Κύριοι Υπουργοί, μας καταθέσατε χθες το βράδυ μια τροπολογία δεκατεσσάρων άρθρων, άσχετων μεταξύ τους, κατά τη συνήθη σας πρακτική.
Στο πρώτο άρθρο είναι η ιδιαίτερα σημαντική ρύθμιση για τη φορολόγηση των Ευρωβουλευτών από το 2022 και μετά και έρχεται να καλύψει ένα κενό που επισήμανε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κατά την άποψή μας, οι Ευρωβουλευτές έπρεπε να φορολογούνται και θέλουμε, κατά συνέπεια, να το ψηφίσουμε.
Το θέμα είναι πώς θα τοποθετηθούμε σε μερικά από τα υπόλοιπα άρθρα με τα οποία διαφωνούμε. Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στο σίριαλ της κακής νομοθέτησης, που το έχουμε θέσει επανειλημμένα στη Διάσκεψη των Προέδρων, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται είστε αμετανόητοι.
Με την ευκαιρία που μιλάμε για τις τροπολογίες, σας καλώ να δείτε με θετικό τρόπο τις τροπολογίες που έχουμε καταθέσει για πολύ σημαντικά θέματα, όπως για τη μείωση εισφοράς υπέρ ΕΟΠΥΥ στις συντάξεις, για την προσωπική διαφορά των νέων εργαζόμενων στο Υπουργείο Οικονομικών, για την προστασία των δανειοληπτών με ελβετικό φράγκο.
Τέλος, σας καλούμε να αποδεχτείτε την τροπολογία του κ. Τζαβάρα και να περιέλθει το Camping της Κουρούτας στον Δήμο Ηλείας.
Το νομοσχέδιο υλοποιεί την εξαγγελία του Πρωθυπουργού για ρύθμιση οφειλών με δόσεις, αλλά και άλλες φορολογικές και τελωνειακές ρυθμίσεις για την προστασία των συντάξεων και της επιχειρηματικότητας. Εντάσσεται στον εκλογικό σας σχεδιασμό για να δημιουργήσει θετική εικόνα. Είναι στη σειρά αθρόας παραγωγής νόμων, όπου η παροχολογία «χτυπάει ταβάνι». Ήδη πριν τα Τέμπη, όπου το επιτελικό σας κράτος έδειξε την απόλυτη χρεοκοπία του, οι πολίτες είχαν απομυθοποιήσει την πρακτική σας, γιατί επιπλέον δεν μπορούσε να ανακουφίσει την ανέχεια, τη φτώχεια και την ανασφάλειά τους. Τώρα επιχειρείται η πολιτική κατευνασμού απέναντι στην οργή που δικαιολογημένα πήρε τη θέση της μετά το τραγικό δυστύχημα.
Εμείς σε αυτή τη ρύθμιση που επιχειρείτε θα ακολουθήσουμε τη σταθερή μας κατεύθυνση. Θα ψηφίσουμε όσες διατάξεις έχουν έστω και μικρό και ατελέσφορο θετικό πρόσημο για τα ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού. Κάθε φορά μας ρωτάτε «γιατί το ψηφίζετε;» κι εμείς κάθε φορά θα επαναλαμβάνουμε την ίδια θέση.
Η συνολική μας άποψη για την πολιτική σας εξακολουθεί να είναι αυτόχρημα αρνητική, γιατί πιστεύουμε –και κάθε φορά το τεκμηριώνουμε με στοιχεία- ότι το συνολικό μείγμα της πολιτικής σας, είτε πρόκειται για τα δημοσιονομικά, είτε πρόκειται για τις επενδύσεις, είτε πρόκειται για την πολιτική εποπτείας και ρύθμισης των αγορών, ουσιαστικά μεταφέρει εισόδημα από τα μικρομεσαία και ευάλωτα νοικοκυριά στις τάξεις των εχόντων και των κατεχόντων.
Εν τέλει, είναι μια πολιτική αναδιανομής του πλούτου και του εισοδήματος που οξύνει και πολλαπλασιάζει τις κραυγαλέες οικονομικές και εισοδηματικές ανισότητες.
