«Προτάσεις και κίνητρα για τη στελέχωση των δομών δημόσιας υγείας στις νησιωτικές και δυσπρόσιτες περιοχές»
Ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε.
Να ευχαριστήσω απ’ το Υπουργείο, τον Υπουργό, την Υφυπουργό και τους εκλεκτούς επιστήμονες εδώ. Να κάνουμε μία συζήτηση όπου βεβαίως τα σταχυολογήσατε και τα αποκωδικοποιήσατε τα προβλήματα.
Δεν είναι όμως το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό η πανάκεια, μπορεί να είναι ο πυρήνας αν θέλετε ή ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ. Σίγουρα αυτό που λέειο συνάδελφος, όταν μιλάμε για νησιωτική Ελλάδα, όταν μιλάμε για σύμπλεγμα λόγω της γεωγραφικής και γεωπολιτικής θέσης, είναι και το Αιγαίο και το βόρειο Αιγαίο και το Κρητικό και το Ιόνιο. Είναι όλα τα νησιά, είναι και τα Κύθηρα και η Ελαφόνησος και η Γαύδος και Γαυδοπούλα και ότι άλλο. Αλλά εγώ πέρα από Βουλευτής και ως δημοσιογράφος θα σας πω, ότι όταν πριν από λίγα χρόνια σε 14 μικρά νησιά, όπως είναι η Ερεικούσσα, το Μαρθάκι, οι Αρκοί, οι Φούρνοι, η Ψέριμος, δεν υπάρχει καν αγροτικός γιατρός και τα ιατρικά καθήκοντα τα ασκεί οπλίτης, αντιλαμβάνεστε σε ποιο σημείο φτάνουμε.
Λέει, ο κ. Κουτσόπουλος, ορθά, η πρωτεύουσα, ο πυρήνας της Δωδεκανήσου είναι η Ρόδος. Σαφώς και θα είστε ως επιστήμονας, ως γιατρός. Ευτυχής αν δε θα χρειαστείτε να κάνετε μια διακομιδή ενός ασθενούς στο κέντρο στην Αθήνα για να κάνετε μία εγχείρηση. Αλλά, αν εγώ είμαι ο γιατρός ο αγροτικός στη Χάλκη, στην Τήλο, στην Ψέριμο, στην Κάλυμνο, στη Λέρο, δεν ξέρω πού και πέφτει το σύστημα και δεν μπορώ να λειτουργήσω από τον υπολογιστή ή δεν έχω αν θέλετε την κτιριακή υποδομή στο μικρό νησί. Διότι, το μικρό νησί είναι ο δορυφόρος του μεγάλου. Δηλαδή, αν εσείς τα μικρά νησιά που απαρτίζουν τη Δωδεκάνησο δε τα ενισχύσετε, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει και ο πυρήνας που είναι το νοσοκομείο της Ρόδου.
Δηλαδή, δεν θα υπάρχει μία σωστή οργάνωση διοικητική, για να μπορέσει να ευοδώσειτο σύστημα. Δεν είναι μόνο δύσκολο να έρθει ο άλλος από τη Χάλκη σε εσάς και από ένα ορεινό χωριό της Ρόδου φαντάζομαι είναι επίπονο για να έρθει στην πρωτεύουσα του νησιού. Είναι η μορφολογία του εδάφους. Όταν εγώ είμαι Σερραίος βουλευτής και δεν έχω αναισθησιολόγο στο νοσοκομείο των Σερρών κι έχω θέμα, κύριε Υπουργέ, στη χερσαία Ελλάδα, αντιλαμβάνεται ο καθείς πόσο μεγάλο πρόβλημα έχουν τα νησιά.
Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς. Καταρχάς, αυτό που είπε ο κ. Ξανθός έχει αλήθεια, διότι πολλοί ιδιώτες γιατροί, κυρίως σε μεγάλες τουριστικές περιόδους, βολεύονται με το όλο σύστημα για να εξυπηρετηθούν εντός εισαγωγικών. Τα νησιά τα θυμόμαστε μόνο το καλοκαίρι και το χειμώνα τα ξεχνάμε. Αλλά είναι η ποιότητα ζωής. Ο γιατρός για να πάρει την οικογένεια του σε ένα μικρό νησί αντιλαμβάνεστε θέλει τον παιδικό σταθμό, θέλει να έχει ποιότητα ζωής, θέλει τη συχνή επικοινωνία, θέλει τη συγκοινωνία. Θα μου πείτε δεν μπορεί το Υπουργείο Υγείας να τα επιλύσει αυτά, αν είναι δυνατόν. Είχαμε τα προγράμματα leader. Θυμάμαι ότι είχε γίνει μεγάλη διάσκεψη στη Μάλτα, όταν είχε την προεδρία, ότι η Ε.Ε. θέλει να έρθει αρωγός για να λύσει προβλήματα σε νησιά της Ευρώπης. Εμείς στην Ελλάδα, βέβαια, έχουμε τα περισσότερα. Με το βρόχινο νερό, με κάποιες άλλες υποδομές.
