Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσο ζάχαρη καταναλώνεις καθημερινά και πόση από αυτή την ποσότητα χρειάζεσαι πραγματικά;
Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει όλες αυτές τις συνταγές που ξεφυτρώνουν καθημερινά και προτείνουν μέλι, σιρόπι αγαύης, σιρόπι σφενδάμου ή φρούτα, όπως η μπανάνα και οι χουρμάδες, αντί για ζάχαρη. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που θα έχεις ακούσει πως η ζάχαρη αποτελεί ένα από τα τρία «λευκά δηλητήρια» στη διατροφή μας.
Η νίκη κατά της Ζάχαρης
Φαντάζομαι πως θα έχεις συναντήσει, επίσης, κάποιον φίλο ή γνωστό σου που με μεγάλη υπερηφάνεια θα σου έχει πει πως κατάφερε να “κόψει” τελείως τη ζάχαρη από τη ζωή του και πως αυτό άλλαξε την καθημερινότητά του.
Είναι όμως όλα αυτά μια “μόδα” που κυριαρχεί στο διαδίκτυο ή είναι κάτι παραπάνω; Αυτές είναι λίγες από τις ερωτήσεις που έχω συγκεντρώσει, τις απαντήσεις των οποίων και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω σε αυτόν τον οδηγό.
Ας ξεκινήσουμε όμως από την αρχή..
Λίγα λόγια για τη Ζάχαρη
Το χθες για τη Ζάχαρη
Η ζάχαρη αποτελεί κατά παράδοση ένα βασικό προϊόν διατροφής. Ήταν ήδη γνωστή στη διάρκεια του Μεσαίωνα, όπου οι Ευρωπαίοι την αποκαλούσαν ως «λευκό αλάτι». Την περίοδο αυτή η ζάχαρη ήταν εξαιρετικά ακριβή και τη χρησιμοποιούσαν για πιο εύκολη κατανάλωση των διαφόρων βοτάνων και λοιπών ειδών της φαρμακοποιίας. Η σχεδόν δεκαπλάσια τιμή της, σε σχέση με το μέλι όμως, έκανε τη χρήση της ως κανονικού τροφίμου απαγορευτική.
Η αξία της σήμερα
Σήμερα, αντίθετα, αποτελεί ένα από τα πιο φθηνά και άφθονα συστατικά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αντιστοιχεί σε μία από τις τέσσερις θεμελιώδεις γεύσεις, μαζί με την όξινη, την πικρή και την αλμυρή, ωστόσο η χρήση δεν περιορίζεται μόνο στην γλυκιά της γεύση. Διαθέτει αρκετές ακόμα ιδιότητες που την καθιστούν χρήσιμη στη βιομηχανία τροφίμων όπως η ικανότητά της να συντηρεί και να συμμετέχει στη διαμόρφωση βασικών «οργανοληπτικών» χαρακτηριστικών των τροφίμων. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα αποτελούν η μαρμελάδα και τα γλυκά του κουταλιού, στα οποία χωρίς την προσθήκη ζάχαρης δεν επιτυγχάνεται το ίδιο αποτέλεσμα στο χρώμα, την υφή και τη διάρκειά τους. Αυτή λοιπόν η εύκολη και άμεση πρόσβασή της αποτέλεσε και έναν από τους λόγους για την ολοένα και αυξανόμενη χρήση της από τις βιομηχανίες τροφίμων.
Πριν περάσουμε όμως να δούμε περισσότερα σχετικά με την κατανάλωσή της, ας θυμηθούμε κάποιες βασικές πληροφορίες για τη διαδικασία παραγωγής της.
Πού παράγεται η Ζάχαρη;
Δύο είναι πρώτες ύλες που μπορούν να δώσουν την επιτραπέζια ζάχαρη, ή διαφορετικά τη λευκή κρυσταλλική, το ζαχαρότευτλο και το ζαχαροκάλαμο. Το ζαχαρότευτλο ευδοκιμεί σε περιοχές με εύκρατο κλίμα (όπως η Ευρώπη και, συγκεκριμένα, η χώρα μας). Μάλιστα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση παράγεται το 50% της συνολικής ποσότητας ζάχαρης από τεύτλα, γεγονός που την καθιστά τον μεγαλύτερο παραγωγό του συγκεκριμένου είδους παγκοσμίως.
Από την άλλη, τα ζαχαροκάλαμα ευδοκιμούν σε τροπικές περιοχές. Η παρασκευή ζάχαρης από αυτά είναι ευκολότερη, καθώς περιέχουν λιγότερες ξένες ουσίες από τα ζαχαρότευτλα, αντιπροσωπεύοντας έτσι το 80% της παγκόσμιας παραγωγής στις μέρες μας.
Πώς Παράγεται η Ζάχαρη;
Ανεξάρτητα από το ποια είναι η πρώτη ύλη, η διαδικασία παραγωγής είναι παρόμοια. Αρχικά, η πρώτη ύλη τεμαχίζεται και συμπιέζεται παράγοντας έναν χυμό ο οποίος, στη συνέχεια, θερμαίνεται ώστε να πήξει και αποκτήσει καφέ χρώμα. Καθώς συνεχίζει να θερμαίνεται το περιεχόμενο σε αυτόν νερό εξατμίζεται με αποτέλεσμα τα υπολείμματα να μετατρέπονται σε υγρούς κρυστάλλους.
Ακολουθεί η απομάκρυνση του σιροπιού, που αποτελεί τη μελάσα. Η καφέ νωπή ζάχαρη (ακατέργαστη) που απομένει καθαρίζεται από πιθανά ξένα σώματα (π.χ. χώμα, έντομα) και υποβάλλεται στην παραπάνω διαδικασία άλλες δύο φορές, για να αποκτήσει το γνώριμο λευκό χρώμα.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου:
