Μετά το χρηματοπιστωτικό κραχ, την πανδημία και την ενεργειακή κρίση, οδεύουμε προς επισιτιστική κρίση… Για πρώτη φορά από την εποχή της κατοχής και του β΄ παγκοσμίου πολέμου κινδυνεύουμε να πούμε “το ψωμί, ψωμάκι”!
Κι όμως, κανένα σχέδιο δεν υπάρχει από τους αρμοδίους, καμία πρόληψη, τίποτα, παρά μόνο σπασμωδικές προτάσεις και ενέργειες. Οι φούρνοι της χώρας μας ήδη δεινοπαθούν. Κι είμαστε στην αρχή ακόμα… Το ψωμί και τα αρτοπαρασκευάσματα τείνουν να γίνουν είδος πολυτελείας. Η τιμή της απλής φρατζόλας έχει διπλασιαστεί, ενώ το χωριάτικο ψωμί αγγίζει ακόμα και τα 3 ευρώ το κιλό. Και, φυσικά, πολύς κόσμος έχει ήδη περιορίσει την κατανάλωση ψωμιού, αγοράζοντας πια μέρα παρά μέρα.
Ποια είναι η πρόταση των αρμοδίων; Καμία ουσιαστική, εκτός από σοφιστείες του τύπου “να μένουν το ψωμί και τα παρασκευάσματα άρτου μέχρι και δυο μέρες στους φούρνους”! Ναι, σωστά διαβάσατε. Αυτή είναι μία φαεινή ιδέα που πετάχτηκε τώρα τελευταία απ’ τους ιθύνοντες. Σκέφτηκαν όμως τι είπαν;
Το ψωμί και τα αρτοπαρασκευάσματα, πολύ απλά, σε δύο μέρες δεν τρώγονται! Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις συνήθειές μας, με την οικογενειακή μας κουζίνα, αλλά έχει και πολύ ευρύτερες παρενέργειες.
Για παράδειγμα, εκτός από τους φούρνους, κινδυνεύουν αμέτρητα καταστήματα γρήγορης εστίασης, που ασφαλώς δεν θα μπορούν να πωλούν τυρόπιτες και τα συναφή δύο ολόκληρων ημερών. Όταν το ίδιο κιόλας απόγευμα αυτά τα είδη θεωρούνται περίπου ακατάλληλα προς βρώση και κατανάλωση.
Το πρόβλημα πάει και γενικότερα στην εστίαση. Ποιος θα καθίσει να φάει σε ένα εστιατόριο, σε μία ταβέρνα, όταν γνωρίζει ότι το ψωμί που θα του σερβιριστεί είναι δύο ημερών; Πού πάει η ποιότητα της διατροφής μας σε αυτή την περίπτωση;
Αλλά και γενικότερα, στον τουρισμό μας… Είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε και μόνο να προσφέρουμε μπαγιάτικα (ναι, μπαγιάτικα!) προϊόντα στους ξένους επισκέπτες της πατρίδας μας, γιατί έτσι θα αντιμετωπίσουμε δήθεν την επισιτιστική κρίση που έρχεται!
Αυτά που γράφω είναι απλές σκέψεις. Οι οποίες όμως γεννιούνται από την έλλειψη κάθε προγραμματισμού που υπάρχει αυτή τη στιγμή στο ενδεχόμενο επισιτιστικής κρίσης και στον κίνδυνο… να πούμε πράγματι “το ψωμί, ψωμάκι”!
Δεν κινδυνολογώ. Και σε ό,τι αφορά την ενεργειακή κρίση, είχαμε προειδοποιήσει πριν μερικά χρόνια: να μην κλείσουν οι λιγνιτικές μας μονάδες, να μην χάσουμε την ηλεκτρική μας αυτάρκεια! Οι ιθύνοντες και τότε δεν μας άκουσαν. Τα αποτελέσματα σήμερα είναι γνωστά και τα βιώνει ο ελληνικός λαός στο πετσί του.
Ας μην γίνει το ίδιο και με τα βασικά είδη διατροφής μας. Ας παρθούν άμεσα και σοβαρά μέτρα τώρα, προτού είναι πολύ αργά.
* Η κυρία Αναστασία-Αικατερίνη Αλεξοπούλου είναι Βουλευτής Β1΄ Βορείου Τομέα Αθηνών, με την Ελληνική Λύση.
