Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυριακάτικη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη ήταν σχεδόν αιφνιδιαστική. Δυο εβδομάδες πριν τίποτα δεν προμήνυε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ερντογάν κι η σύζυγός του νόσησαν από κορονοϊό. Ο Μητσοτάκης έστειλε ευχές για ανάρρωση κι ο Ερντογάν απάντησε. Ε, μετά ανέλαβαν δράση οι διπλωματικές υπηρεσίες. Μέχρι και ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού στο Πατριαρχείο «στήθηκε», προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για τη συνάντηση. Που ήταν χαλαρή, με τους δυο ηγέτες «αγραβάτωτους ως να βρίσκονταν για ψιλοκουβεντούλα. Κι αυτό ήταν καλό, πάντα σε τέτοιες συναντήσεις η χαλαρότητα δημιουργεί καλύτερες συνθήκες συζήτησης ή προσέγγισης των πραγμάτων.
Η συνάντηση ήταν χρήσιμη. Κάθε συνάντηση με τους Τούρκους σε επίπεδο ηγεσιών είναι χρήσιμη, αρκεί να ξέρουμε τι μας γίνεται αλλά κι ότι στη θάλασσα υπάρχουν σύνορα. Η συγκεκριμένη συνάντηση δεν αλλάζει κάτι στις πάγιες θέσεις της Ελλάδας. Προφανώς ούτε των Τούρκων. Συμπεραίνεται όμως ότι με τους γείτονες το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι ο διάλογος και η καλή επικοινωνία και μάλιστα πέραν από τους φανατισμούς που καλλιεργούν πολιτικοί και στρατιωτικοί κύκλοι ΚΑΙ στις δυο χώρες.
Πρέπει να υπερτονίσουμε κι αυτό: Ουδείς προσπερνά ελαφρά τη καρδία τις θέσεις της Τουρκίας, τις καθημερινές προκλήσεις στο Αιγαίο και τον γνωστό αναθεωρητισμό που εκφράζεται εσχάτως. Δεν είναι ουδείς αφελής για να θεωρεί ότι αυτά θα σταματήσουν επειδή συναντήθηκαν Μητσοτάκης και Ερντογάν. Όμως, μέσα στη λαίλαπα του πολέμου του Πούτιν, αυτή η συνάντηση ενεργοποίησε πάλι διαύλους επικοινωνίας στο υψηλότερο επίπεδο. Κι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.
Επιπλέον, η Ελλάδα προχωρά στις μεγάλες αμυντικές συμφωνίες με Γαλλία (αεροπλάνα και φρεγάτες) και ΗΠΑ (λιμάνι Αλεξανδρούπολης κλπ) που τη θωρακίζουν, ενώ συμμετέχει με κορυφαίο ρόλο στην αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης. Ειδικά μετά την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία.
Όμως, για να υπάρχει ηρεμία και σταθερότητα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, απαιτούνται να συνεννοούνται τουλάχιστον δυο! Κι όταν μιλάνε, αποτρέπονται οι οξύτητες, οι εντάσεις κι οι απρόβλεπτες ενέργειες. Κάτι που ευνοεί τον τουρισμό και των δυο χωρών, τις οικονομίες, τα ενεργειακά ζητήματα αλλά και το μεταναστευτικό ζήτημα.
Άρα, είναι σε πολύ θετική κατεύθυνση η συμφωνία Μητσοτάκη – Ερντογάν για την πραγματοποίηση στη Θεσσαλονίκη το φθινόπωρο, του ανώτατου συμβουλίου συνεργασίας των δυο χωρών. Ειδικά αν αυτό εξελιχθεί όπως η προχθεσινή συνάντηση.
Βήμα βήμα χτίζεται η ηρεμία στη γειτονιά μας. Μακάρι να γίνει έτσι, αλλά το καλάθι δεν μπορεί παρά να είναι μικρό.
