινίζονται πέντε μεγάλες εστίες, αυξάνεται και άλλο η χρηματοδότηση των Δημόσιων Πανεπιστημίων, προχωράει μία σειρά από νομοσχέδια που ψηφίστηκαν στην προηγούμενη τετραετία σε σχέση με τα προγράμματα σπουδών με το ΕΡΑΣΜΟΥΣ, με τις συνεργασίες με ξένα πανεπιστήμια. Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα και δεν είναι ότι τα κάναμε όλα τέλεια. Αλλά το να πυροβολούμε τα πόδια μας ως χώρα και να μην βλέπουμε το δάσος, το οποίο τι λέει; Σαράντα χιλιάδες Έλληνες φοιτητές σπουδάζουν εκτός Ελλάδος. Ξέρετε ότι είναι περισσότεροι σε απόλυτο αριθμό, όχι μόνο αναλογικά, από την Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τι συζητάμε τώρα; Είναι όλοι οι υπόλοιποι χαζοί; Και εννοείται, ότι όποιος θέλει να στέλνει τα παιδιά του στο εξωτερικό, θα συνεχίσει να τα στέλνει στο εξωτερικό. Αλλά, γιατί να μην μπορεί να τα στείλει και στη χώρα μας; Γιατί να απαγορεύουμε σε κάποιον να στείλει το παιδί του σε ένα μη κρατικό;
Γιατί, τώρα, δεν μπορείς να γίνεις γιατρός σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο εκτός Ελλάδος; Απαγορεύεται; Γιατί, δηλαδή, να τιμωρήσεις έναν γονιό, ένα παιδί που θέλει να σπουδάσει σε ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο και να το στείλεις να δώσει παραπάνω χρήματα εκτός Ελλάδος; Γιατί να μην μπορεί η χώρα μας να εισπράξει περισσότερα χρήματα και από αυτά τα ιδρύματα, γιατί θα έχουν πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και χρηματικές, οικονομικές. Γιατί να μην δημιουργηθούν θέσεις εργασίας σε αυτά τα πανεπιστήμια; Γιατί να μην αναπτυχθεί και η οικονομία παράλληλα; Γιατί να μην μείνουν παιδιά τα οποία έφυγαν για να σπουδάσουν και έμειναν εκεί που πήγαν για να δουλέψουν; Γιατί να μην γυρίσουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα; Εγώ δεν μπορώ να βρω ένα σοβαρό επιχείρημα κατά της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων. Και δεν υπάρχει σοβαρό επιχείρημα.
Για τις επερχόμενες ευρωεκλογές
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Νομίζω ότι, είναι καλά να αφήσουμε τον πήχη και να μιλήσουμε για την ουσία. Και η ουσία είναι, ότι οι ευρωεκλογές αυτές είναι μία πολύ σημαντική εκλογική μάχη. Δεν είναι βουλευτικές, αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικές εκλογές. Είναι έναν χρόνο μετά την επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην Κυβέρνηση που ήταν πολύ τιμητική από τους πολίτες και μας γέμισε ευθύνη.
Δεν πρέπει να είναι χαλαρή η ψήφος. Γιατί στις ευρωεκλογές κρίνεται μία κυβέρνηση στο πρώτο τέταρτο της δεύτερης τετραετίας αλλά κρίνεται και η εκπροσώπηση της χώρας μας στην Ευρώπη. Συζητάμε για τις κρίσεις που ζήσαμε. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Πόσες επιχειρήσεις κρατήθηκαν όρθιες στην πανδημία; Πόσες θέσεις εργασίας διατηρήθηκαν;
Αυτά τα μέτρα στήριξης, οι θέσεις εργασίας που κρατήθηκαν, οι εργαζόμενοι που είχαν μία αποζημίωση δόθηκαν από την Ευρώπη γιατί ο Έλληνας Πρωθυπουργός πρωταγωνίστησε σε αυτό. Τα νοσοκομεία που βλέπουμε, επιτέλους να ανακαινίζονται είναι από το ταμείο ανάκαμψης. Πάρα πολλές κρίσιμες αποφάσεις για τους αγρότες μας, για την αποκατάσταση της Θεσσαλίας, ήρθαν από την Ευρώπη όπου η Ελλάδα από κει που ήταν ουραγός, πρωταγωνιστεί. Η Ελλάδα, λοιπόν, θέλει ισχυρή ηγεσία στην Ευρώπη, ισχυρή Νέα Δημοκρατία και βέβαια τους πιο σοβαρούς – αυτό θα το κρίνουν οι πολίτες – εκπροσώπους.