Και εξηγούμαι. Το νομοσχέδιο που συζητούμε προβλέπει πολλές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις και εξυπηρετήσεις. Σε ενενήντα δύο άρθρα, αντικείμενο διαφόρων Υπουργείων, επιχειρεί να τακτοποιήσει επιμέρους υποθέσεις. Και αναλογίζομαι: Στις λίγες εβδομάδες που απομένουν για τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εκλογών πόσα ακόμη παρόμοια νομοσχέδια μπορούν να χωρέσουν; Νομοσχέδιο, λοιπόν, πολλών ρυθμίσεων, τροποποιήσεων και εξυπηρετήσεων.
Το ολοκληρωμένο πλαίσιο ρύθμισης οφειλών προς τη φορολογική διοίκηση και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, που είναι και ο σκοπός του νομοσχεδίου, σύμφωνα με το άρθρο 1, προφανώς και δεν αποτελεί μια ολοκληρωμένη και αποτελεσματική λύση για την αντιμετώπιση του διογκωμένου ιδιωτικού χρέους. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, το χρέος προς τη φορολογική διοίκηση εκτινάχτηκε στα 113,7 δισεκατομμύρια τον Δεκέμβριο του ’22 με νέα ληξιπρόθεσμα 7,96 δις μέσα στο 2022, ενώ στα ασφαλιστικά ταμεία έφτασε τα 45,6 δις, με 5,6 δις πρόσθετα μέσα στο ’22.
Παράλληλα, η αποτελεσματικότητα του εξωδικαστικού μηχανισμού που έχει θεσπίσει η Κυβέρνηση και η πολιτική της επιλογή να αφήσει απροστάτευτη την πρώτη κατοικία και τους ευάλωτους δανειολήπτες-θύματα των τραπεζών και των funds συνθέτουν ένα ζοφερό τοπίο που, μαζί με τα προβλήματα της καθημερινότητας που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά κυρίως λόγω της ακρίβειας, των χαμηλών αμοιβών και της ανεργίας, κάνει για πολλούς συμπολίτες μας τον βίο αβίωτο.
Αντί, λοιπόν, η Κυβέρνηση να φέρει μια εξαρχής ρύθμιση 120 δόσεων, όπως έχει προτείνει το ΠΑΣΟΚ, για τα χρέη προς το δημόσιο, με γενναία περικοπή προστίμων και προσαυξήσεων, εισηγείται με το νομοσχέδιο την αναβίωση των παλαιότερων ρυθμίσεων για τις 120 και τις 72 δόσεις. Αφήνει έτσι εκτός ρύθμισης νέα χρέη και οφειλές και επαναλαμβάνει διατάξεις που ως εκ του αποτελέσματος δεν απέδωσαν, είτε γιατί δεν μπορούσαν να την ακολουθήσουν οι οφειλέτες είτε γιατί δεν είχαν πραγματικά κίνητρα. Υπενθυμίζω ότι, παρότι ψηφίσαμε στο παρελθόν και του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας σχετικές διατάξεις, πάντα υπογραμμίζαμε το ατελέσφορο των σχετικών ρυθμίσεων και επανειλημμένα έχουμε καταθέσει τις δικές μας προτάσεις για την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους.
Στο άλλο αφήγημα της Κυβέρνησης ότι με το επίδομα των 200-300 ευρώ που θεσπίζει προστατεύει τους συνταξιούχους απαντάμε ότι, πρώτον, έτσι επιβεβαιώνει τις καταγγελίες μας ότι πάνω από 900.000 συνταξιούχοι δεν έλαβαν την αύξηση του 7,75% και, δεύτερον, ότι αυτές οι αυξήσεις των συντάξεων δεν αναπληρώνουν την απώλεια από τον πληθωρισμό που έκλεισε με μέσο όρο 9,6% για το 2022, όταν μάλιστα τα χαμηλά εισοδήματα αναλώνουν το μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων τους για τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, για τα οποία ο πληθωρισμός τρέχει με 15%. Η θέσπιση δε των επιδομάτων αυτών για τους συνταξιούχους με προσωπική διαφορά λόγω του νόμου Κατρούγκαλου αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι η Κυβέρνησή σας αποδέχεται πλήρως τη λογική του νόμου που έλεγε ότι θα καταργήσει -και μάλιστα ως πρώτη πράξη της- όταν θα αναλάμβανε την κυβέρνηση.
