ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΣΕΡΡΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΠΟΥΜΠΑ για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Τουρισμού: «Διατάξεις για την ενίσχυση της βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης». (ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ)
Κυρίες του Υπουργείου, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ξέρετε υπάρχει ένα όμορφο ρητό του Θουκιδίδη που λέει: «Ο πόλεμος δε, βίαιος διδασκάλος». Νομίζω ότι αυτό τα εμπεριέχει όλα, για κάθε πόλεμο, για ειδεχθέστατα εγκλήματα που γίνονται και είναι ό,τι χειρότερο για τις επόμενες γενιές. Και στην πολιτική, βέβαια, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ έλεγε ότι: «η πολιτική είναι ικανότητα να δεις τι θα γίνει αύριο και αύριο να εξηγείς γιατί δεν έγινε».
Κάπως έτσι βλέπουμε πολλά νομοθετήματα, κυρία Υπουργέ, και στο θέμα του τουρισμού. Εμείς,η Ελληνική Λύση, στο πρόγραμμά μας μιλάμε για έναν βιώσιμο ποιοτικό τουρισμ, ο οποίος μπορεί κατά περίπτωση να συνδεθεί και με τον αγροτικό τουρισμό με τον πρωτογενή τομέα. Διότι το να καταργείτε εσείς σήμερα το Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού και να δημιουργείτε άλλους φορείς, για εμάς είναι ένα δαιδαλώδες σύστημα αυτό το οποίο δεν θα επιφέρει απτά αποτελέσματα, όπως το παρατηρητήριο που λέγεται από το άρθρο 5 ή 6 σε ό,τι αφορά τον παράκτιο θαλάσσιο τουρισμό. Καλά τα στατιστικά στοιχεία για να υλοποιηθούν, αλλά η πραγματικότητα της αγοράς είναι τελείως διαφορετική.
Έχουν γίνει λάθη, παραλείψεις δεν είναι όλα ευθύνη δικιά σας, αλλά εδώ πάμε να δημιουργήσουμε έναν ποιοτικό τουρισμό με βάση τα οικονομικά στοιχεία σε ό,τι αφορά το ΑΕΠ. Έτσι εμείς δεν αναδεικνύουμε -όπως λέμε στην Ελληνική Λύση ορθά- τα αρχαιοελληνικά μας μνημεία και τα έχουμε να ερημώνουν. Δεν είναι μόνο οΤύμβος Καστά από την εκλογική μου περιφέρεια στις Σέρρες, είναι μια σειρά μνημείων. Πηγαίνει εκεί ο επισκέπτης και δεν βλέπει ένα περίπτερο info, δηλαδή μια πληροφορία για το μνημείο.
Άρα, λοιπόν, δεν αναδεικνύουμε τον λεγόμενο τουρισμό μνημείων. Δεν έχουν γίνει ενέργειες. Ή όταν έχουμε τους μακεδονικούς τάφους με λαμαρίνες, στη δική μου περιοχή, δεν υπάρχει επισκεψιμότητα. Δεν αναδεικνύεται κύριος θρησκευτικός τουρισμός. Υπάρχουν πολλά μοναστήρια σήμερα τα οποία τα επισκέφτηκα -και δημοσιογραφικές εκπομπές θυμάμαι- και την Προυσιώτισσα και την Παναγία τη Μαυριώτισσα στην Ευρυτανία, αλλά όταν έχω σήμερα την παλαιοχριστιανική Αμφίπολη πλησίον του Τύμβου Καστά και δεν μπορεί να είναι επισκέψιμη από χριστιανούς ορθόδοξους που έρχονται ακόμη και από την Ασία, πώς εμείς θα μιλάμε για έναν ουσιαστικό θρησκευτικό τουρισμό; Πείτε μου πώς μπορούμε να μιλάμε για έναν τέτοιο τουρισμό, όταν δεν έχουμε χαρτογραφήσει ακόμη τα περιπατητικά μονοπάτια στον ορεινό τουρισμό;
Διότι δημιουργούνται στους άλλους θεσμούς παρατηρητήρια, όπως είπαμε, παράκτιου θαλάσσιου τουρισμού. Ή για τους οινοπαραγωγούς, όπου εκεί εμείς θα συμφωνήσουμε παρά τα πολλά λάθη που έχουν γίνει και για τον οίνο, για το κρασί, στην ανάδειξη του προϊόντος. Εδώ, όμως, πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από τα πέντε-δέκα νησιά ή ορεινούς προορισμούς που είναι οι φημισμένοι. Τι γίνεται με τα άλλα; Τι γίνεται με παραμεθόριες περιοχές δυσπρόσιτες περιοχές και με μικρά νησιά. Εκεί πρέπει να ρίξουμε μια βαρύτητα. Τους μέντορες στο Υπουργείο τους θέλετε. Πρέπει να εξειδικευτούμε, να εναρμονιστούμε, να εγκλιματιστούμε στα νέα δεδομένα για να έχουμε έναν ολοκληρωμένο τουρισμό.
