Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. Βλέπουμε σε αυτό το προσχέδιο -δεν μπορώ να μην πω- ότι είναι ένα πολυσχηματικό, αλλά ο ρόλος και η ουσία –φαντάζομαι- θα συμφωνείτε οι περισσότεροι, έχει ένα διφυές χαρακτήρα.
Πρώτον, ενσωματώσεις στον εθνικό κορμό οικονομικά τη Θράκη, με κίνητρα που πρέπει να δοθούν με έναν πραγματικά αναπτυξιακό επιχειρησιακό σχεδιασμό επί της ουσίας και το δεύτερο, να την δέσει πολιτιστικά και με την Ελλάδα, αλλά να θεωρηθεί, ότι είναι ένα ευρωπαϊκό πραγματικά τμήμα η Θράκη, που μπορεί να είναι συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στη δύση και στην ανατολή σε ένα κομβικό και ευαίσθητο γεωγραφικό σημείο. Έχουμε την παραθαλάσσια, την ημιορεινήκαι την ορεινή θράκα.
Αυτό που είπε, ο κύριος Κατρούγκαλος, προηγουμένως σε ό,τι αφορά την Ανατολική Μακεδονία, θεωρώ και φρονώ, ότι είναι αδήριτη ανάγκη να είναι ενοποιημένη η Ανατολική Μακεδονία από τη στιγμή που έχουμε ένα ενιαίο διοικητικό μοντέλο. Διότι αν πάμε σε μία ανάπτυξη καθαρά της Θράκης, που μιλάει ο σχεδιασμός αυτός και δεν γίνεται λόγος για αναπτυξιακά έργα στο Νομό Δράμας και στο Νομό Καβάλας, θα δημιουργήσει πολίτες μιας ενιαίας διοικητικής περιφέρειας με βάση το μοντέλο που έχουμε στον Καλλικράτη, δύο ταχυτήτων. Και αυτό είναι ότι χειρότερο, γιατί θα πρέπει, να υπάρχει μία ισονομία απέναντι στην αναπτυξιακή πολιτική για να έρθει η οικονομική και κατ’ επέκταση η αειφόρος ανάπτυξη που χρειάζεται η Θράκη και οικονομικά και πολιτιστικά και αυτό σημαίνει τουριστική προβολή με όλη τη σημασία της λέξης.
Άρα, λοιπόν, ο ποταμός Νέστος, δεν θα είναι το φυσικό σύνορο που θα χωρίζει τη Θράκη με την Ανατολική Μακεδονία και θα την ενώνει. Όπως βέβαια και για το νομό μου-είναι η προσωπική μου άποψη- ότι και ο ποταμός Στρυμόνας, θα έπρεπε να ενώνει το Νομό Σερρών με την Ανατολική Θράκη, γιατί έχει πιο κοινά χαρακτηριστικά.
Εκεί νομίζω -άκουσα προσεκτικά τον κύριοΚαιρίδη- ο καθηγητής στο ανέπτυξε ορθά σε όλες τις μορφές, σε όλες τις κλίμακες, αλλά φαντάζομαι, κύριε Καιρίδη, και λόγω του Εθνικού Σχεδίου Περιφερειακής Ανάπτυξης, δηλαδή το νέο ΕΣΠΑ, το οποίο θα αλλάξει χαρακτήρα -μάλλον σε σχέση με το προηγούμενο ΕΣΠΑ- δίδεται μια βαρύτητα στον τομέα της αγροδιατροφής, που λόγω για αυτό. Θα δοθεί μια βαρύτητα στο μεταποιητικό στάδιο και πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία τα επόμενα χρόνια, γιατί για παράδειγμα τα έργα οδοποιίας θα είναι με το σταγονόμετρο με βάση τον ευρωπαϊκό σχεδιασμό και τα ευρωπαϊκά χρήματα. Άρα, αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε με την καλή έννοια, για να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τον πρωτογενή τομέα στο μεταποιητικό στάδιο με βάση την αγροδιατροφή.
Τα δυο νησιά δηλαδή η Σαμοθράκη ανήκει στη Θράκη, η Θάσος ανήκει στην Ανατολική Μακεδονία, δεν μπορούμε, να τα ξεχωρίσουμε διότι πρέπει να δώσουμε και εκεί μια βαρύτητα, γιατί τα δύο νησιά αυτά αποτελούν ένα γεωγραφικό κομβικό σημείο ανάπτυξης κυρίως τουριστικής, αλλά και αγροτουριστικής -θα λέγαμε- για παράδειγμα οι φυσικές ομορφιές της Σαμοθράκης συνάμα και της Θάσου μπορούν, να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο για την προβολή πανευρωπαϊκά της περιοχής.
Σε ό,τι αφορά τώρα το παζλ το πολυπολιτισμικό έγιναν λάθη, που δεν είναι της παρούσης φάσης να τα αναπτύξουμε και σε εθνικό επίπεδο στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας από τη δεκαετία του 50, αλλά και επιχειρηματικά λάθη στη δεκαετία του 90.
Θα ξεκινήσουμε από τα επιχειρηματικά τα οποία, αν δεν έχουμε μία αγαστή συνεργασία με τα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια-που τα επισκεφθήκατε- κυρία Πρόεδρε, και καλά κάνατε, νομίζω ότι πρέπει τα επιμελητήρια να υπάρχει ακόμη μια πιο στενή συνεργασία ή με κάποιους αγροτικούς συλλόγους.
Πρώτον τα επιμελητήρια χρησιμοποιώντας το μητρώο επιχειρηματιών γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες των επιχειρήσεων της περιοχής, αλλά σίγουρα μέσα από τα εμποροβιομηχανικά επιμελητήρια της Κομοτηνής, της Αλεξανδρούπολης και της Ξάνθης έχουν επισημανθεί -θέλω τουλάχιστον να πιστεύω- ότι έχουν επισημανθεί λάθη του παρελθόντος από μεγάλες βιομηχανίες και βιοτεχνίες της περιοχής, οι οποίες έκλεισαν ξαφνικά εκμεταλλεύτηκαν κάποια προγράμματα, εγκαταλελειμμένα τα κτίρια αυτήν την ώρα, οπότε να μην επαναληφθούν αυτά τα λάθη.
Σε ότι αφορά τον πολιτιστικό τομέα, πρέπει να δοθεί μια βαρύτητα, διότι, αν πραγματικά γνωρίζει κάποιος την ιστορία και στην πολιτισμική της διάσταση, θα αλλάξει άρδην η κουλτούρα της περιοχής. Δηλαδή, για παράδειγμα, αν δοθεί μία βαρύτητα στην ιστορία των Πομάκων μέσα από το μουσείο των Πομάκων, μια xrianoniμέσα από τη γλώσσα των Πομάκων, φαντάζομαι ότι θα πάμε βαθμίδες επάνω σε ότι αφορά το γνωστικό, μορφωτικό, πνευματικό και πολιτιστικό επίπεδο της περιοχής.Μιλάω για τις επόμενες γενεές, αν θέλουμε να βάλουμε ένα λιθαράκι, το οποίο μπορεί να μετατραπεί σε έναν ογκόλιθο αργότερα και να μην είναι σισύφειος η προσπάθεια. Οπότε, οι κάτοικοι της περιοχής, ανεξαρτήτου θρησκεύματος, γνωρίζοντας σε βάθος την ιστορία, σε όλες τις πτυχές, θα αλλάξουν και μια νοοτροπία που αυτό θα συμβάλει, πιστεύω, για ένα καλύτερο επίπεδο μόρφωσης, γνώσης και ανταλλαγής απόψεων στην περιοχή.
Άρα, λοιπόν, αν δώσουμε μία βαρύτητα σ’ αυτό το πολιτιστικό κομμάτι, στο παζλ με τα πολλά κομμάτια, πολιτισμικά, στην περιοχή, θα ωφεληθεί, η ίδια, η Θράκη.
Τώρα, όσο και να πρεσβεύουμε ότι μπορεί να υπάρχει μια οικονομική ανάπτυξη στη Θράκη, αν δεν τονιστούν οι ιδιαιτερότητες μιας ακριτικής περιοχής, πού να δημιουργήσουμε τη νοοτροπία ότι εκεί δεν τελειώνει, αλλά εκεί αρχίζει η Ελλάδα, αν δεν δοθούν, κακά τα ψέματα, για να είμαστε ρεαλιστές και κάποια οικονομικά-φορολογικά κίνητρα στην περιοχή, δεν θα μπορέσουν κάποιοι να μείνουν μελλοντικά στον τόπο τους και να αδράξουν αυτήν την ευκαιρία, βάζοντας γερά θεμέλια για κάποιες επιχειρήσεις μικρές, γιατί, η Θράκη δεν μπορεί να πάει σε ένα πολύ μεγάλο βιομηχανικό κλάδο όσο και αν το θέλουμε.
Δηλαδή, θαρρώ ότι τα μικρά ευέλικτα βιοτεχνικά πάρκα μπορούν να παίξουν έναν πιο ουσιαστικό ρόλο στη Θράκη, παρά να είμαστε οραματιστές για μεγάλες βιομηχανικές μονάδες. Διότι και η μορφολογία του εδάφους είναι τέτοια και τα πληθυσμιακά κριτήρια και οι αποστάσεις μεταξύ των πόλεων, που προσδίδουν σ’ αυτό. Θεωρώ είναι καλό αυτό το οποίο λέει μέσα η έκθεση, να εκμεταλλευτούμε το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, κυρίως των θετικών επιστημών, δηλαδή του Πολυτεχνείου της Ξάνθης, όχι ότι η Νομική της Κομοτηνής υστερείαλλά, νομίζω ότι οι θετικές επιστήμες είναι αυτές που πρέπει να τις αναπτύξουμε περισσότερο στη Θράκη, παράλληλα και με αγροτοκτηνοτροφικές σχολές, γεωργικές σχολές, στα πρότυπα κάποιων άλλων, ελαχίστων, δυστυχώς, σχολών που έχουμε στην Ελλάδα τέτοιου χαρακτήρα, γύρω από τον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα, για να μπορέσουμε πραγματικά, με αυτό το επιστημονικό προσωπικό τους επαΐοντες και αυτό το επίσταμαι, γενικότερα να μπει στην περιοχή για να κατευθύνει τους νέους αγρότες, αυτοί μας ενδιαφέρουν, πρωτίστως, γιατί αυτοί θα δημιουργήσουν μια υποδομή και με βάση το νέο πλαίσιο που έρχεται από πλευράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να υπάρχει μέλλον στην περιοχή.
