Ήταν δύο μόλις χρονών ο μικρός Τζέικομπ Μπάρνετ, όταν διαγνώστηκε με Σύνδρομο Asperger… Οι γιατροί ήταν κατηγορηματικοί σχετικά με το μέλλον του μικρού Αμερικανόπουλου: όχι μόνο δεν θα μπορούσε να προκόψει στη ζωή του, αλλά δεν θα ήταν ικανός να δέσει ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών του. Σίγουρα οι γονείς του μικρού έφυγαν εκείνη τη μέρα απογοητευμένοι και πολύ στενοχωρημένοι από το ιατρείο. Κι όμως, η ζωή διέψευσε τους γιατρούς, δίνοντας ελπίδα σε πολλά παιδιά που έχουν διαγνωστεί με το Σύνδρομο Asperger!
Σήμερα, 14 ολόκληρα χρόνια αργότερα, ο δεκαεξάχρονος πλέον Τζέικομπ θεωρείται, ούτε λίγο ούτε πολύ, ένα παιδί θαύμα! Πριν από μερικές μέρες πήρε Μάστερ στην κβαντική φυσική, ενώ τα κατορθώματά του στην επιστήμη έχουν εκπλήξει τους πάντες: έχει φτάσει κοντά στο να καταρρίψει τη γνωστή θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν (πάνω στην οποία βασίζεται η σύγχρονη φυσική), αλλά και να αναθεωρήσει τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης (Big Bang) για τη δημιουργία του σύμπαντος! Όλα αυτά του έδωσαν ήδη μία έμμισθη θέση ερευνητή στο Πανεπιστήμιο όπου φοιτά (αν και 16 μόλις ετών!), στην Ινδιανάπολη, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι δεν θα αργήσει να προταθεί για το βραβείο Νόμπελ…
Γιατί σας είπα αυτή τη μικρή ιστορία; Για να δούμε κατάματα κάτι που και η ίδια η επιστήμη πλέον όλο και περισσότερο πιστεύει: ότι δηλαδή τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με Σύνδρομο Asperger όχι μόνο δεν είναι ατάλαντα ή ανίκανα να πετύχουν το παραμικρό στις επιστήμες και στη ζωή, αλλά το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει! Η πράξη δείχνει ότι όλο και πιο πολλά παιδιά με αυτή τη μορφή αυτισμού πετυχαίνουν σημαντικά κατορθώματα και διαπρέπουν σε διάφορους τομείς της ζωής, από τις επιστήμες και τις τέχνες μέχρι τον αθλητισμό και την επιχειρηματικότητα. Είναι μήπως σύμπτωση που ο πλουσιότερος άνθρωπος αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, ο περίφημος Έλον Μασκ, που θεωρείται ιδιοφυΐα, είχε κι εκείνος μικρός διαγνωστεί με Asperger;
Το μάθημα που δίνει ο μικρός Τζέικομπ σε όλους μας (σε κοινωνία και πολιτεία) είναι ότι θα πρέπει σ’ αυτά τα παιδιά να στρέψουμε ακόμη πιο πολύ την προσοχή μας, να τους δώσουμε τις ευκαιρίες που τους αξίζουν. Γιατί, αν το κάνουμε αυτό, θα μπορέσουν να ξεδιπλώσουν το πλούσιο ταλέντο τους και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και πολύ σπουδαία πράγματα στη ζωή! Και όποιος έχει διαγνωστεί με Σύνδρομο Asperger, και γενικά μέσα στο φάσμα του αυτισμού, δεν θα πρέπει να τα παρατήσει, ούτε αυτός ούτε η οικογένειά του. Το αποδεικνύουν πια τόσα και τόσα παραδείγματα. Γιατί αυτά τα παιδιά μπορούν να κάνουν πολλά και, αρκετές φορές, περισσότερα πράγματα απ’ ό,τι ο μέσος όρος των συνομηλίκων τους! Ας σταθούμε λοιπόν στο πλάι τους κι ας τους δώσουμε και στη δική μας χώρα αυτό που δικαιούνται και που αξίζουν. Ας τα αντιμετωπίσουμε δηλαδή όχι ως πρόβλημα, αλλά ως κάτι το ιδιαίτερο: ως ακατέργαστα ταλέντα που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μας προς το καλύτερο.