Για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτος δικαίου
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Η κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρα για ζητήματα κράτους δικαίου και ελευθερίας του Τύπου, αποτυπώνεται στην ετήσια έκθεση για το κράτος δικαίου που συντάσσεται και αναρτάται για κάθε χώρα ξεχωριστά κάθε χρόνο. Η τελευταία ήταν τον Ιούλιο, επίκειται η επόμενη τον προσεχή Ιούνιο. Αυτό είναι η επίσημη έκθεση της Ευρώπης για κάθε κράτος με βάση τα νομοσχέδια που έχει ψηφίσει η κάθε χώρα, τις ενέργειες κάθε χώρας, την κατάσταση που επικρατεί σε κάθε χώρα. Στην τελευταία, λοιπόν, έκθεση αναγνωρίστηκε μία πολύ σημαντική πρόοδος για την Ελλάδα. Αυτή η πρόοδος επιβεβαιώνεται από εκθέσεις όπως του Economist που μας έχει πλέον στην κατηγορία «πλήρης δημοκρατία» μετά από πάρα πολλά χρόνια, μετά το 2010 και μας ανέβασε και πέντε θέσεις, πάνω από πολύ μεγάλα κράτη και ισχυρές δημοκρατίες. Αλλά ούτε ο Economist, ούτε ένα ψήφισμα λένε όλη την πραγματικότητα. Όλη την πραγματικότητα τη λέει η επίσημη έκθεση. Θα μου πείτε και τι έγινε; Κάτι το οποίο έχει γίνει και άλλες φορές. Η Ελλάδα, τι σας είπα πριν; Από επαίτης, πρωταγωνιστεί. Ωραία. Αυτό δεν αρέσει ούτε στην ευρωπαϊκή αριστερά, ούτε στην κεντροαριστερά, ούτε στα κόμματα που συνεργάζονται με αυτούς. Την Ελλάδα θέλουν να την «κοντύνουν» κάποιοι όπως και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Κάποιοι, όμως, οι οποίοι είχαν ανακαλύψει κάποτε μία δήθεν «νεκρή Μαρία» στον Έβρο, κάποιοι που είχαν εισηγηθεί να μπλοκαριστεί η χρηματοδότηση του φράχτη στον Έβρο από ευρωπαϊκούς πόρους, οι ίδιοι πάνω – κάτω, έφεραν αυτό το ψήφισμα και το ψήφισαν. Και αν για τους ξένους ευρωβουλευτές των άλλων κομμάτων δεν μπορούμε να πούμε πάρα πολλά, για τους Έλληνες ευρωβουλευτές που συνέπραξαν στην ψήφιση αυτή, πραγματικά είναι ντροπή. Γιατί δεν είναι μόνο ότι συμμετείχαν στην κατασυκοφάντηση της χώρας τους. Αυτό το έχουμε ξεπεράσει, δυστυχώς το έχουμε συνηθίσει και είναι μία άσχημη συνήθεια. Συνέπραξαν σε ένα ψήφισμα που ζητούσε τον περιορισμό της χρηματοδότησης της χώρας τους. Έβαλαν με λίγα λόγια – και δεν υπάρχει κίνδυνος δεν θα γίνει, ψήφισμα είναι – αλλά έβαλαν το μικροκομματικό τους συμφέρον πάνω από την Ελλάδα. Ψηφίστηκαν από τους Έλληνες πολίτες, πληρώνονται από τους ευρωπαίους, άρα, και Έλληνες φορολογούμενους για να ψηφίζουν ψηφίσματα κατά της χώρας τους. Αυτό είναι θλιβερό.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη
