Έγινε όπως περίπου αναμενόταν.
Στον προημιτελικό ανάμεσα στη Γερμανία και στην Ιταλία, φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη…
Ο Κλοπ, μέχρι και το σύστημά του άλλαξε για ν’ αντιμετωπίσει τους Ιταλούς.
Κι ο Κόντι, έχοντας σαφώς λιγότερες λύσεις, επέλεξε τον κλεφτοπόλεμο.
Κι όταν οι Γερμανοί πήραν «κεφάλι» και με δεδομένο ότι έδειχναν ότι είναι καλύτερη ομάδα, ουδείς πίστευε ότι θα ακολουθήσει το θρίλερ.
Πρώτα με την ισοφάριση από το κουτό πέναλτι του Μπόατεγκ κι ύστερα με τη διαδικασία των πέναλτι.
Όπου ο ένας έδινε την πρόκριση στον άλλον. Χαμένο πέναλτι οι Γερμανοί; Χαμένο κι Ιταλοί!
Δεκαοκτώ χρειάστηκαν για να πανηγυρίσουν τα «πάντσερ». Και να κρατήσουν την παράδοση που έλεγε ότι εδώ και 40 χρόνια δεν βγαίνουν ποτέ ηττημένοι σε αυτή τη διαδικασία.
Η ουσία είναι ότι η Γερμανία ήταν καλύτερη ομάδα και πήγε στον ημιτελικό.
Όπου θα βρει σε έναν ακόμη «τελικό» αντίπαλο την οικοδέσποινα Γαλλία.
Που απέκλεισε εύκολα σε παιγνίδι –προπόνηση τους Ισλανδούς, φιλοδωρώντας τους με 5 γκολ.
Ημιτελικοί λοιπόν!
Η Πορτογαλία του Ρονάλντο απέναντι στην ομάδα έκπληξη, την Ουαλία του Μπέιλ.
Σε παιγνίδι που υπάρχει φαβορί. Που δεν είναι άλλο από την ομάδα του Σάντος. Που μπορεί να μη παίζει και κανένα σπουδαίο ποδόσφαιρο, αλλά με το γνωστό του «τσούκου –τσούκου μπολ», ξέρει να παίρνει αποτελέσματα.
Πάμε για τελικό ανάμεσα στην ομάδα του Σάντος και μια εκ των Γαλλίας ή Γερμανίας;
Ουδείς ξέρει. Άλλωστε το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ όπου συνήθως ο καλύτερος νικά. Στο ποδόσφαιρο παραφυλάνε εκπλήξεις, τύχη κι ένα σωρό αστάθμητοι παράγοντες.
Όπως και νάναι, μπήκαμε πια στην τελική ευθεία.
Ο νέος πρωταθλητής Ευρώπης θα φορέσει το στέμμα του σε λίγες ημέρες.
Κι εμείς έχουμε ακόμη τρία παιγνίδια για να χορτάσουμε μπάλα.
Για να προγραμματίζεστε:
Την Τετάρτη, 22.00, Πορτογαλία – Ουαλία
Την Πέμπτη, 22.00, Γαλλία – Γερμανία
Την Κυριακή, 22.00, ο τελικός.