Αυτό που είπατε γιατρέ, έχουμε ένα σύστημα διοικητικό το οποίο, όπως και στις περιφέρειες, δεν μπορεί να ευοδώσει, γιατί είναι γίγαντας. Δηλαδή, δεν έχουμε ένα ευέλικτο σχήμα από τον Άννα στον Καϊάφα, για να φτάσει στον υπεύθυνο και οι ίδιοι οι υπεύθυνοι δηλώνουν ανυπεύθυνοι. Δηλαδή, οι αρμόδιοι δηλώνουν ότι δεν είναι αρμόδιοι. Δεν μπορείς να βρεις την πηγή για να υπερκεράσεις γραφειοκρατικά ζητήματα.
Εκείνο στο οποίο θέλω να δώσετε μεγαλύτερη βαρύτητα, κύριοι του Υπουργείου, είναι το εξής. Μιλούσα κάποτε με φίλους γιατρούς από την Ιταλία. Στην Ιταλία, λοιπόν, κάνανε μία έρευνα για να δουν γιατί δεν υπάρχει μια εύρυθμη λειτουργία στο νοσοκομειακό σύστημα και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας υγείας. Ήταν το ιατρικό, ήταν το νοσηλευτικό προσωπικό, υπήρχε θέμα και εκεί με μηχανήματα, όπως αξονικός τομογράφος, μαστογράφοι, απεινιδωτές να σκουριάζουν στις αποθήκες ήστα αναλώσιμα να υπάρχει μια υπερτιμολόγηση. Αλλά,είπαν για να λυθεί το ζήτημα θέλει εξειδικευμένο διοικητικό προσωπικό.
Επειδή, πέρασα και από ιδιωτικό φορέα υγείας, πρέπει να δοθεί μια βαρύτητα. Αυτό που λέμε, administration. Γιατί, κακά τα ψέματα, υπήρχε ένα διάστημα που ο γιατρός έπρεπε να παζαρέψει τα υλικά με τους ιατρικούς επισκέπτες που περίμεναν έξω από την πόρτα του γιατρού αντί να τρέχει ως επικεφαλής στην κλινική του. Πρέπει οι διοικητικοί να έχουν ειδικές γνώσεις. Για παράδειγμα, ο ιδιώτης όταν κάνει πρόσληψη έναν διοικητικό από ένα τμήμα λογιστικής, παίρνει στη θέση αυτή άτομο το οποίο είναι εξειδικευμένο σε διοίκηση κλινικών. Είναι μεγάλη υπόθεση να έχεις διοικητικούς υπαλλήλους να γνωρίζουν από οργάνωση, διοίκηση νοσοκομείων ή κλινικών. Έτσι, λοιπόν, όλα αυτά συνθέτουν το παζλ. Δεν είναι μόνο ο γιατρός και ο νοσηλευτής. Είναι οι κτιριακές εγκαταστάσεις, που είναι άλλα προβλήματα, είναι τα μηχανήματα, είναι το σύστημα διασύνδεσης να έχει την τράπεζα πληροφόρησης που θέλει να δουλέψει, αλλά και το διοικητικό προσωπικό.
Θεωρώ ότι είναι ένας σημαντικός παράγοντας για να μπορέσουμε να οργανώσουμε διοικητικά τα νησιά, να κινητροδοτήσουμε διοικητικούς που θέλουν να πάνε εκεί. Θα είναι φορολογικά κίνητρα, θα είναι μοριοδότηση σε αύξηση μισθών, θα είναι υποχρέωσή τους η παραμονή στα νησιά τουλάχιστον μια πενταετία; Εάν γίνει αυτό το διοικητικό μοντέλο θα έχει άλλα αποτελέσματα για να μπορέσει και ο γιατρός και ο νοσηλευτής να κάνει σωστά τη δουλειά του και να αισθάνεται μια σιγουριά ο νοσηλευόμενος.
Ευχαριστώ
