Ομιλία Νίκου Σαλαγιάννη, Διευθυντή του Κινήματος Αλλαγής, στην παρουσίαση της αναμορφωμένης πρόσοψης και εισόδου του κτηρίου, που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Φώφης Γεννηματά
Είμαστε εδώ σήμερα, στη Χαρ. Τρικούπη 50, στο κοινό μας σπίτι, στο σπίτι όλων μας …
Εδώ, που από μια σκοπιά ιστορική, πολιτική και συναισθηματική, είναι το ” πατρικό ” μας σπίτι- το “πατρικό” σπίτι όλων όσων συνδεθήκαμε και συνεχίζουμε με το ΠΑΣΟΚ στη μεγάλη ιστορική του διαδρομή .
Έγινε, όμως, το σπίτι και όσων φίλων και συναγωνιστών συμπορευτήκαμε στο Κίνημα Αλλαγής, που με τόση πίστη και επιμονή προώθησε η Φώφη Γεννηματά.
Το Κίνημα Αλλαγής, που ως συνασπισμός κομμάτων και πολιτικών κινήσεων, με πυρήνα πάντα το ΠΑΣΟΚ, ήταν στρατηγική επιλογή για την ενότητα του κατακερματισμένου χώρου του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Ήταν, όμως, και τέκνο της ανάγκης στα χρόνια τα δίσεκτα για το κόμμα μας..
Εδώ είμαστε , λοιπόν, σήμερα , στην ιστορική Χαρ. Τρικούπη 50 .
Ένα τοπόσημο, που συμπυκνώνει μνήμες, συναισθήματα, συμβολισμούς και σύμβολα .
Μας λένε πολλοί :
” Καλά, εσείς μείνατε στις αναμνήσεις του ένδοξου παρελθόντος…”
Τους απαντάμε :
Οχι! Εμείς παλεύουμε στο σήμερα και ονειρευόμαστε και διεκδικούμε το μέλλον.
Αλλά, Ναι! Έχουμε και μνήμες και αναμνήσεις .
Μνήμες ζωντανές και αναμνήσεις φλογισμένες, απ’ τη συγκλονιστική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, που έφερε τη μεγάλη Αλλαγή στη Χώρα, που έδωσε φωνή ,δύναμη και αυτοπεποίθηση στους αδύναμους ,τους παραγκωνισμένους και τους αποκλεισμένους .
Αλλά οι μνήμες και οι αναμνήσεις μας δεν είναι παρηγορητικές. Αντίθετα , είναι μνήμες εγερτήριες, μνήμες τροφοδότριες των προσδοκιών μας, μνήμες προωθητικές των διεκδικήσεων μας για ένα καλύτερο μέλλον .
Και κάτι ακόμη: οι μνήμες μας είναι ζωντανές και για να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας που δεν πρέπει να επαναληφθούν .
Είναι ακριβώς αυτές οι μνήμες και είναι η βαθειά μας ενσυναίσθηση και είναι η κοινωνική μας ευαισθησία και είναι ο ρεαλισμός μας και η ισχυρή μας βούληση – αυτά είναι που δε μας αφήνουν να λιποψυχίσουμε στα δύσκολα, που δε μας επιτρέπουν να συμβιβαστούμε με τη λογική ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα, οτι τάχα οι ανισότητες και αδικίες δεδομένες και φυσιολογικές.
Είναι ακριβώς αυτά που μας ωθούν να διεκδικούμε αταλάντευτα τη ρεαλιστική ουτοπία μιας κοινωνίας, που θα σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, με όλα όσα την ορίζουν και τη συναπαρτίζουν.
Είναι αυτά που μας κάνουν αυτό που είμαστε , είναι αυτά που μας οριοθετούν ως δημοκράτες σοσιαλιστές…
Μας λένε : ” έχετε εμμονές με τα σύμβολα και τους συμβολισμούς”
Τους απαντάμε :Όχι! Δεν έχουμε εμμονές. Όχι, δεν είμαστε όμηροι των συμβόλων και των συμβολισμών.
Αλλά, ναί! Έχουμε επίγνωση της σημασίας που έχουν τα σύμβολα και οι συμβολισμοί στο συλλογικό φαντασιακό κάθε ομάδας και κάθε συλλογικότητας.
Γιατί συνδέουν τους ανθρώπους, αποτελούν κοινά σημεία αναφοράς ,δημιουργούν ένα ισχυρό πλέγμα επικοινωνίας, συνάφειας και συνοχής, ριζώνουν στις συνειδήσεις, δίνουν ταυτότητα και βάθος Ιστορικό.
Κι εμείς, στο μισό αιώνα της παρουσίας μας, έχουμε συγκροτήσει δυνατά σύμβολα και ισχυρούς συμβολισμούς.
Ιδεολογικά και πολιτικά : τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ!
Χρονικά : την 3η του Σεπτέμβρη!
Τοπικά : την Χαρ. Τρικούπη 50!
Εδώ είμαστε, λοιπόν, σήμερα,: στην ιστορική Χαρ. Τρικούπη 50.
Απ’ το 1976 ήμαστε εδώ. Σαρανταπέντε ολόκληρα χρόνια .Σχεδόν μισό αιώνα..
Εδώ, απ’ όπου αναδύονταν, αναδύεται και θα αναδύεται ο ήλιος μας, ο ήλιος της αλλαγής, ο ήλιος της ελπίδας
Ο τότε ιδιοκτήτης Παναγιώτης Λαζόπουλος, σ’ ένα ρεπορτάζ περιοδικού πριν 15 περίπου χρόνια, έκανε την εξής περιγραφή: είχαμε δεί αρκετές φορές ένα νεαρό με μακρυά μαλλιά να περνάει και να περιεργάζεται με ενδιαφέρον την οικοδομή καθώς κτιζόταν και απορούσαμε.
Μια μέρα, όταν την τελειώσαμε, ήρθε και μου είπε: είμαι ο Κώστας Λαλιώτης. Θα θέλαμε το κτίριο για τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ.
Έτσι έγινε.
Η σύμβαση υπογράφτηκε το Σεπτέμβρη του 1976 και η μετακόμιση έγινε το Νοέμβριο.
Ο Κώστας, έψαχνε κτίριο στη Χαριλάου Τρικούπη. Όχι στη Μαυρομιχάλη ή στην Κωλέττη. Γιατί όλα έχουν τη σημασία τους, όταν μιλάμε για σύμβολα και συμβολισμούς, που αγκυρώνονται στην ιστορία ..
Εδώ, στα κεντρικά μας γραφεία.
Εδώ, που ήταν τα γραφεία όλων των Προέδρων μας.
Εδώ, που ήταν τα γραφεία των ιστορικών στελεχών μας .
Εδώ , που χιλιάδες στελέχη έχουν δώσει εθελοντικά τον καλύτερο εαυτό τους.
Εδώ, που εκατοντάδες εργαζόμενοι πρόσφεραν με κέφι τις υπηρεσίες τους. Τα τελευταία δύσκολα χρόνια ,πολύ απ’ αυτούς εξαναγκάστηκαν να φύγουν με λειψή αποζημίωση .
Και οι λιγότερο που έμειναν δούλεψαν για χρόνια με λειψούς μισθούς. Εκ μέρους όλων μας, τους ευχαριστώ για την ανοχή και την αντοχή τους.
Εδώ, όπου γράφτηκαν λαμπρές σελίδες και συναρπαστικά κεφάλαια στο βιβλίο της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ .
Και επειδή αυτό το βιβλίο είναι πάντα ανοικτό, ζωντανό και γράφεται διαρκώς , είμαστε σίγουροι ότι θα γραφτούν και νέα συναρπαστικά κεφάλαια στο μέλλον ..
Σαράντα πέντε χρόνια, είναι πολλά . Κι ο χρόνος είναι πανδαμάτωρ για όλους και για όλα .
Με την Πρόεδρο τη Φώφη Γεννηματά, είχαμε επισημάνει την ανάγκη να περιποιηθούμε λίγο το σπίτι μας
Απ’ τα μέσα της προηγούμενης χρονιάς είχαμε αναθέσει, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε δυό φίλους αρχιτέκτονες να μας κάνουν προτάσεις .
Τις προτάσεις αυτές τις συζητήσαμε με την Πρόεδρο, είχαμε κάπως προσεγγίσει στις επιλογές μας , αλλά δεν προχωρήσαμε . Ήταν, βλέπετε, πάντα και τα οικονομικά μας ένα ζήτημα ..
Στις αρχες της Άνοιξης, κάναμε μια συζήτηση με την αρχιτέκτονα
Νίκη Φούντα, μέλος της ΚΠΕ και πρ. βουλευτή, που ανέλαβε, πάντα αφιλοκερδώς, να μας κάνει μια πρόταση συνολικής αναμόρφωσης της εισόδου και της πρόσοψης .
Την πρότασή της τη συζητήσαμε διεξοδικά και σε διάφορες εναλλακτικές εκδοχές με τον Μανώλη Όθωνα και τον Παναγιώτη Βλάχο και τη μεταφέραμε στην Πρόεδρο.
Με τις παρατηρήσεις, τις επισημάνσεις και τις αλλαγές που επέφερε, καταλήξαμε στο τελικό μας σχέδιο.
Στις αρχές του Σεπτέμβρη ξεκινήσαμε, με στόχο μέχρι τέλους Οκτωβρίου να είμαστε έτοιμοι.
Ήθελε να το αποκαλύψει η ίδια , ως μια μικρή έκπληξη, αφιερωμένη σε όλα τα μέλη και τους φίλους της Παράταξης μας ..
Αλλά μας πρόλαβαν τα απροσδόκητα γεγονότα.
Η Φώφη Γεννηματά δε θα’ ρθει σήμερα. Δε είναι μαζί μας.
Δεν πρόλαβε .Έφυγε ..
Μετά από κάποια καθυστέρηση, συνεχίσαμε και ολοκληρώσαμε .
Είμαστε εδώ σήμερα, για να αποκαλύψουμε αυτή τη μικρή έκπληξη που είχε αποφασίσει Εκείνη .
Αφιερωμένη σε όλα τα μέλη και τους φίλους μας, όπως το ήθελε.
Εμείς όλοι, όμως, την αφιερώνουμε σήμερα και στη μνήμη της.
Κι από δω, απ’ τη Χαρ. Τρικούπη, στέλνουμε σήμερα ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας και της αποφασιστικότητας για την ανασυγκρότηση, την ανανέωση ,την αναγέννηση της Παράταξης και τη δυναμική διεκδίκηση της θέσης και το ρόλου που μας αξίζει
