Σημεία Συνέντευξης του Κυβερνητικού Εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη στην εκπομπή του OPEN «Ώρα Ελλάδος» στους δημοσιογράφους Παναγιώτη Στάθη και Γιάννη Κολοκυθά
Για τα νομοσχέδια που δρομολογούνται για το νέο έτος και το πολιτικό κόστος των μεταρρυθμίσεων
Αυτό που περιμένουμε και έχει προαναγγελθεί και φαίνεται ότι συνεχίζεται με ακόμη μεγαλύτερο ρυθμό είναι μια σειρά από πολύ σημαντικές τομές που -για να κάνουμε και ο καθένας τη δική του αυτοκριτική- ήταν κάποιες φορές ταμπού. Πάγωσαν για πολλά χρονιά σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τη χώρα. Αρκεί να δει κανείς- προφανώς σε μια περίοδο πολλών προβλημάτων και εισαγόμενων κρίσεων-πόσες αλλαγές γίνονται- και ειδικά αυτούς τους μήνες- και προχωράνε. Και για την επιστολική ψήφο και για τα μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά παραρτήματα στα πανεπιστήμια, και το οικονομικό πρόγραμμα που ψηφίστηκε, και οι αλλαγές στη Δικαιοσύνη που φέρνει ο υπουργός Δικαιοσύνης, και οι αλλαγές στην υγεία.
Οι πολίτες αναγνώρισαν τη διάθεση, τη βούληση και την αποτελεσματικότητα ενός Πρωθυπουργού που σε μια δύσκολη περίοδο φέρνει αποτελέσματα. Χρειάζεται περισσότερα; Χρειάζεται περισσότερα. Και αυτό προσπαθεί να κάνει και ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση. Σε αυτή, λοιπόν, τη λογική δεν θα μας επιτρεπόταν να ζυγίζουμε πολιτικά κόστη σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Το μόνο που ζυγίζουμε είναι το όφελος των πολιτών. Δηλαδή οι μεταρρυθμίσεις μας να είναι υπέρ των πολιτών και της χώρας.
Για το νομοσχέδιο για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών
Προφανώς ακούμε με πολύ μεγάλο σεβασμό τις απόψεις όλων και τις απόψεις της Εκκλησίας, πάντα τη συντριπτική πλειοψηφία των απόψεων που βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο. Γιατί νομίζω, η Εκκλησία, η θρησκεία μας, όσα πιστεύουμε έχουν πρώτα διδάξει την αγάπη, το «αγαπάτε αλλήλους». Κυρίως σε αυτό το πνεύμα πρέπει να κινούμαστε όλοι. Χωρίς να είμαι εγώ αυτός που θα κάνει υποδείξεις στον οποιοδήποτε.
Θα σας πω δύο πράγματα. Το πρώτο είναι, όπως σωστά είπατε και το επαναλαμβάνω και εγώ, με όλο τον σεβασμό στην Εκκλησία, υπάρχει η Νομοθετική, η Εκτελεστική και η Δικαστική εξουσία στη χώρα με διακριτούς ρόλους. Και με βάση το πρόγραμμά της η Εκτελεστική εξουσία -εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει μια συγκεκριμένη νομοθέτηση μέσα στην τετραετία- προχωράμε για το συμφέρον της κοινωνίας. Και καμιά φορά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που ρυθμίζονται, αποκαθίστανται κάποιες αδικίες για κάποιους ανθρώπους χωρίς απαραιτήτως αυτό να σημαίνει ότι μετράμε, ζυγίζουμε δημοσκοπικά κάθε μεταρρύθμιση. Αλίμονο αν πρέπει να διορθωθεί μια αδικία, αν πρέπει να λυθεί μια εκκρεμότητα και να μην το κάνει αυτό μια Κυβέρνηση γιατί μπορεί να βλέπει μια δημοσκόπηση σε ένα συγκεκριμένο θέμα.
Υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση για το τι θα φέρουμε, τι δεν θα φέρουμε. Ας δούμε τι θα φέρει η Κυβέρνηση, γιατί εγώ που είμαι Κυβερνητικός Εκπρόσωπος- που είναι υποχρέωσή μου και τιμή μου να υπερασπίζομαι τις νομοθετικές πρωτοβουλίες μιας Κυβέρνησης που δεν θέλει να βάλει νερό στο κρασί της- δεν το έχω δει ακόμη το κείμενο. Να ξέρουμε δηλαδή για τι μιλάμε. Το «όλα στην ώρα τους» δεν είναι πρόσχημα, δεν είναι σχήμα λόγου και δεν έχει αιτίες στο να αποφύγουμε τη συζήτηση. Είναι για να γίνει σωστά η συζήτηση. Άρα, επειδή δεν είναι ένα πολύ απλό θέμα, είναι ένα σύνθετο θέμα, το οποίο έχει πολλές επιμέρους εκφάνσεις, ας δούμε πρώτα, ποιο θα είναι το κείμενο της Κυβέρνησης.
Για τους Ποινικούς Κώδικες
Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιες στρεβλώσεις, ως προς το νομικό σύστημα.
Η πρώτη είναι η καθυστέρηση της Δικαιοσύνης. Ζούμε σε μία χώρα, που είναι δεδομένο, σχεδόν, ότι όταν έρχεται μία υπόθεση, όταν πάει στο ακροατήριο, θα έχει μία, δύο, τρεις, τέσσερις αναβολές. Υπάρχει μία υπερβολική στοχοποίηση πολλές φορές των δικηγόρων. Έχουν ευθύνη και οι δικηγόροι σε αυτό, πολλές φορές και οι πελάτες, οι εντολείς, κάνουν κατάχρηση αυτής της δυνατότητας και ζητάνε από τους δικηγόρους να βρουν λόγους αναβολής. Κάποιες φορές οι αναβολές είναι πραγματικές, κάποιες φορές είναι προσχηματικές. Εν πάση περιπτώσει, δουλειά της Κυβέρνησης είναι να λύνει αυτά τα προβλήματα, γι’ αυτό και θεωρώ το πρώτο και σημαντικότερο είναι το πλέγμα των παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση αυτής της παθογένειας της καθυστέρησης στην απονομή της Δικαιοσύνης. Δεν είναι μόνο μία, δηλαδή η αναβολή. Είναι και η αλλαγή στη σύνθεση πολλών δικαστηρίων, για να γίνονται πιο γρήγορα οι υποθέσεις, με άλλη σύνθεση, όλα αυτά θα τα συζητήσουμε.
Το δεύτερο είναι ο κανόνας, δυστυχώς, που ίσχυε πάρα πολλά χρόνια και ήρθε και το αποτελείωσε ο Ποινικός Κώδικας του ΣΥΡΙΖΑ. Η μόνη κατηγορία στην οποία είχε κατά πλειοψηφία ο ΣΥΡΙΖΑ την εμπιστοσύνη ήταν στους φυλακισμένους. Κέρδισε τις εκλογές μόνο στις φυλακές. Έβγαλε έναν Ποινικό Κώδικα ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 που ήταν η χαρά του εγκληματία. Μετέτρεπε πολλά κακουργήματα σε πλημμελήματα.
Αυτή η παθογένεια που περιγράφω με τα πλημμελήματα, που σχεδόν όλα οδηγούνταν σε αναστολή, νομίζω ότι έπρεπε ν’ αλλάξει. Αυτά όλα τα «καλόπαιδα», όπως τα συζητάμε, δεν κάνουν μόνο βαριά κακουργήματα, κάνουν και κάποια πλημμελήματα. Τι γίνεται, λοιπόν; Οδηγούνται στον Εισαγγελέα, την επόμενη ημέρα πηγαίνουν στο Αυτόφωρο, αναβολή, ελεύθεροι κατά κανόνα και κάποια στιγμή δικάζονται με αναστολή. Ε, δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτό να συνεχίζεται να συμβαίνει. Προφανώς θα υπάρχουν κοινωφελείς εργασίες, μετατροπές.
Το τρίτο, το οποίο είναι λιγότερο δημοφιλές, γιατί αφορά μια συγκεκριμένη κατηγορία σκληρών εγκληματιών, αλλά και αυτό είναι θέμα, είναι αυτό που λέμε «υφ’ όρον απόλυση». Δηλαδή, «έφαγε» ο άλλος 15 χρόνια, γιατί έτσι έκρινε το Δικαστήριο ―η Δικαιοσύνη αποφασίζει― και εξέτισε πάρα πολύ λιγότερα.
Ποια είναι η κρίσιμη συζήτηση; Να έρθει ο νομικός κόσμος, που είναι πολύτιμη η συνδρομή του και χωρίς τη δική του συνδρομή δεν μπορεί να γίνει ένα τέτοιο νομοθέτημα, και να πει τις ενστάσεις του. Αλλά να δούμε όλοι μαζί το δάσος. Όχι να μην κάνουμε συζήτηση για σημαντικά ή λιγότερο σημαντικά επιμέρους ζητήματα, να την κάνουμε, αλλά να αποδεχθούμε το πρόβλημα.
Για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας
Θα σας πω κάτι το οποίο το έχω αντιμετωπίσει και ως Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας, έχοντας τη δυνατότητα και την ευκαιρία να βρεθώ σε πολλές περιοχές και της Αττικής κυρίως και της Ελλάδας, αλλά εδώ μιλάμε κυρίως για την Αττική, πηγαίνοντας από το ένα αστυνομικό τμήμα στο άλλο και έβλεπα την υποστελέχωση. Και μάλιστα ήταν τα πρώτα χρόνια στη διάρκεια της δικής μας διακυβέρνησης. Έχουν γίνει, λοιπόν, πάρα πολλές κινήσεις, γιατί για μένα το πρώτο που πρέπει να βελτιωθεί – έχουν γίνει κινήσεις και από την προηγούμενη πολιτική ηγεσία, τον κ. Θεοδωρικάκο και τώρα από τον Γιάννη Οικονόμου – είναι να επιστρέψουν οι αστυνομικοί στα τμήματα και στους δρόμους και με την αποδέσμευση από φύλαξη προσώπων. Επιπλέον όσοι τελειώνουν πηγαίνουν κατευθείαν στην Αττική. Γιατί για μένα το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα στους δρόμους.
Το δεύτερο άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι κάμερες. Και στους δρόμους και στους αστυνομικούς και στα οχήματα. Ως προς τις επιχειρήσεις της Αστυνομίας, και για τα οχήματα που συζητάτε και για όλα τα υπόλοιπα, να πούμε το πρόβλημα με το όνομά του. Το πρόβλημα είναι ότι για πάρα πολλά χρόνια, δυστυχώς, αντιμετωπιζόταν ένα μέρος αυτών των πρωτοβουλιών, με βάση το πολιτικό κόστος. Δηλαδή, να είμαστε αρεστοί συνολικά, να έχουμε τις μεταθέσεις που πρέπει. Χρειάζεται, λοιπόν, μια μετάβαση, γίνεται σταδιακά. Μην περιμένετε από τη μια μέρα στην άλλη να εξαφανιστεί η εγκληματικότητα. Σε κανένα Κράτος του κόσμου δεν έχει γίνει αυτό.
Η εγκληματικότητα αντιμετωπίζεται μέρα-μέρα με περισσότερη αστυνόμευση, πιο σωστό τρόπο οργάνωσης, με αποτελέσματα τα οποία φαίνονται σταδιακά.
Για την υπόθεση του Φ. Μπελέρη
Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έχει αλλάξει τη στάση της. Η στάση της είναι συγκεκριμένη. Θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει πλήρως κατανοητό, να γίνουν σεβαστά τα αυτονόητα δικαιώματα του Φρέντι Μπελέρη, ως νόμιμα εκλεγμένου δημάρχου. Και ως προς το θέμα της ορκωμοσίας, ως προς το να αναγνωριστεί, δηλαδή, το εκλογικό αποτέλεσμα και ως προς το θέμα του τεκμηρίου αθωότητας. Γιατί έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος πρέπει να δικαστεί με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων του. Το γεγονός ότι είχαμε την απόλυτη στρεβλότητα και ο νόμιμα εκλεγμένος δήμαρχος να μην έχει ορκιστεί και αυτός ο οποίος έχει καταψηφιστεί, κατά πρωτοτυπία σε όλη την Ευρώπη , δεν υπάρχει άλλος δήμος να παραμένει αυτός που καταψηφίστηκε, αυτό ήταν η απόλυτη παραδοξότητα. Σίγουρα, λοιπόν, αν εν μέρει αρθεί αυτή η παραδοξότητα, σίγουρα είναι κάτι το οποίο καταγράφεται θετικά. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι έχουμε έναν νόμιμα εκλεγμένο δήμαρχο, ο οποίος αυτή τη στιγμή δεν έχει ορκιστεί.
Συνολικά η ενταξιακή πορεία μιας χώρας περνάει από τον σεβασμό των Κανόνων του Κράτους Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό είναι οριζόντιο. Τα όπλα της, τα συνολικά θεσμικά όπλα που έχει μια Κυβέρνηση και εκτός συνόρων, εν προκειμένω, τα χρησιμοποιεί με βάση τις αποφάσεις του Πρωθυπουργού και τις ισχύουσες συνθήκες. Σίγουρα, πάντως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση αυτή δεν κάνει εκπτώσεις σε ζητήματα Κράτους Δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εμείς αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να διεκδικούμε τα αυτονόητα δικαιώματα να γίνουν σεβαστά ενός ανθρώπου ο οποίος εξελέγη. Και το κάνουμε σε όλα τα επίπεδα. Η ελληνική θέση έγινε ευρωπαϊκή θέση. Να το θυμίσουμε αυτό. Έγινε ευρωπαϊκή θέση και σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου. Αυτό έγινε με τις πρωτοβουλίες του Έλληνα Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης.
Το ξαναλέω: Δεν είναι ένα διμερές ζήτημα. Δεν είναι ένα ζήτημα μεταξύ δύο Κρατών. Είναι ένα ζήτημα σεβασμού του Κράτους Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Και σε αυτά τα ζητήματα εμείς εκπτώσεις δεν κάνουμε.