Τώρα, θα μου πείτε σε αυτό που λέμε πρωτογενής τομέας, που για εμάς είναι ακρογωνιαίος λίθος, είναι ο πρώτος βασικός πυλώνας, αν δημιουργηθούν όπως παλαιότερα, κάποιες σχολές αγροτικού ενδιαφέροντος ή αγροκτήματα ή πρότυπα κτηνοτροφικά πάρκα, μπορούν να προσελκύσουν επισκέπτες.
Αν σήμερα δημιουργήσεις ένα πρότυπο αγροτικό πάρκο, όπως λέει και επικεφαλής μας ο Κυριάκος ο Βελόπουλος, για παράδειγμα «Λουλούδι του Δαρβίνου», αρώνια, μύρτιλα, κράνα αυτό προσελκύει επισκέπτες. Όταν σήμερα υπάρχει μόνο μία τράπεζα σπόρων, το Αρχιπέλαγος στη Σάμο, μπορείς να προσελκύσεις. Άρα, λοιπόν, μπορούμε να συνδέσουμε μορφές τουρισμού γενικότερα για έναν ποιοτικό εξειδικευμένο τουρισμό. Δεν το έχουμε κάνει. Πέντε, δέκα νησιά δουλεύουν το καλοκαίρι, κάποιοι τέσσερις, πέντε ορεινοί προορισμοί τον χειμώνα και τέλος.
Εδώ, δηλαδή, με αυτά τα οποία λέτε και για τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα τους ανθρώπους τους έχουμε ρουφήξει μέσα από φόρους. Ας απλοποιήσουμε κάποια πράγματα. Σας το είπαμε και στην επιτροπή, κυρία Υπουργέ, τώρα με τη Θεσσαλία και τη θεομηνία που οι άνθρωποι έχουν πληγεί, πρέπει να βοηθήσουμε τους Νομούς Μαγνησίας, Καρδίτσας, Τρικάλων, Λάρισας και κάποιες άλλες περιοχές. Επειδή, λοιπόν, η δημόσια ελληνική τηλεόραση είναι ένα αγαθό, του Έλληνα πολίτη, ενημέρωσης και ψυχαγωγίας, η πρόταση της Ελληνικής Λύσης είναι να δημιουργήσετε σποτ, τα οποία να προβληθούν δωρεάν μέσω της ΕΡΤ, για να μπορεί ο κόσμος να πάει τα Σαββατοκύριακα ή τα Χριστούγεννα στο Πήλιο, στα Άγραφα, στη λίμνη Πλαστήρα, όπου αυτός θα επιλέξει, αλλά να είναι σε περιοχές που έχουν πληγεί για να μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε. Τώρα μας χρειάζονται!
Θα σταθούμε λίγο στο ναυάγιο της Ζακύνθου για το οποίο η Ελληνική Λύση είχε φέρει και στοιχεία στο παρελθόν όταν το είχαμε συζητήσει εδώ και μπήκαν προβληματισμοί. Είναι το άρθρο 11. Εδώ, βεβαίως, μπαίνουν ερωτήματα. Με την υπ’ αριθμόν 66/ 21-11-22 πρόσκληση της επιτροπής για υποβολή προσφορών για την απευθείας ανάθεση παροχής νομικών συμβουλών, δαπανήθηκαν 12.400 ευρώ.
Υπάρχει η 4615/2022, όπου δαπανήθηκαν για την ανάθεση τεχνικών μελετών άνωθεν του ναυαγίου 71.600 ευρώ. Τα νούμερα πολλές φορές λένε την αλήθεια. Δεν είναι καλό να μένουμε μόνο σε νούμερα. Πρέπει να βλέπουμε τον άνθρωπο αλλά εδώ πρόκειται για έξοδα.
