Πριν από λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 26 ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ανδρέας υπήρξε ανεπανάληπτος ηγέτης γιατί με το βάθος της στρατηγικής του σκέψης επανετοποθέτησε την Ελλάδα στο διεθνές πλαίσιο της εποχής του, σπάζοντας τους ασφυκτικούς και καταστροφικούς περιορισμούς της μετεμφυλιακής περιόδου. Παράλληλα, είχε το μοναδικό χάρισμα να σφυρηλατήσει μια αδιαμεσολάβητη σχέση εμπιστοσύνης με τον ελληνικό λαό και κυρίως με τους μη προνομιούχους, την οποία τίμησε με το μεγαλειώδες έργο της Αλλαγής.
Δεν δίστασε να αφήσει πίσω του το παλιό πολιτικό κατεστημένο της εποχής του και να ιδρύσει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. Ένα Κίνημα, λαογέννητο και πατριωτικό, που ήρθε να εκφράσει τις αγωνίες ενός πληγωμένου λαού μετά το εθνικό τραύμα της εισβολής του Αττίλα. Με τη ρήξη και την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ όμως, ο Ανδρέας κατάφερε να διαφυλάξει και την ιστορική συνέχεια της Δημοκρατικής Παράταξης. Συνέδεσε γενιές αγωνιστών για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη, από την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου, έως την ΕΑΜική αντίσταση, τη Νεολαία Λαμπράκη, τη γενιά του 1-1-4 και των αγώνων για το Κυπριακό.
Παρά τη συστηματική προσπάθεια ορισμένων κύκλων να υποβαθμίσουν την παρακαταθήκη του, ο ελληνικός λαός βλέπει ακόμα και σήμερα, με απτό τρόπο στην ίδια του την καθημερινότητα, τι σημαίνει πραγματική Αλλαγή.
Ειδικά σε μια εποχή όπου πολλές προοδευτικές κατακτήσεις υπονομεύονται, το έργο που άφησαν οι κυβερνήσεις του Ανδρέα λαμβάνει, στις μέρες μας, ακόμα μεγαλύτερη σημασία.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας που ιδρύθηκε από την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κρατά όρθια την ελληνική κοινωνία στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας.
Η κατοχύρωση των δικαιωμάτων των γυναικών και ο εκσυγχρονισμός του οικογενειακού δικαίου πριν από σαράντα χρόνια, αποτελούν σπουδαίο επίτευγμα ακόμα και στις μέρες μας, όπου παρατηρείται οπισθοχώρηση των ατομικών δικαιωμάτων.
Η εθνική συμφιλίωση και η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης επέτρεψαν στις νέες γενιές της πατρίδας μας να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον ώριμης δημοκρατίας και ίσων ευκαιριών, τη στιγμή που ξεπηδούν παγκοσμίως νέου τύπου κοινωνικοί διχασμοί.
Οι μεταρρυθμίσεις στην παιδεία συνέβαλαν στην ανοδική κοινωνική κινητικότητα, μείωσαν τις ανισότητες και έθεσαν τις βάσεις για την πραγματική σύγκλιση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, βάζοντας στο προσκήνιο τους μη προνομιούχους και διευρύνοντας τη μεσαία τάξη.
Η πολυδιάστατη και ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική του Ανδρέα έδωσε πραγματική εθνική αξιοπρέπεια και ανάταση σε ένα έθνος προδομένο από την ξενοκίνητη Χούντα. Εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου πρωτοστάτησε στις προσπάθειες για τον πυρηνικό αφοπλισμό και την διατήρηση της ειρήνης σε ένα ταραγμένο κόσμο μέσα από την Πρωτοβουλία των 6 μαζί με ηγέτες όπως ο Olof Palme.
Με τον αγώνα του για την δημιουργία των Μεσογειακών Ολοκληρωμένων Προγραμμάτων, που κάλυπταν την Ελλάδα, την νότιο Ιταλία και περιοχές της Νότιας Γαλλίας έθεσε τις βάσεις για αυτό που στη συνέχεια εξελίχθηκε στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Συνοχής. Άνοιξε τον δρόμο για ένταξη στην ΟΝΕ, σημειώνοντας παράλληλα τις δομικές αδυναμίες της Ένωσης που δυστυχώς υπάρχουν ακόμα και σήμερα.
Είναι χαρά και τιμή για την παράταξή μας, 26 χρόνια μετά τον θάνατό του, το απόγευμα της Τετάρτης 6 Ιουλίου που θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια του Αμφιθέατρου «Ανδρέας Παπανδρέου» στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο. Είναι μια συμβολική πράξη αναγνώρισης της προσφοράς του στην πατρίδα, την Ευρώπη, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