Ένα κλασσικό παράδειγμα που μπορούμε να πούμε μετά και τις τελευταίες καταστροφικές πυρκαγιές που έχουν γίνει, το έχει δώσει το δάσος της Δαδιάς, το οποίο εκμεταλλεύτηκε ένα πρόγραμμαINTERREG με το δήμο Χάσκοβο της Βουλγαρίας τοποθετώντας σε μία ακτίνα 15 χιλιομέτρων, με πολύ μικρό κόστος, θερμικές κάμερες και έχει, πλέον, μετά τις τελευταίες πυρκαγιές του 2010, το πάθημα έγινε μάθημα και αυτό είναι ένα παράδειγμα από κάποιες περιοχές υψίστου φυσικού κάλλους στην περιοχή με προστατευόμενα είδη όπως είναι οι γύπες στην Δαδιά, όπως είναι το «ΕΥΡΩΘΗΡΑΜΑ» λίγο παραπάνω και κάποιες άλλες περιοχές, την καφέ αρκούδα της Ροδόπης. Δηλαδή, μπορούμε να ευαισθητοποιήσουμε, αν θέλετε και κάποιες οικολογικές πανευρωπαϊκές οργανώσεις, διότι η πανίδα και η χλωρίδα, αν την προβάλλουμε στην σωστή της διάσταση, μπορεί να προσελκύσει αρκετούς ευρωπαίους που έχουν ευαισθησία επί του θέματος και να προβληθεί ακόμη περισσότερη η Θράκη.
Τώρα στα εθνικά ζητήματα και ότι «μαγειρεύεται» πίσω από προσηλυτισμούς, προπαγάνδες, μαύρες, άσπρες και τα λοιπά, δεν θέλω να υπεισέλθω. Εκεί θέλει προσοχή, είναι μια άλλη παράμετρος, αλλά βασικός σκοπός και στόχος είναι η ανάδειξη του πολιτισμού στη σωστή του διάσταση, με όλες τις πτυχές της ιστορίας,επίσης, στην σωστή διάσταση για να αλλάξει η νοοτροπία για τις επόμενες γενεές.
Θεωρώ ότι προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να πάμε, δίνοντας βαρύτητα πάντα στον πρωτογενή τομέα, αλλά, είναι λανθασμένη η εκτίμηση να πούμε ότι θα μετατρέψουμε τους θρακιώτες αγρότες και αυτούς που είναι κάτοικοι της ανατολικής Μακεδονίας σε επιχειρηματίες.
Όχι, ο πρωτογενής τομέας έχει έναν άλλο στόχο και σκοπό, να παράξει ποιοτικά προϊόντα, δίνοντας βαρύτητα και στα βιολογικά, που είδα, μέσα η Έκθεση αναφέρεται στα βιολογικά προϊόντα. Βέβαια, πρέπει να πούμε ότι η πιστοποίηση των βιολογικών προϊόντων είναι ένα πρόβλημα, γιατί πρέπει να πληρωθούν αρκετά χρήματα για να πάρει το λεγόμενο ISOτο βιολογικό εκεί. Είναι,όμως, άλλα επιμέρους ζητήματα που ενδεχομένως να τα δούμε σε κάποιες συνεδριάσεις, για να μπορέσουμε επιτέλους, ο πρωτογενής τομέας να παράξει ποιοτικά προϊόντα ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες και τις εδαφολογικές της Θράκης που είναι πάρα πολύ καλές για κάποια προϊόντα.
Ο δεύτερος, κρίκος του αναπτυξιακού τομέα, θα είναι το κράτος μέσω και κάποιων ιδιωτικών επιχειρήσεων για να μπορέσει βεβαίως να τα προωθήσει . Το βλέπω ότι είναι πολυσχηματικό, πολυσυλλεκτικό και νομίζω ότι έχει μια προοπτική αυτό το προσχέδιο για να μπορέσουμε επιτέλους να αποτινάξουμε λάθη του παρελθόντος και να βάλουμε σωστές βάσεις για την ανάπτυξη του γεωγραφικού διαμερίσματος της Θράκης και της ανατολικής Μακεδονίας. Το τονίζω και για την ανατολική Μακεδονία γιατί είναι ενιαίο κομμάτι διοικητικά . Σας ευχαριστώ.