Πρόσκληση για σύμβαση φύλαξης της περιοχής, ύψους 109.120 ευρώ. Πρόσκληση για τη φύλαξη της περιοχής πλατώματος, άνωθεν του ναυαγίου 37.200 ευρώ. Είναι πολλά τα λεφτά. Δημιουργήθηκε μια επιτροπή δαπανήθηκαν χρήματα. Θα γίνει ένας ουσιαστικός έλεγχος;
Γι’ αυτό, θέτοντας ένα νομοσχέδιο, εμείς, ως Ελληνική Λύση, βάζουμε ερωτηματικά, προβληματισμούς και ειδικά, όταν έχει να κάνει με χρήματα του φορολογούμενου Έλληνα μέσου πολίτη ο οποίος θα πρέπει να ξέρει πού πάνε τα λεφτά του.
Να πάμε στην Επιτροπή Ιαματικών Πηγών που την καταργείτε μετά από δύο χρόνια. Γιατί δεν απέδωσε; Γιατί δεν απέδωσε η συγκεκριμένη επιτροπή; Ουσιαστικός έλεγχος από ορκωτούς λογιστές θα γίνει, αλλά κατ’ εντολή του ίδιου του Υπουργού. Και το μετοχικό κεφάλαιο το οποίο αυξήθηκε θα αποδοθεί εκεί που πρέπει; Τι θα γίνει; Στο δημόσιο δεν περνάει αυτό;
Εγώ οικονομολόγος δεν είμαι. Έχουμε, λοιπόν, τον κ. Φωτόπουλο, τον κ. Βιλιάρδο εκεί, που είναι μια χαράοικονομολόγοι οι άνθρωποι. Όμως, πού θα πάνε αυτές οι μετοχές; Αυτό το μετοχικό κεφάλαιο ΑΕ και ορισμένα ποσά είναι προς καταβολή; Γιατί; Γιατί να παραγραφούν και να μην αναζητηθούν; Όταν έχουμε μια ιδιωτική εταιρεία και είναι μέτοχος ο άλλος, δεν πρέπει να ξέρει τι έγιναν οι μετοχές του; Έχουμε πάρα πολλές επιφυλάξεις, αλλά εδώ απλώς καταργούμε κάποια όργανα για να δημιουργήσουμε νέα όργανα. Γιατί δεν έχει ορθοποδήσει το Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού;
Έχουμε -το λέγαμε και την άλλη φορά- τα μεγάλα πεντάστερα ξενοδοχεία τα οποία εδώ και πάνω από δέκα χρόνια έχουν καταστρέψει την τοπική αγορά, τα λεγόμενα «βραχιολάκια». Μπαίνει μέσα ένας τουρίστας, εκεί κοιμάται, εκεί τρώει, εκεί διασκεδάζει και η αλυσίδα του τουρισμού σπάει, γιατί δεν μπορούν οι μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας -το ξέρετε πολύ καλά- να μη δουλεύουν ούτε οι ταβέρνες ούτε τα καφέ.
Άρα, λοιπόν, εμείς τι κάναμε; Έχουμε έναν συγκεντρωτικό τουρισμό σε μια συγκεκριμένη κάστα πολυεθνικών εταιρειών σε πεντάστερα ξενοδοχεία και δεν δουλεύει το μικρό μαγαζί. Αυτό θα το πληρώσουμε στις επόμενες γενεές. Διότι αν παραχωρούμε λιμάνια σε ξένους, πλοία και ακτοπλοϊκές γραμμές σε ξένους, ξενοδοχεία σε ξένους, πείτε μου: Το εθνικό αποτύπωμα ενός τουρισμού, που την αποκαλούμε και είναι «βαριά βιομηχανία» στην Ελλάδα, πώς αυτό θα έχει έναν εθνικό χαρακτήρα; Θα κάνουν άλλοι κουμάντο, να το πω απλά, διότι και στον τουρισμό δεν υπάρχει πατρίδα, δεν υπάρχει έθνος, υπάρχει μόνο χρήμα από μεγάλους.
Θέλουμε επενδύσεις στην Ελλάδα; Σαφώς, αλλά θέλουμε και ένα κράτος να ασκεί έναν εποπτικό έλεγχο προς όφελος του κοινωνικού γίγνεσθαι. Δεν γίνεται aprioriνα αφήνουμε ανεξέλεγκτη μια κατάσταση.
