Θυμάμαι ότι εδώ και χρόνια το μέγιστο ζητούμενο κυβερνήσεων, πολιτικών και οικονομικών αναλυτών, είναι δυο πράγματα:
Α. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Β. Οι αναγκαίες μεγάλες μεταρρυθμίσεις στο Φορολογικό σύστημα, στην Υγεία, στην Παιδεία και στη Δικαιοσύνη.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι ζητάμε μεταρρυθμίσεις. Όλοι ζητάμε πάταξη της φοροδιαφυγής. Με μια μικρή λεπτομέρεια: Να μην αγγίζουν εμάς!
Προσέξτε: Δεκάδες χιλιάδες από εμάς, βγήκαμε στους δρόμους, το 2001, για να μη περάσει η εξαιρετική μεταρρύθμιση Γιαννίτση στο Ασφαλιστικό. Πρωτεργάτης των κινητοποιήσεων η Αριστερά. Το αποτέλεσμα ήταν η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού να «παγώσει» , αλλά και να πνίξει την οικονομία. Μοιραία ήρθαν τα μνημόνια, οι μειώσεις συντάξεων και μισθών κι ένα σωρό δεινά. Ποιος έχασε;
Σήμερα η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρεί να κάνει πράξη αυτό που είχε στο πρόγραμμά της και υπερψηφίστηκε. Την αντικοινωνική φοροδιαφυγή πολλών κλάδων του ιδιωτικού τομέα. Δεν είναι δυνατόν, το γράφουμε χρόνια, ο υδραυλικός (δανείζομαι το επάγγελμα) να δηλώνει λιγότερο κέρδος από τον μισθωτό υπάλληλό του. Και να εισπράττει κιόλας όλα τα κοινωνικά επιδόματα που βγαίνουν από τους φόρους που πληρώνει ο ..υπάλληλός του!
Τι ήταν να το κάνει; Ξεσηκώθηκαν κι οι πέτρες. Συνδικαλιστικές ενώσεις, κόμματα και λοιποί φορείς. Κυρίως με παρότρυνση της Αριστεράς που ξαφνικά … αγάπησε τα αφεντικά/καπιταλιστές…
Τώρα, η κυβέρνηση σκέφτεται τις αντιδράσεις. Αν κάνει πίσω θα έχει δεχθεί τεράστιο πλήγμα στην αξιοπιστία της.
Προσέξτε: Ποιες ήταν οι μεταρρυθμίσεις σταθμοί της ΝΔ στην πρώτη της τετραετία; Ήταν η ταχεία έκδοση συντάξεων και το ψηφιακό κράτος. Τόση η μια όσο και η άλλη μπορεί να «χώθηκαν» στα σπλάχνα του βαθέως κράτους, αλλά δεν είχαν οικονομικό αντίκτυπο στους πολλούς. Ίσα ίσα, μόνο όφελος υπήρξε, σε επίπεδο χαμένου πανάκριβου χρόνου.
Προσέξτε κι αυτό: Ποιες μεταρρυθμίσεις βάλτωσαν; Η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που γίνεται στα ψέματα με «φασόν» διαδικασίες της πλάκας και η πανεπιστημιακή αστυνομία, όπου η κυβέρνηση υπέκυψε σε μια φούχτα Αριστερά γκρουπούσκουλα.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν είχαν οικονομικό περιεχόμενο, μόνο ιδεοληπτικό. Παρά τούτο, απέτυχαν. Η κυβέρνηση λιγοψύχησε.
Η ουσία είναι ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε κράτος χωρίς να ενοχληθεί η νιρβάνα μας. Δεν μπορεί να έχουμε καλύτερη Υγεία και Παιδεία όταν φοροδιαφεύγουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε απαίτηση του καλύτερου σχολείου για τα παιδιά μας, όταν για μια δουλειά αμειβόμαστε διαφορετικά με ΦΠΑ και αλλιώς χωρίς αυτόν.
Δεν μπορεί οι καθεστηκυίες νοοτροπίες που μας έφτασαν στην διάλυση της κοινωνίας, να υπερνικούν την λογική, την αναγκαιότητα, ακόμη και την ηθική. Δεν μπορεί η αδράνεια να νικά συστηματικά την πρόοδο. Και δη με σημαιοφόρους τους αυτοαποκαλούμενους προοδευτικούς.
Από την άλλη πλευρά, καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να μεταρρυθμίσει, χωρίς συναινέσεις και υπογραφές κοινωνικού συμβολαίου. Οι συγκρούσεις μπορεί να διασαλεύσουν τη σταθερότητα που αυτή η κυβέρνηση κατάφερε με πολύ δουλειά.
Ας δούνε καλά τους χειρισμούς τους στο Μαξίμου.
Ναι, να μη κάνουν βήμα πίσω, ο πυρήνας του φορολογικού νομοσχεδίου είναι στη σωστή κατεύθυνση.
Κι εμείς, όλοι εμείς, πρέπει να το πάρουμε αλλιώς. Τα … αντάρτικα μόνο εις βάρος μας αποβαίνουν τελικά. Έχουμε πείρα πια από αυτά και τις καταστροφικές τους συνέπειες.
