Ομιλία Δημήτρη Κωνσταντόπουλου κατά την κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για τις κινηματογραφικές συμπαραγωγές
Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Υπουργέ, Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,
Το παρόν νομοσχέδιο συζητείται στη σκιά του απαράδεκτου προεδρικού διατάγματος 85/2022 με το προσοντολόγιο του Δημοσίου που εξισώνει τους καλλιτέχνες με αποφοίτους Λυκείου. Τα πτυχία της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης μαζί με τα ΤΕΙ θεωρούνταν ως «ανώτερη» βαθμίδα εκπαίδευσης. Ωστόσο, μετά την ενσωμάτωση των ευρωπαϊκών οδηγιών τα πτυχία έμειναν «αδιαβάθμητα». Το Προεδρικό Διάταγμα υποβαθμίζει περαιτέρω την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα σε χιλιάδες εργαζομένους στο Δημόσιο που αυτομάτως και εν μια νυκτί εμπίπτουν στην κατηγορία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Κύριε Υπουργέ, σήμερα, όλα τα καλλιτεχνικά σωματεία αλλά και οι σπουδαστές των καλλιτεχνικών σχολών δίκαια ζητούν την απόσυρση του Προεδρικού Διατάγματος. Μάλιστα, η συζήτηση για τη διαβάθμιση των πτυχίων της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης πρέπει να γίνει εφ’ όλης της ύλης κανονικά σε έναν ευρύ διάλογο με όλους. Οι αιφνιδιασμοί είναι κατακριτέοι!
Τώρα, αναφορικά με το νομοσχέδιο:
Εισάγεται προς κύρωση η Συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας για τις κινηματογραφικές συμπαραγωγές, η οποία υπογράφηκε στις Κάννες, την 21η Μαΐου 2022. Η Σύμβαση αυτή, αποτελεί συνέχεια της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για τις Κινηματογραφικές Συμπαραγωγές που κυρώθηκε πριν από ένα χρόνο, με τον ν. 4880/2022. Ταυτόχρονα εισάγει και ένα σύγχρονο μοντέλο διακρατικών συμβάσεων κινηματογραφικής συμπαραγωγής. Με μικρότερα ποσοστά συμμετοχής ώστε πιο αδύναμες παραγωγές να μπορούν να μπουν σε καθεστώς συμπαραγωγής.
Πρόκειται για μια Σύμβαση που η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου και όλη η κοινότητα των κινηματογραφικών παραγωγών υποδέχθηκαν με χαρά. Στόχος να ενισχυθούν οι ελληνογαλλικές κινηματογραφικές συμπαραγωγές αλλά και να προαχθεί η ελληνογαλλική συνεργασία στον τομέα του πολιτισμού.
Πιο αναλυτικά, στη Σύμβαση δίνονται οι σχετικοί ορισμοί για τις συμπαραγωγές που καταλαμβάνει η συμφωνία, και ορίζονται οι προϋποθέσεις και η διαδικασία για να θεωρηθεί ένα έργο ως συμπαραγωγή Ελλάδας-Γαλλίας.
Αρμόδια αρχή για τη χώρα μας ορίζεται το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Περαιτέρω, εξομοιώνονται τα κινηματογραφικά έργα που εμπίπτουν στο πεδίο της Συμφωνίας με τα εθνικά κινηματογραφικά έργα και απολαμβάνουν τα αντίστοιχα πλεονεκτήματα. Επίσης, ορίζεται ότι για να υπαχθεί ένα έργο, σε καθεστώς ελληνο-γαλλικής συμπαραγωγής θα πρέπει ο κάθε συμπαραγωγός να έχει συγκυριότητα στα δικαιώματα ιδιοκτησίας επί της κινηματογραφικής ταινίας. Και αυτό ας κρατηθεί. Επίσης, το ελάχιστο ποσοστό συνεισφοράς κάθε συμπαραγωγού, ορίζεται στο 10% και το μέγιστο στο 90%. Συνεπώς, όπως ανέφερα και νωρίτερα, ευνοούνται οι μικρότεροι παραγωγοί που μπορούν να συμμετάσχουν σε μια τέτοια συμφωνία.