Λέγαμε και την άλλη φορά, που είναι πρόταση της Ελληνικής Λύσης -και θέλω να το δείτε- σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών, το εξής. Είναι αδιανόητο σήμερα ελληνικά ξενοδοχεία να έχουν πρωινό με προϊόντα από τρίτες χώρες, Τανζανία, Τουρκία, Νικαράγουα, δεν ξέρω από πού. Δηλαδή, φτάσαμε σε σημείο στη Χαλκιδική, όπου οι ντόπιοι θα μπορούσαν να δουλέψουν στα ξενοδοχεία της περιοχής, που είναι και πεντάστερα. Όμως, ως προς τα προϊόντα, δεν μπορεί ο άλλος σε ξενοδοχείο στη Χαλκιδική -το θέτω ως παράδειγμα- να τρώει μέλι Τανζανίας, ενώ υπάρχει το μέλι Χαλκιδικής.
Τι κάνουμε εδώ; Εδώ δίνουμε φορολογικά κίνητρα στα ξενοδοχεία να έχουν ελληνικά προϊόντα. Δεν το έχουμε σκεφτεί αυτό; Είναι αυτονόητο. Θα μου πείτε ότι η Ελλάδα έχει υπογράψει τη συνθήκη GATT -το λέγαμε και την άλλη φορά- μπορεί να κάνει αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες. Ναι, αλλά μπορούμε να δώσουμε κίνητρα στα τοπικά μας προϊόντα.
Πρέπει να καταλάβουμε στον τουρισμό, κυρία Υπουργέ μου -και το ξέρετε- τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περιφέρειας. Η Ελλάδα είναι ένα πανέμορφο κράτος, μια μεγάλη οικογένεια, αλλά η κάθε περιοχή έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αυτό πρέπει να δούμε. Δεν μπορείς να βάζεις, ας πούμε, την ανάπτυξη του τουριστικού profile, το τουριστικό budget στις Κυκλάδες το ίδιο με τη Σαμοθράκη, τη Θάσο, τον Άη Στράτη και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Είναι διαφορετικά. Ούτε η Αράχωβα μπορεί να συγκριθεί με ένα ορεινό σημείο του Νομού Δράμας ή με τον Λαϊλιά Σερρών. Δεν γίνεται. Είναι διαφορετικά μεγέθη και θα πρέπει να υπάρχει μια οργάνωση και μια προοπτική, για να υπάρχει μια δίκαιη κατανομή προβολής και κονδυλίων επάνω στον τουρισμό.
Εμείς, ως Ελληνική Λύση, έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις και για το θέμα της εντοπιότητας και για την προώθηση ελληνικών προϊόντων μέσω του τουρισμού. Ο αγροτουρισμός, όπως είπαμε, μπορεί άρρηκτα συνδεδεμένος με τον τουρισμό να προσελκύσει κόσμο. Άρα, λοιπόν, έχουμε όλες αυτές τις μορφές τουρισμού. οι οποίες,όμως, δεν είναι θεραπαινίδα στο να καταργήσεις το Εθνικό Συμβούλιο Τουρισμού και να δημιουργήσεις ένα άλλο Παρατηρητήριο. Τα παρατηρητήρια είναι καλά να κρατούν στατιστικά, να εργαλειοποιούνται, όταν υπάρχει ανάγκη, αλλά η πραγματικότητα σήμερα στον τουρισμό είναι τελείως διαφορετική. Και ποιους ακούμε εκεί; Ακούμε τους μικρομεσαίους, γιατί αυτοί είναι οι στυλοβάτες. Οι μικρές επιχειρήσεις κρατούν και την οικονομία -αν θέλετε- και την ελληνική ταυτότητα ενός τουρισμού.
Για παράδειγμα, ως προς τα στοιχεία ενός μαζικού τουρισμού, που θέλατε να κάνετε το «Τουρισμός για όλους», δεν έφτανε αυτό το πρόγραμμα. Διότι για το «Τουρισμός για όλους 2022-2025» -περνώ στο θέμα αυτό- για τον Έλληνα που πρέπει να γνωρίσει την πατρίδα του, ο ελληνικός τουρισμός δείχνει, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών, που έγινε στις αρχές του καλοκαιριού φέτος, ότι ένας στους δύο καταναλωτές δηλώνει ότι δεν κάνει διακοπές, ένας στους τρεις ότι θα κάνει μεν διακοπές, αλλά πιο περιορισμένες.
