Δεν πάει πολύς καιρός που ο πρωθυπουργός έλεγε ότι μαζί με την Ανάσταση του Χριστού θα σημάνει κι η Ανάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Ο κυβερνητικός του εταίρος το είχε πάει ακόμη πιο μακριά.
Έλεγε ότι το Πάσχα θα τελειώσουν τα μνημόνια!
Οι γνωστές ανοησίες.
Τα γνωστά φληναφήματα.
Την ώρα που εξακολουθητικά η ορατότης για τον τόπο και την Οικονομία παραμένει στο μηδέν.
Με τους φόρους να τρώνε ότι έχει απομείνει από τις σάρκες της κοινωνίας για να σωθεί το καρκινοπαθές δημόσιο.
Αυτή η κυβέρνηση συστηματικά και χωρίς όριο αποτελεί την κορωνίδα της ανευθυνότητας.
Μήπως θυμόσαστε πού ήταν η Ελλάδα και τι προοπτικές σημείωνε στα τέλη του 2014;
Με όλες τις παραλείψεις της τότε κυβέρνησης;
Μήπως θυμάστε τι συνέβη μετά και μήπως συνειδητοποιείτε πού είμαστε σήμερα;
Μήπως θυμάστε, που πήγαινε ο καταστροφικός Βαρουφάκης στις συνόδους τουEurogroup με τα πουκάμισα έξω και χωρίς καμιά σημείωση, χωρίς κανέναν αριθμό στην ατζέντα του;
Μήπως θυμάστε που το ίδιο έκανε κι ο πρωθυπουργός, με τη διαφορά ότι είχε τα πουκάμισα μέσα;
Μήπως θυμάστε που ο κυβερνητικός εταίρος απειλούσε την Ευρώπη ότι θα τη γεμίσει τζιχαντιστές;
Μήπως συνειδητοποιείτε πού τελικά καταλήξαμε;
Με κλειστά σύνορα και κλειστές τράπεζες.
Με χιλιάδες επιχειρήσεις να κλείνουν ή να μετακομίζουν στο εξωτερικό.
Όλα αυτά φαίνεται ότι δεν έγιναν μαθήματα.
Η εμμονική κι ιδεοληπτική παρέα που κυβερνά, κάνει εξακολουθητικά τα ίδια εγκλήματα εις βάρος του τόπου και όλων ημών.
Μέχρι και προϊόντα υποκλοπών χρησιμοποίησε για να πολεμήσει το … άντρο του καπιταλισμού, το ΔΝΤ, και τελικά αντί για μέτρα 5,4 δις ευρώ, «τρώμε» στο κεφάλι μέτρα 9 δις και μάλιστα …προληπτικά.
Ένεκα αναξιοπιστίας.
Τι άλλο από έλλειψη αξιοπιστίας σημαίνει η πρόσφατη δήλωση Ντράγκι ότι «το 2015 ήταν για την Ελλάδα οικονομικό πισωγύρισμα»;
Αυτή λοιπόν, η αναξιόπιστη κυβέρνηση που κυβερνά κι εξουσιάζει την Ελλάδα, την οδηγεί και πάλι στον γκρεμό.
Προτάσσοντας το «ταξικό της πρόσημο» καταφεύγει σε ασύστολη αύξηση της φορολογίας της μεσαίας τάξης, δίνοντάς της τη χαριστική βολή.
Αντί να επιχειρήσει να μειώσει τις δαπάνες, διαλύει τα πάντα.
Μόνο από τις δαπάνες του προϋπολογισμού στα ευγενή ταμεία της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, θα μπορούσε να προκύψει όφελος που υπερβαίνει το ένα δις.
Μόνο από τη μείωση των δαπανών στην άμυνα, θα μπορούσαν να προκύψουν οφέλη περισσοτέρων δις.
Μόνο από το κλείσιμο αντιπαραγωγικών κρατικών επιχειρήσεων και οργανισμών θα μπορούσαν να προέλθουν οικονομίες κλίμακος πολλών δεκάδων εκατομμυρίων.