Η δε τεχνική και καλλιτεχνική συμμετοχή των παραγωγών κάθε χώρας, είναι ανάλογη με την οικονομική συνεισφορά. Παραγωγοί τρίτων κρατών θα μπορούν να συμμετέχουν στις παραγωγές αυτές με τις προϋποθέσεις που θέτει η Σύμβαση. Ελλάδα και Γαλλία αναλαμβάνουν την υποχρέωση να διευκολύνουν την εισαγωγή και εξαγωγή του απαραίτητου υλικού και με τη μετακίνηση και διαμονή του καλλιτεχνικού και τεχνικού προσωπικού.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι η αρχή της ισορροπίας που διατυπώνεται στη Σύμβαση, όσον αφορά στην οικονομική, τεχνική και καλλιτεχνική συμμετοχή των Μερών. Τίθεται μάλιστα το γενικό πλαίσιο, ώστε να διασφαλίζεται η τήρηση της αρχής αυτής. Προωθείται συνεπώς, η ενεργή συνεργασία μεταξύ των Μερών. Να σημειώσω ακόμη, ότι προβλέπεται η συγκρότηση και λειτουργία Μικτής Επιτροπής για την εφαρμογή της Συμφωνίας η οποία θα συνεδριάζει ανά διετία. Εφόσον δε απαιτείται, ειδικότερα θέματα της Συμφωνίας θα ρυθμίζονται με αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Οι κινηματογραφικές παραγωγές, συμβάλλουν θετικά τόσο στην πολιτιστική ανάπτυξη όσο και στην εθνική οικονομία γι’ αυτό και ψηφίζουμε το παρόν νομοσχέδιο.
Πριν ολοκληρώσω θα ήθελα να πω δυο λόγια για τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Χθες ο Πρωθυπουργός κατά τη συνάντησή του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας μίλησε για αθόρυβη και συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησης να επιστρέψουν τα γλυπτά στον φυσικό τους χώρο. Ναι, πράγματι. Αυτή η θέση αποτελεί εθνικό στόχο και κοινό σκοπό και δεν προσφέρεται για επικοινωνία.
Λίγες ώρες μετά η Βρετανή υπουργός Πολιτισμού μιλώντας στο BBC δήλωσε προκλητικά ότι «τα Γλυπτά του Παρθενώνα ανήκουν στο Ηνωμένο Βασίλειο» και ότι «δεν πρόκειται να σταλούν στην Ελλάδα». Είναι πρόδηλη η επικοινωνιακή εργαλειοποίηση του θέματος από την κυβέρνηση ενόψει εκλογών και είναι επικίνδυνη!
Σήμερα, ο επαναπατρισμός των Γλυπτών του Παρθενώνα αποτελεί πλέον μια οικουμενική απαίτηση.Μια απαίτηση πέρα από ηθική υποχρέωση της Ευρώπης ή τη δική μας εθνική νόμιμη διεκδίκηση. Η επανένωση των Γλυπτών στο Μουσείο της Ακρόπολης θα συμβολίσει την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, τη Δημοκρατία και τις οικουμενικές αξίες του πανανθρώπινου πολιτισμού. Ένα όραμα που αναδείχθηκε με την επιμονή της Μελίνας Μερκούρη. Εντάσσεται δε σήμερα, στην ευρύτερη συζήτηση για το τέλος της «αποικιοκρατικής» εποχής των μουσείων.
Ως Ελληνικό κράτος δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο δικαιώματα επί των λάφυρων μιας κλοπής. Η εθνική μας θέση είναι σαφής και έχει διατυπωθεί με συστηματικότητα επί δεκαετίες στην UNESCO στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για την αποκατάσταση της ακεραιότητας του πιο εμβληματικού μνημείου της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για εμάς όλους δεν υφίσταται καμία αναγνώριση που να αφορά νομή, κατοχή και κυριότητα.
Ο στόχος της επιστροφής χρειάζεται να περάσει μέσα από τη συνεργασία των δύο μερών, στο πλαίσιο μιας άλλης προσέγγισης το επίκεντρο της οποίας δεν θα είναι η διαπραγμάτευση ενός ιστορικά, εθνικά, νομικά και πολιτιστικά αβάσιμου δανεισμού.
Την προσεχή Δευτέρα περιμένουμε, την κυρία Υπουργό, με τις απαντήσεις της στην Επίκαιρη Ερώτησή μου προκειμένου να μάθουμε, τόσο εμείς όσο και ο ελληνικός λαός, για τον σχεδιασμό και την πορεία των διαπραγματεύσεων επί του ζητήματος αυτού.
Ευχαριστώ.