Εκεί καλός ο «Τουρισμός για όλους», αλλά θα πρέπει μέσα από αυτά τα κονδύλια που δίνετε για τον τουρισμό να υπάρχουν και πιο δίκαια κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια ενδεχομένως και περισσότερη διευκόλυνση, για να μπορέσουμε να τονώσουμε τον εσωτερικό τουρισμό για τον Έλληνα.
Στο άρθρο 8 απλώς βάζουμε ως ερώτημα αυτό που λέτε ότι με τη ρύθμιση υποτίθεται ότι αντιμετωπίζεται το ζήτημα της δυσχέρειας απόδειξης. Δηλαδή, μας προβληματίζει αυτό το εδάφιο που δίνει τη δυνατότητα στην ΑΔΑΕ, την Ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης των Επικοινωνιών, να μοιράζει κάποια στοιχεία επιχειρήσεων στο Υπουργείο Τουρισμού. Εδώ τώρα -γιατί καμμιά φορά ακούμε πολλά- μπαίνουν και τα προσωπικά δεδομένα.
Για μας, είναι ένα ερώτημα αυτό σε ό,τι αφορά τα προσωπικά δεδομένα. Όμως, δεν μπορεί σήμερα τα στοιχεία να δείχνουν ότι ο τουρισμός έχει ανέβει πολύ -αφήνω την Αίγυπτο και την Τουρκία- στη γειτονική Βουλγαρία. Γιατί, άραγε, στη γειτονική Βουλγαρία έχει ανέβει ο τουρισμός και προβάλλουν δικά μας ιδιωτικά κανάλια τουριστικά θέρετρα, να πάει ο άλλος στο Μπόροβετς ή στο Μπάνσκο ή οπουδήποτε αλλού; Και το νιώθω και το βιώνω αυτό στον ακριτικό μου νομό, στις Σέρρες, διότι η Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια, αν δείτε, έδωσε πολλά φορολογικά κίνητρα σε τουριστικές μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και για δικά της προϊόντα, αλλά και σε μια καμπάνια που έχει γίνει, προκειμένου η Βουλγαρία να οργανωθεί καλύτερα στον τουρισμό τουλάχιστον. Μιλάμε για τον χιονοδρομικό τουρισμό. Αυτό έχει, δεν έχει νησιά. Έχει τη Βάρνα για να πάει κάποιος παραθαλάσσια. Όμως, έχει κάνει κάποια βήματα.
Στον ιαματικό τουρισμό προβολή επί της ουσίας δεν έχει γίνει. Δείτε τι έχει κάνει η Αυστρία -απλά τα πράγματα- η Ιταλία και η Ελβετία. Θα μου πείτε: Μπορούμε να συγκριθούμε με τις χώρες αυτές; Γιατί; Εδώ λέμε ότι το Εθνικό Μητρώο Ιαματικών Πηγών από αυτή την Κυβέρνηση νομίζω ότι έγινε, το 2020. Τις έχουμε καταγεγραμμένες, υπάρχουν ιαματικές πηγές, αλλά θέλουν οργάνωση.
Όμως, σήμερα ακόμη και για το ζεστό νερό τι συμβαίνει; Ακούστε το λίγο, το έχουμε πει και θα ζητήσουμε και ζητάμε να τροποποιηθεί αυτός ο πεπαλαιωμένος νόμος, απλώς δράττομαι της ευκαιρίας να το πω. Σήμερα, αν κάνεις μια γεώτρηση με ζεστό νερό για να κάνεις θερμοκήπια και μπορείς να το οργανώσεις και να δημιουργήσεις και επισκέψιμα θερμοκήπια, το ζεστό νερό θεωρείται μεταλλευτική δραστηριότητα. Είναι ένας παλιός νόμος που πρέπει να πάρεις άδεια από το ΙΓΜΕ. Δεν θεωρείται ΑΠΕ, ανανεώσιμη πηγή. Δείτε το τώρα. Το ζεστό νερό θεωρείται μετάλλευμα, σαν να βγάζεις σίδηρο ή μόλυβδο ή δεν ξέρω τι. Έτσι δεν πάμε μπροστά.