Μόνο από τη σύνδεση των ταμειακών μηχανών με τις εφορίες θα μπορούσε να αυξηθεί κατακόρυφα η εισπραξιμότητα του ΦΠΑ.
Μόνο η κατάργηση της αλληλογραφίας μεταξύ υπηρεσιών με την εισαγωγή των email στο δημόσιο, θα επέφερε οικονομίες σχεδόν μισού δις!
Ουδείς ασχολείται.
Ή είδατε εσείς κάτι από την δήθεν καταπολέμηση του λαθρεμπορίου που μετά μανίας εξήγγειλε προεκλογικά η κυβέρνηση και όντως από εκεί θα μπορούσαν να προκύψουν σημαντικά οφέλη;
Ή είδατε κάποια σημαντική αποκρατικοποίηση από όσες έχουν δρομολογηθεί;
Εδώ, ακόμη και η ιστορία των αεροδρομίων παραμένει τελματωμένη από τις ιδεοληψίες του υπουργού Σπίρτζη, ενώ ακόμη και το λιμάνι του Πειραιά προκαλεί κυβερνητικό εμφύλιο.
Το «ταξικό πρόσημο» βλέπετε, δεν επιτρέπει ν’ ακουμπήσει η κυβέρνηση τους πελάτες της.
Μοιραία η χώρα διαλύεται.
Ουδείς μπορεί ν’ αντιληφθεί ότι η απόδοση εσόδων από την φορολογία είναι υποθετική ενώ η περικοπή δαπανών άμεση.
Ουδείς μπορεί να κατανοήσει ότι η αύξηση της φορολογίας δημιουργεί ύφεση κι αντιαναπτυξιακά κίνητρα, άρα χρειάζονται κι άλλα συνεχή μέτρα.
Το είπαν άλλωστε ευρωπαίοι αξιωματούχοι.
Μόλις χθες κι ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν.
«Η κυβέρνηση αντί περικοπή δαπανών που της προτείναμε, προτίμησε την αύξηση των φόρων»…
Κι όμως.
Έξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ουδείς έχει ακουμπήσει την αιτία που την προκάλεσε.
Ούτε το δημόσιο, ούτε το ασφαλιστικό σύστημα επί της ουσίας κι εις βάθος.
Κι είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι δεν πάει άλλο.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που μπήκε σε μνημόνια και δεν βγήκε όπως έκαναν όλες οι άλλες χώρες που βρέθηκαν σ’ αυτή τη δύνη.
Εξ ου και χρειάζεται ηγεσία που να είναι μελετημένη, ν’ αψηφήσει το πολιτικό κόστος και να προχωρήσει στη σοβαρή ανασυγκρότηση του τόπου.
Να πει την αλήθεια.
Ότι με μαθητευόμενους μάγους που επιδίδονται στον ανέξοδο λαϊκισμό δεν υπάρχει προκοπή.
Ότι πρέπει κάποιος να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα.
Ότι δεν υπάρχει επιστροφή στο 2004 ή έστω στο 2009.
Διαφορετικά το βαρέλι χωρίς πάτο θα καταβροχθίσει τα πάντα.
Κι όλους μας.
Σημ.: Ο Νίκος Γ. Σακελλαρόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας («Hellas Special Άφιλτρο», «Ο Γέρος του Βοριά» που αποτελεί τη λαϊκή βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «Οι Μύθοι και το Παραμύθι»).
Θεωρείται εκ των πρωτεργατών της «ελεύθερης ραδιοφωνίας» και επί χρόνια ασχολήθηκε με την πολιτική αρθρογραφία και ανάλυση σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοπτικούς σταθμούς.
Για πολλά χρόνια συνδύασε την εργασία με τα χόμπι του (αθλητισμός) , με την ιδιότητά του ως Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας «Sportime» και της «Αθλητικής Ηχούς», ενώ έχει γράψει στίχους σε τραγούδια σημαντικών Ελλήνων δημιουργών και τραγουδιστών.
