Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου του Κινήματος Αλλαγής, Κώστα Σκανδαλίδη στην ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εσωτερικών.
«Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ»
Δε μπορώ να μη σχολιάσω την χθεσινή εικόνα από τη συζήτηση των αρχηγών. Την ατμόσφαιρα που ζήσαμε και που όλοι οι σοβαροί σχολιαστές των μέσων την χαρακτήρισαν φτωχή και ατελέσφορη. Τις προσωπικές αντεγκλήσεις των δύο «μονομάχων» που επιχειρούν συνεχώς να μονοπωλούν την αρένα της δημόσιας ζωής. Τις μόνιμες πια, επαναλαμβανόμενες και ανούσιες αναφορές στο χθες που ο καθένας κοσμεί με άκρατη ιδιοτέλεια.
Εμείς για ακόμη μια φορά επιχειρήσαμε την υπέρβαση. Παρουσιάσαμε με την εισήγηση του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, Μιχάλη Κατρίνη, προτάσεις που έχουμε επεξεργαστεί, αγωνιούντες για το πως θα βγει η χώρα από τη μέγγενη των κρίσεων. Είναι, το επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά, η αντιπαράθεση του ξεπερασμένου Χθες, του αδιέξοδου Σήμερα, με το αναγκαίο Αύριο της χώρας.
«Η ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ Η ΠΥΘΙΑ»
Είναι εκπληκτικό αυτό που συμβαίνει. Ανοίγει και κλείνει το θέμα κατά το δοκούν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Τη μια φορά παραγγέλοντας αλλαγή στην αλλαγή του εκλογικού νόμου. Την άλλη τροφοδοτώντας τα μέσα με το ναι μεν, δε αλλά…
Την τρίτη διαβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά ότι ο ίδιος είναι θεσμικός και θα εξαντλήσει την τετραετία. Προβληματιζόμενος φωναχτά για την τοξικότητα του πολιτικού κλίματος που δε μπορεί να συνεχιστεί.
Εν τω μεταξύ έχει παραλύσει το σύμπαν. Όλοι τρέχουν στις εκλογικές τους περιφέρειες. Ειλικρινά λυπάμαι τους κυβερνητικούς βουλευτές που δεν ξέρουν αν πρέπει να συνεχίσουν τις προεκλογικές τους συγκεντρώσεις ή να πιάσουν στασίδι έξω από το γραφείο πιθανού ανασχηματισμού.
Γιατί δεν ρωτούν καλύτερα την Πυθία; Θα τους έλεγε συβιλλικά:
«Ο χειμώνας θα αποφασίσει».
Και προφανώς δε θα κρίνει τώρα. Ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός.
Μετά της Παναγίας και το προσκύνημα στην Τήνο, βλέπουμε τους οιωνούς, λένε…
«ΠΟΙΑ ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ;»
Ο Νόμος για την ψήφο των εκτός Επικρατείας εκλογέων χρειάζεται αλλαγές ουσίας, ώστε να αρθούν οι φοβικοί «κόφτες» και οι μίζεροι γραφειοκρατικοί περιορισμοί.
Ως γνωστόν, για τις τροποποιήσεις απαιτείται αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Σας το επισήμανε και η Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής.
Η ξεκάθαρη θέση του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής ήταν και παραμένει να έχουν δικαίωμα ψήφου όλοι οι Έλληνες κάτοικοι εξωτερικού, εφόσον είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και στα δημοτολόγια, με επικαιροποίηση της εγγραφής τους κατόπιν σχετικής δήλωσης προς τα κατά τόπους προξενεία και τις πρεσβείες μας.
Διατυπώσαμε από την πρώτη στιγμή, με απόλυτη σαφήνεια, την πρότασή μας για ισότιμη ψήφο σε όλους τους Έλληνες πολίτες, είτε μένουν στο εσωτερικό είτε στο εξωτερικό.
Διεκδικούμε τη δυνατότητα έκφρασης της συμμετοχής τους με επιστολική ψήφο και διαδικασίες που θα διασφαλίζουν πλήρως την εγκυρότητά της.
Έχουμε επισημάνει πως ο ν.4648/2019 είναι κατώτερος των αναγκών, με αρκετά προβληματικά σημεία, καθώς τότε επικράτησαν κομματικές υστεροβουλίες. Στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής καταβάλλαμε σημαντικές προσπάθειες, αλλά και αποδεχθήκαμε αναγκαστικές υποχωρήσεις, για να επιτευχθεί η ελάχιστη συναίνεση για μια κατ’ αρχάς συμφωνία. Παρά τις ενστάσεις μας και τις επιφυλάξεις μας, συναινέσαμε, καθώς, έστω με αυτούς τους όρους, έγινε ένα βήμα προς την κατεύθυνση που εμείς σταθερά επιδιώκουμε.
Στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής, η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας έθεσε ερωτήματα για τη μέχρι στιγμής εφαρμογή του Νόμου, όπως ποιος είναι αυτή τη στιγμή ο αριθμός των εγγεγραμμένων στους Eιδικούς Εκλογικούς Καταλόγους Εξωτερικού, πόσες αιτήσεις δεν έγιναν δεκτές και πόσοι κατέθεσαν σχετικές ενστάσεις.
Ο κ. Υπουργός απάντησε ότι ο Νόμος «έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον σε 2.000 κατοίκους εξωτερικού». Δυστυχώς, ο αριθμός δικαιώνει την κριτική που έχει ασκήσει το κόμμα μας. Διασκεδάζει ως το μεδούλι τους φόβους που διατυπώνουν τα κόμματα που επέμεναν να βάλουμε κόφτες. Και γρήγορα θα ωριμάσει ο καιρός για νέα πιο ριζοσπαστική ρύθμιση.
«ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ Ή ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ;»
Τέλος, θέλω να αναφερθώ στο κορυφαίο πολιτικό ατόπημα που εισάγεται με το άρθρο 44.
Στο νέο κύμα μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ένας προφανής κρίσιμος άξονας είναι η μετάβαση σε ένα μοντέλο όπου ενδυναμώνεται η εκτελεστική εξουσία του Δήμου (Δημαρχός και Επιτροπές) στα άμεσα καθημερινά προβλήματα ώστε να αποσυμφορηθεί το Δημοτικό Συμβούλιο και να παίξει τον επιτελικό και αποφασιστικό του ρόλο. Και παράλληλα, ενδυναμώνεται ο επιτελικός, προγραμματικός και ελεγκτικός του χαρακτήρας. Αυτό που ονόμασα εδώ και πολλά χρόνια «εισαγωγή κοινοβουλευτικού τύπου διαδικασιών» στο Δήμο.
Και εσείς τι κάνετε σήμερα;
Αφαιρείτε το δικαίωνα των επικεφαλής των παρατάξεων της Αντιπολίτευσης να θέτουν θέματα προ ημερησίας διάταξης που έχουν κατεπείγοντα χαρακτήρα.
Είναι κρίμα! Επαγγέλεστε τη μεταρρυθμιστική σας δήθεν φιλοσοφία και ξηλώνετε με μονομανία κάθε απομεινάρι στοιχειώδους εκσυγχρονισμού και δημοκρατικής λειτουργίας. Στα λόγια μετερρυθμιστές, στα έργα κατεδαφιστές.
Σε μια εποχή όπου η αντιπροσωπευτική δημοκρατία απειλείται από το συγκεντρωτισμό της εκτελεστικής εξουσίας, από τη σύμφυση των συμφερόντων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, εσείς διαλέξατε τον λάθος δρόμο.
«ΕΠΙΛΟΓΟΣ»
Και ένα τελευταίο σχόλιο με αφορμή την ομιλία του πρώην Προέδρου της Βουλής κ. Βούτση, αναφορικά με τα βέλη που εμείς δεν ρίχνουμε προς την άλλη πλευρά. Προφανώς η αλλαγή που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην εξέλιξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο ήταν ατελέσφορη, ήταν διαλυτική και δε βοήθησε να προχωρήσει η Αυτοδιοίκηση μπροστά.
Υπάρχει πάντα μια χρυσή τομή σε έναν αντιπροσωπευτικό θεσμό, που γίνεται αποφασιστικός όταν πρέπει να λύνει τα πραγματικά προβλήματα, και που γίνεται δημοκρατικός και ουσιαστικός όταν πρέπει να συνθέσει διαφορετικές αντιφάσεις και απόψεις μιας τοπικής κοινωνίας.
Εμείς αυτή τη χρυσή τομή για την πρόοδο της Δημοκρατίας την έχουμε στο αίμα μας και στην πρακτική μας. Την έχουμε στη διαδρομή μας και στις μεταρρυθμίσεις που κάναμε.
Για μας, η αποκέντρωση της πολιτικής εξουσίας, η αποκέντρωση των αποφάσεων εγγύτατα στον πολίτη και παράλληλα η αποτελεσματικότητα ενός θεσμού που πρέπει να αντιμετωπίζει προβλήματα τοπικής ανάπτυξης και καθημερινότητας των πολιτών, υπηρετείται μέσα από νέο κύμα μεταρρυθμίσεων που πρέπει να αποκεντρώσει με τεράστια δύναμη πόρους, διοικητικές και πολιτικές αρμοδιότητες σε αυτούς τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. Για να μπορεί η πατρίδα μας να νιώσει ότι κάθε τοπική κοινωνία μπορεί να λύσει τα προβλήματά της και να προκόψει.