Για το πλήθος των διατάξεων που περιέχουν διαφόρων ειδών εξυπηρετήσεις οφείλουμε να επισημάνουμε για μια ακόμα φορά τη μείωση στο 5% στη φορολογία των μερισμάτων από εκμετάλλευση πλοίων που έρχεται να συμπληρώσει τη σκανδαλώδη προνομιακή μεταχείριση φορολογίας των διανεμόμενων κερδών που από το 15% ο ΣΥΡΙΖΑ τη μείωσε στο 10% και εσείς στο 5%. Να σημειώσουμε επίσης ότι η Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο υλοποιεί τον νόμο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε τη δημόσια περιουσία στους δανειστές για εκατό χρόνια, αλλά τον συμπληρώνει τόσο με τις πρόσθετες αρμοδιότητες για μελέτες-αμοιβές που δίνει το ΤΑΙΠΕΔ, την ενοικίαση εργαζομένων από τις θυγατρικές του Υπερταμείου, αλλά και την εκχώρηση όποιας περιουσίας είχε απομείνει ακόμα στο δημόσιο -στην προκειμένη περίπτωση δημόσιων τουριστικών κτημάτων- στο Υπερταμείο μέσω της ΕΤΑΔ που είναι θυγατρική του.
Σε ό,τι αφορά την παράταση του μειωμένου και υπερμειωμένου συντελεστή ΦΠΑ σε ορισμένα είδη, συμφωνούμε και θα ψηφίσουμε. Πρέπει, όμως, να επαναλάβω για μια ακόμη φορά την πρότασή μας για μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα που, όπως είπα, ο πληθωρισμός τρέχει με 15% και εκτός από τους κερδοσκόπους της αγοράς, κερδοσκοπεί και το κράτος με τους αυξημένους φόρους που εισπράττει και τροφοδοτεί έτσι την ακρίβεια. Θέλω ακόμη εδώ να θυμίσω την πάγια θέση μας για τον μειωμένο ΦΠΑ στα νησιά.
Σε ό,τι αφορά μια σειρά εύλογων ρυθμίσεων για απάλειψη προστίμων, ηλεκτρονικές δηλώσεις και διευκολύνσεις σε φορολογούμενους, προφανώς και είμαστε θετικοί. Όμως, όλες αυτές οι δεκάδες των ρυθμίσεων αποτελούν τροποποιήσεις πρόσφατα ψηφισμένων νόμων και μάλιστα με τη μορφή κωδίκων, όπως ο κώδικας φορολογικής διαδικασίας, κάτι που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά ότι το λεγόμενο επιτελικό κράτος, εκτός από αναποτελεσματικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό και αδιαφανές στη διοίκηση, είναι και εντελώς απαράδεκτο σε σχέση με τις αρχές της καλής νομοθέτησης.
Μεταξύ άλλων, λειψές και άδικες είναι οι ρυθμίσεις για το προσωπικό των εθελοντών μακράς θητείας, για τους οπλίτες βραχείας ανακατάταξης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ενώ προς άρση των αδικιών έπρεπε να έχουν αναδρομική ισχύ από το 2019. Η μισθολογική τους αποκατάσταση είναι επιβεβλημένη. Το άρθρο 91 πρέπει να διορθωθεί όπως επίσης και η αντίστοιχη αναδρομικότητα στο άρθρο 92.
Η δική μας προγραμματική πρόταση δεν ακολουθεί την πεπατημένη του «βλέποντας και κάνοντας» που είναι το αγαπημένο σπορ της οικονομικής διαχείρισης από μια βαθιά συντηρητική κυβέρνηση όπως αυτή της Νέας Δημοκρατίας. Προβάλλει ένα συνολικό προγραμματικό πλαίσιο, στέκεται σε θεσμικές παρεμβάσεις που έχουν ορίζοντα και αλλάζουν πραγματικά τα δεδομένα. Παρεμβάσεις που προστατεύουν τόσο την ανθεκτικότητα της κοινωνίας όσο και τη βελτίωση της καθημερινής ζωής των ανθρώπων. Απέναντι στην πολιτική που περιέγραψα, εμείς κινούμαστε σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.
Θα αναφερθώ μόνο για τους δανειολήπτες και τα εργασιακά, γιατί μόλις πριν λίγες μέρες ο Πρόεδρός μας ο Νίκος Ανδρουλάκης από το Ηράκλειο κατέθεσε εκ νέου τις θέσεις μας για το ιδιωτικό χρέος. Εμείς μιλάμε για επαναφορά της προστασίας της κύριας κατοικίας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά με βάση τον ν. 3869 και τα επικαιροποιημένα κριτήρια. Μιλάμε για προστασία της αγροτικής γης ώστε να διαφυλαχθεί η περιουσία των αγροτών μας. Μιλάμε για πίεση προς τις τράπεζες για να μειώσουν τα περιθώρια κέρδους τους για τους συνεπείς δανειολήπτες. Μιλάμε για ρύθμιση στις 120 δόσεις των ληξιπρόθεσμων χρεών σε εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία με διαγραφή προσαυξήσεων και κούρεμα για τους συνεπείς. Μιλάμε για καθιέρωση του δικαιώματος προαίρεσης των δανειοληπτών για την αγορά του δανείου τους πριν τη μεταβίβαση στα funds. Και μιλάμε για την προστασία των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο με τον περιορισμό στο ένα τρίτο της ευθύνης τους από την αλλαγή της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, ζητάμε πρωτίστως να υιοθετηθεί η πρόταση της ΓΣΕΕ για τον κατώτατο μισθό, να απελευθερωθούν οι τριετίες ώστε οι αμειβόμενοι με τις κατώτερες αποδοχές να εξελίσσονται μισθολογικά, να κηρυχθούν υποχρεωτικές οι κλαδικές συμβάσεις που έχουν υπογράψει με πρώτη αυτή των ξενοδοχοϋπαλλήλων και στη συνέχεια να μειωθεί η κρατική παρέμβαση στον κατώτατο μισθό με την επαναφορά του καθορισμού από τους ίδιους τους κοινωνικούς εταίρους μέσω της εθνικής γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας. Επιπλέον, προτεραιότητά μας είναι η κοινωνική στέγη για τους νέους, τους φοιτητές, τις ευάλωτες οικογένειες και την καθιέρωση ενός νέου ΕΚΑΣ για τους τριακόσιους πενήντα χιλιάδες συνταξιούχους.
Τελειώνοντας, θέλω να κάνω μια τελευταία επισήμανση. Ήδη μπήκαμε στην προεκλογική αρένα. Καθώς τα Τέμπη ρευστοποίησαν το πολιτικό κλίμα και ανακατανέμουν τις εκλογικές επιρροές, η στρατηγική τόσο του Πρωθυπουργού –κυρίως- όσο και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κλονίζονται. Η παραλυτική αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας δεν διασφαλίζει καμία πολιτική σταθερότητα και το μοντέλο διακυβέρνησης έδειξε το πόσο «δημοκρατικό» και «αποτελεσματικό» -σε εισαγωγικά- ήταν το επιτελικό κράτος που έχτισε. Όπως ο Καραμανλής ο νεότερος ως Πρωθυπουργός ήθελε να το επανιδρύσει και το χρεοκόπησε, έτσι και η νεότερη εκδοχή του αποδεικνύεται μια φενάκη. Και προφανώς δεν οραματίζεται ο Έλληνας πολίτης την επαναφορά στο κράτος και τη διακυβέρνηση της προηγούμενης τετραετίας, δηλαδή της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το υπόδειγμα του αδιεξόδου είναι ο τραγικός συμψηφισμός ευθυνών που επιχειρείται πάνω στους νεκρούς του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Τελειώνοντας, λοιπόν, θέλω να πω για μια ακόμα φορά ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι η χρήσιμη ψήφος για την Ελλάδα και τους Έλληνες γιατί εγγυάται ένα εντελώς διαφορετικό μοντέλο κυβέρνησης, μια άλλη σελίδα να ανοίξει για την πορεία της χώρας.