Γιατί το λέω αυτό; Κάποτε επισκέφθηκα το δημοπρατήριο του Μέχελεν στις Βρυξέλλες και ήταν και ένα όραμα, αν θέλετε, του πρώην προέδρου του Επιμελητηρίου των Σερρών, του Χρήστου Μέγκλα, να δημιουργήσουμε ένα δημοπρατήριο με επιτραπέζια προϊόντα με βάση τη γεωθερμία. Αυτό θα ήταν επισκέψιμο και θα είχε φέρει κόσμο στην Ελλάδα.
Τουρίστες δεν θα φέρει μόνο η θάλασσα ή το βουνό. Υπάρχουν πάμπολλες δραστηριότητες που πρέπει να τις δούμε.
Πρέπει να τις δούμε απλοποιημένα, όμως. Δηλαδή, μην κάνουμε δέκα φορείς.
Καλό το Παρατηρητήριο, που αναφερθήκατε και εσείς, κύριε Κόνσολα, ως εισηγητής, αλλά παρατηρητήρια να θυμίσω στο μέλλον κάναμε και για τα τροχαία ατυχήματα. Παρατηρητήριο Τιμών κάναμε και για τους καταναλωτές. Δεν έχουν ευοδώσει. Είναι επιστημονικού περιεχομένου. Εμείς θέλουμε να πάμε επί του πρακτέου, να δούμε που χωλαίνει ο τουρισμός τούτη την ώρα. Και χωλαίνει διότι οι μικρές τουριστικές επιχειρήσεις είναι για περιορισμένο χρονικό διάστημα, είναι απομονωμένες σε πολλές περιοχές –θυμηθείτε στη Σαμοθράκη τι είχε γίνει με τις ακτοπλοϊκές γραμμές- και είναι αδικημένες.
Άρα όσο και να λέμε δεν χαίρουν ισονομίας και ισοπολιτείας και ίσης μεταχείρισης οι τουριστικές επιχειρήσεις. Εμείς αυτό βλέπουμε ως Ελληνική Λύση. Θέλουμε να βάλουμε δίκαια κριτήρια, να συνδράμουμε και εμείς, να συμβάλουμε ως συνέργεια, αν θέλετε, πολιτικού περιεχομένου.
Ολοκληρώνω λέγοντας ότι τα παιδιά είναι το μέλλον, είναι το αύριο. Πολλές φορές, βέβαια, το μέλλον είναι το παρελθόν που έρχεται από άλλη πόρτα, έλεγε ο Ουγκώ. Άρα πρέπει να προσέξουμε αυτές τις επόμενες γενιές και κάποια από τα παιδιά αυτά θα ασχοληθούν αύριο με τουριστικές επιχειρήσεις. Θέλω, λοιπόν, να βάλουμε καλύτερες υποδομές, να προγραμματίσουμε για αυτό το μέλλον, να αναδείξουμε, να αναβαθμίσουμε.
Κυρία Ράπτη, ξέρετε για τις σχολές τουριστικού ενδιαφέροντος. Πρέπει να οργανωθούν και κυρίως μετά τη μετατροπή από ΤΕΙ σε πανεπιστήμια, γιατί τα ΤΕΙ ήταν τριτοβάθμια εκπαίδευση και δεν ήταν πανεπιστήμια. Έγιναν πανεπιστήμια και δημιουργούνται προβλήματα.
Πρέπει να χτίσουμε σ’ αυτή τη χώρα, όχι απλά να αλλάζουμε τα θεσμικά όργανα, αλλά επί της ουσίας.
Και κάτι τελευταίο θα ήθελα να πω για τον άμισθο θεσμό του πρεσβευτή του ελληνικού τουρισμού. Παρά τις αντιδράσεις γιατί το καταργείτε; Άμισθος είναι στο φινάλε. Δεν κοστολογείται. Δεν έχει κόστος. Ας τον αφήσουμε. Είναι πρεσβευτής, είναι εκπρόσωπος της χώρας μας στον τουρισμό. Είναι άμισθη η θέση αυτή του πρεσβευτή, που μπορεί να μεταλαμπαδεύσει και το τουριστικό πνεύμα στην Ελλάδα.
Ο τουρισμός είναι μια σοβαρή υπόθεση, ο οποίος είναι ένα κομμάτι του παζλ που μπορούμε να έχουμε έναν παραγωγικό ιστό.
Κύριε Πρόεδρε και κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ.
