Η κατάσταση στα σχολεία της χώρας επιδεινώνεται όσον αφορά τις συνθήκες διαφύλαξης της υγείας μαθητών και εκπαιδευτικών – ανεξάρτητα από τις όποιες πρόσκαιρες μειώσεις ποσοστών.
Το Υπουργείο Παιδείας δεν διαμόρφωσε τις αναγκαίες συνθήκες υγειονομικής προστασίας. Δεν υιοθέτησε τις σχετικές προτάσεις, που έγιναν από το Κίνημα Αλλαγής και από άλλους φορείς.
Αντίθετα, προχώρησε στην υιοθέτηση ενός υγειονομικού πρωτοκόλλου, το οποίο προέβλεπε το κλείσιμο τμημάτων ή σχολείων στην περίπτωση που η ανίχνευση κρουσμάτων στους μαθητές υπερέβαινε το 50%+1, συνθήκη που προφανώς και δεν αντιστοιχούσε σε μια ουσιαστική προφύλαξη. Παράλληλα, έχει μεταθέσει όλη την ευθύνη σε εκπαιδευτικούς και γονείς, που έχουν αναλάβει το σύνολο των ενεργειών (self-test,ιχνηλατήσεις κλπ), απομειώνοντας με αυτόν τον τρόπο το μαθησιακό χρόνο των σχολείων.
Το Υπουργείο εφάρμοσε ένα πρόγραμμα συγχώνευσης σχολικών μονάδων και τμημάτων πυκνώνοντας την παρουσία μαθητών ανά m2 σχολικής αίθουσας σε αντίθεση με ό,τι ισχύει σε άλλες περιπτώσεις – αντί να μειώσει τον αριθμό των μαθητών ανά σχολική αίθουσα. Η πιο αρνητική πτυχή του θέματος αυτού αισθητοποιείται στο γεγονός ότι συνεχίζονται οι συγχωνεύσεις ακόμα και τώρα τον Νοέμβριο (π.χ. 62ο Γυμνάσιο Αθηνών) δημιουργώντας πρόσθετα προβλήματα στους μαθητές.
Επίσης, γίνονται ομαδοποιήσεις των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες και τα παιδιά στοιβάζονται. Αποστέλλεται μόνο μία παράλληλη στήριξη αντί για τρεις πλήρους ωραρίου, υποβαθμίζοντας την ποιοτική παρεχόμενη εκπαίδευση, την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και τα μορφωτικά τους δικαιώματα, διευρύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες και τον σχολικό αποκλεισμό. Η παράλληλη στήριξη πλήρους ωραρίου αφορά έναν μόνο μαθητή, με εξατομικευμένο πρόγραμμα στοχευμένο αποκλειστικά στις δικές του ανάγκες.
Είναι κοινός τόπος ότι τα σχολεία πρέπει να παραμείνουν ανοιχτά για πολλούς λόγους: μαθησιακούς, παιδαγωγικούς, κοινωνικούς, ψυχολογικούς. Έστω και καθυστερημένα είναι άμεση ανάγκη για μια ουσιαστική αποτελεσματική προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών.
- Να σταματήσουν οι συγχωνεύσεις ιδιαίτερα τώρα που τα επιδημιολογικά στοιχεία έχουν αρχίσει ήδη να χειροτερεύουν.
- Να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά αίθουσα με την εύρεση χώρων!
Να διαμορφωθούν προγράμματα αντισταθμιστικής εκπαίδευσης σε όλα τα σχολεία – ιδιαίτερα στις μεταβατικές τάξεις από Δημοτικό σε Γυμνάσιο κλπ -, για να καλυφθεί έστω μερικώς το μεγάλο μαθησιακό κενό των μαθητών.
