Μετά από 11 χρόνια, τρία επώδυνα, μνημόνια και βαριές θυσίες του λαού, η χώρα εξέρχεται από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας, όπως είχε ήδη προαποφασιστεί από τους δανειστές. Και ενώ τα ελληνικά ομόλογα δεν έχουν ακόμη επενδυτική βαθμίδα. Η έξοδος αυτή δεν σημαίνει και τερματισμό κάθε μνημονιακού περιορισμού, όπως παραπλανητικά δηλώνει με πανηγυρικό τόνο η Κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
Την ενισχυμένη εποπτεία διαδέχεται νέα μακρά περίοδος εποπτείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έως το 2060. Με την προϋπόθεση να έχουμε αποπληρώσει το 75% του χρέους στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό σταθερότητας (ESM), δηλαδή τα 150 από τα περίπου 200δις ευρώ. Και, βέβαια, τα κατάλοιπα των μνημονίων με κορυφαίο το Υπερταμείο που θεσμοθετήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και υπηρετεί με θέρμη η ΝΔ παραμένουν σε πλήρη ισχύ.
Αντί, λοιπόν για πανηγυρισμούς και θριαμβολογίες σε ένα περιβάλλον εντεινόμενων οικονομικών διαταραχών και αύξησης των επιτοκίων καλό θα ήταν η Κυβέρνηση να καταρτίσει ένα σοβαρό σχέδιο ανθεκτικότητας της οικονομίας και θωράκισης με δίκαιο τρόπο της κοινωνίας που βιώνει αξεπέραστα αδιέξοδα. Γιατί όπως σημειώνει ο ESM μακροπρόθεσμα η Ελλάδα παραμένει ευάλωτηλόγωτων μακροοικονομικών ανισορροπιών, του υψηλού δημόσιου χρέους, του επίμονου επενδυτικού κενού, της χαμηλής παραγωγικότητας και των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων.
Κατανοούμε την αγωνία του κ.Μητσοτάκη, όπως και την ασθενική του μνήμη για το ποια παράταξη οδήγησε την Ελλάδα στα μνημόνια, να κατασκευάσει το προεκλογικό του αφήγημα. Ευτυχώς ο λαός έχει και μνήμη και κρίση.
